Μια προσωπική κατάθεση
Της Βασιλικής Κατριβάνου
«Don’t let them get under your skin!» (Μην τους αφήσεις να μπουν μέσα σου, μην τους αφήσεις να σε κυριεύσουν), μου είπε ένας από τους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής, πριν ξεκινήσω την κατάθεσή μου στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Και είχε δίκιο. Ήταν η στιγμή να βιώσω στην πράξη όλα αυτά τα οποία μαθαίνουμε για το κλίμα και τη διαδικασία αυτής της δίκης.
Η κατάθεσή μου κράτησε δυο μέρες. Την πρώτη μέρα, στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού και τη δεύτερη στο Εφετείο. Δύσκολη, σκληρή και επώδυνη διαδικασία. Πρώτα από όλα, επειδή ξαναθυμάσαι και ξαναζείς την εποχή του τρόμου, πριν τον Σεπτέμβρη του 2013, όταν η Χ.Α. αλώνιζε. Κι έπειτα, επειδή στον Κορυδαλλό οι χρυσαυγίτες δικηγόροι είναι σχεδόν δίπλα σε αυτόν που καταθέτει, στα δεξιά του. Κι έτσι, τους άκουγα, από τις εννιάμισι μέχρι τις τρεις, να θορυβούν, να ειρωνεύονται, να λένε για τον πατέρα μου ότι θα ντρεπόταν για μένα, τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν με άντεξε, το ότι λέω ψέματα…
Σαν σκυλιά που αλυχτάγαν. Γιατί είναι πρωτίστως χρυσαυγίτες, συνδυάζοντας στο πρόσωπό τους τον ρόλο του κλακαδόρου, του τραμπούκου και του δικηγόρου: τρία σε ένα. Θέλουν να μπερδέψουν τον μάρτυρα, να τον σαστίσουν, να τον προκαλέσουν να τσακωθεί μαζί τους. Έτσι, «δίκασαν» το κοινοβουλετικό μου έργο, ότι υπερασπίστηκα τον Ξηρό, τους αναρχικούς, ότι δεν έκανα ερωτήσεις για τις σπασμένες βιτρίνες, προκειμένου να δείξουν ότι είμαι αναξιόπιστη. Αναρωτιέμαι πώς θα νιώθουν άλλοι μάρτυρες που έρχονται να καταθέσουν και δεν έχουν ανάλογες εμπειρίες έντασης και μπούλινγκ… Η στάση της έδρας είναι καλή και στιβαρή. Τους επαναφέρει διαρκώς στην τάξη, αλλά δεν μπορεί να κάνει πολλά. Γιατί αν αρχίσει να τους πετάει έξω ή να τσακώνεται μαζί τους, άλλο που δεν θέλουν οι χρυσαυγίτες. Γιατί αν κάτι επιδιώκουν, από την πρώτη κιόλας μέρα, είναι αυτό ακριβώς: να απαξιώσουν και να διαλύσουν τη διαδικασία. Γι’ αυτό, παρά τους λεονταρισμούς τους, για κάνα μήνα κωλυσιεργιούσαν με ενστάσεις, γι’ αυτό προξενούν επεισόδια, γι’ αυτό δεν παρίσταται πλέον στη διαδικασία αυτοπροσώπως κανένας από τους κατηγορούμενους. Κι αυτό δεν το κάνουν μόνο από μια εγγενή και βαθύτερη απέχθεια στη δικαιοσύνη, αλλά και για έναν πολύ πιο άμεσο λόγο: η ακροαματική διαδικασία βγάζει στην επιφάνεια την εγκληματική τους δράση, την τεκμηριώνει –κι αυτό θέλουν να το καλύψουν με κάθε τρόπο.
Και, μέσα σ’ όλο αυτό, να αισθάνομαι συγχρόνως με έναν περίεργο τρόπο την παρουσία του πατέρα μου να με στηρίζει μέσα μου, και τους φίλους και συντρόφους στο ακροατήριο, τον Πάνο, την Κατερίνα, τον Θοδωρή, την Ελένη, τον Νίκο, την Θούλη, την Αφροδίτη, τον Γιώργο, τον Βαγγέλη, τη Μαρία, τον Στρατή και άλλους… Η παρουσίασή τους ήταν ανεκτίμητη, με κράταγαν γειωμένη εκεί, να μη «φύγω απ’ το χάρτη». Κι έτσι ακριβώς καταλαβαίνω άμεσα πόσο απαραίτητη, πόσο πολύτιμη είναι η παρουσία των αλληλέγγυων. Και αισθάνομαι, ακόμα, απεριόριστη εκτίμηση και συγκίνηση για τους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής, τους μάρτυρες και, βέβαια, τη Μάγδα Φύσσα και τον αδελφό της, που είναι διαρκώς εκεί, δυο χρόνια τώρα –ασύλληπτο το πώς το αντέχουν. Ο αγώνας των δικηγόρων σπουδαίος και αδιανόητα δύσκολος. Και πρέπει να στηριχτούν με κάθε τρόπο: πολιτικά, ηθικά, οικονομικά.
Αναγκαία η αύξηση των δικασίμων
Αυτή η δίκη πρέπει να τελειώσει γρήγορα! Να οριστούν πολύ περισσότερες δικάσιμες το μήνα. Δεν πρέπει να ξεχειλώσει κι άλλο, να ξεχαστούν τα στοιχεία, να λησμονηθούν από τους δικαστές και τον κόσμο, να ξεθωριάσει η μνήμη των εγκλημάτων, των ταγμάτων εφόδου, του τρόμου που έσπερναν. Θυμάστε;
Υπάρχει, εδώ, μια μεγάλη διπλή αντίθεση. Αφενός, ενώ η δίκη αποκαλύπτει πολύ ισχυρά στοιχεία, που έχουν δέσει πλήρως το κατηγορητήριο, ενώ η εγκληματική δράση στοιχειοθετείται ψηφίδα ψηφίδα, η δημοσιότητα δεν είναι η αντίστοιχη. Και εδώ πρέπει να πούμε πόσο σπουδαίο είναι το έργο του Jail Golden Dawn και του Golden Dawn Watch, καθώς και των λίγων δημοσιογράφων και εφημερίδων που δίνουν καθημερινά τη μάχη. Αφετέρου, ενώ δικαστικά η ακροαματική διαδικασία είναι καταπέλτης για τη Χρυσή Αυγή, στο πολιτικό επίπεδο υπάρχει αδράνεια –με αποκορύφωμα πράξεις ξεπλύματος, όπως η ντροπιαστική από κοινού παρουσία βουλευτών (και υπουργών) ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Χ.Α. στο Καστελόριζο.
Η δίκη της Χ.Α. πρέπει να μεταφερθεί εξολοκλήρου στο Εφετείο και να φύγει από τον Κορυδαλλό. Αυτό, η κυβέρνηση και οι δικαστικές αρχές έπρεπε να το έχουν μεριμνήσει εξ αρχής, με κάθε τρόπο. Ας το κάνουν τώρα. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Το Εφετείο είναι χώρος πιο ανθρώπινος, λειτουργούν τα μικρόφωνα, και κυρίως είναι χώρος κεντρικός και προσβάσιμος στους πολίτες και στα ΜΜΕ, ώστε να δίνεται η απαραίτητη δημοσιότητα. Ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε πρόσφατα ότι ετοιμάζεται μια άλλη αίθουσα στην Κηφισίας, που παραχωρείται από το υπουργείο Υγείας. Οι δικηγόροι, όμως, σωστά υποστηρίζουν πως η δίκη πρέπει να διεξάγεται στο Εφετείο. Και πρέπει να γίνει γεγονός κεντρικό γεωγραφικά, για την πρόσβαση και τη δημοσιότητα, αλλά κεντρικό και για την έγνοια, τη σκέψη και την πράξη μας, την κινητοποίησή μας. Έχουμε ευθύνη για το αν ο νεοναζισμός ξαναπαίρνει κεφάλι. Ασφαλώς, η ποινική αντιμετώπιση είναι ένα μόνο κομμάτι, όμως είναι καθοριστικό, γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια νεοναζιστική συμμορία με εγκληματική δράση. Γι’ αυτό άλλωστε, από τη στιγμή της ποινικής δίωξης η Χ.Α. λούφαξε, άλλο αν ξετρυπώνει όποτε βρει ευκαιρία.
Σκέφτομαι και πάλι: We must not let them get under our skin! Ποτέ ξανά!
Πηγή: Η Εποχή
