ΣΥΡΙΖΑ

Με μόνο γνώμονα τον ΑΝΘΡΩΠΟ και την ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Δαιμονοποίηση, κυνήγι μαγισσών, στοχοποίηση συντρόφων υποκινούμενη , καθώς φαίνεται από ορισμένους δημοσιογράφους, συνεπικουρούμενοι από ορισμένα στελέχη της Κουμουνδούρου, που με την πένα τους νομίζουν πως ανοίγουν τα μάτια μίας μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους κακούς που θέλουν να εγκλωβίσουν το κόμμα σε ένα κακομοιριασμένο 3% , ώστε να κρατήσουν την πολυπόθητη τους «ιδεολογική καθαρότητα».

Eίναι λογικό πως αυτά τα στελέχη κι οι δημοσιογράφοι που διαχέουν αυτή την πολεμική κατάσταση στο κόμμα , ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρονται , ούτε για την αριστερά. Τους ενδιαφέρει μονάχα η περαιτέρω ανάδειξή τους κι η ενσωμάτωση των «νέων» συντρόφων στο παραγοντίστικο στρατόπεδό τους ( το νέων το βάζω σε εισαγωγικά , διότι στο κόμμα μας δεν έχει νέους και παλιούς συντρόφους… όσοι έχουμε υπογράψει το απογραφικό του ΣΥΡΙΖΑ είμαστε ισότιμα κι αντάξια μέλη και σύντροφοι).

Ευθύνες για την κατάσταση αυτή που έχει πάρει τις διαστάσεις rat race έχουν πολλοί, καθώς απ’ό,τι βλέπουμε ορισμένοι πήραν το θέμα πολύ προσωπικά ρίχνοντας τα πάντα σε μία αντισυντροφική «μάχη» και μάλιστα έχουν φτάσει στο σημείο να το βλέπουν ως ζήτημα επιβίωσης. Επιβίωσης ποιανού όμως; Του ΣΥΡΙΖΑ ή δίκη τους; Το άσχημο είναι πως όλη η κατάσταση αυτή, οι διαφωνίες κι η χολή που στάζει έντονα από κάποιους, ξεκίνησε από το ζήτημα της διεύρυνσης.

Σύμφωνα μ’αυτούς, κάποιοι κακοί σύντροφοι ανάμεσα μας δεν ήθελαν τη διεύρυνση και μετά μανίας κρατούσαν τις κομματικές πόρτες κλειστές. Γελάω! Γελάω διότι η αλήθεια είναι πως ΟΛΟΙ μας θέλουμε τη διεύρυνση! Το γεγονός πως ορισμένοι θέτουν ποιοτικές διαφωνίες και ανησυχίες για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτή δεν τους καθιστά προδότες του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να απαξιώσουν το ποσοστό του 32% και που δεν επιθυμούν να ξαναδούν τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση! Ως άθεος μπορώ να πω συντρόφισσες και σύντροφοι μου πως κοντεύω να βρω την πίστη μου με αυτά που ακούω καθημερινά. Δυστυχώς έχουμε μπει σε ένα τριπάκι από το οποίο εύχομαι γρήγορα να βγούμε γιατί έχει αντίκτυπο στον κόσμο! Βλέπετε, από την τεράστια εσωστρέφεια ξεχάσαμε να κάνουμε αντιπολίτευση… κι αντιπολίτευση σε μία σκληρή δεξιά κυβέρνηση που μέρα με την μέρα εξαπατάει τον κόσμο.

Αντί να κάνουμε αγώνα για τον κάθε κατατρεγμένο από το σύστημα, τον απλό άνθρωπο που δεν έχει ένα κομμάτι ψωμί να φάει, το νοικοκύρη που μετράει τα κουκιά και βλέπει συνεχώς πως δε του βγαίνουν, καθόμαστε κι ασχολούμαστε δυστυχώς με δηλώσεις καθημερινά που σπείρουν τη διχόνοια μεταξύ μας… Αυτό το πράγμα δεν είναι Αριστερά. Ή τουλάχιστον δεν είναι το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς που εντάχθηκα με τόσο πάθος στα 16 μου θέλοντας να πολεμήσω το σύστημα και να το ανατρέψω. Εύχομαι πολύ σύντομα όλοι μας να καταλάβουμε πως δε χρειαζόμαστε πλέον στελέχη μέσα στο κόμμα μας να μας καταδεικνύουν ποιοι σύντροφοι είναι καλοί και κακοί γιατί πολύ απλά δεν τίθεται τέτοιος διαχωρισμός! Όλοι μαζί παλεύαμε, παλεύουμε και θα παλεύουμε με μόνο γνώμονα τον ΑΝΘΡΩΠΟ και την ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Ο Κίμωνας Τζον Αποστολάκης είναι μέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ