Νίκος Βούτσης

Ο ρόλος ισχυρής μερίδας ελεγχόμενων και ισχυρά πριμοδοτούμενων ΜΜΕ, έχει προφανώς στρατηγική σημασία για την επιβολή των (...) πολιτικών και δεν αποτελεί μια συγκυριακή κυβερνητική επιλογή για να ικανοποιείται το προφανές, δηλαδή η απόκρυψη κυβερνητικών ευθυνών και ο εξωραϊσμός νομοθετικών παρεμβάσεων μέχρι αγιογραφίας για τις πράξεις και παραλείψεις του Πρωθυπουργού, των στελεχών της ΝΔ και του «ακραίου Κέντρου». Πώς θα γίνουν όμως τα παραπάνω συνείδηση στην κοινωνική πλειοψηφία, ιδιαίτερα στην πολυπληθή νέα γενιά που υπέστη και υφίσταται τις δυο επάλληλες κρίσεις στη χώρα μας; Πώς θα ωριμάσει και θα μετασχηματιστεί σε μια νέα κοινωνική- πολιτική πλειοψηφία με αυτοπεποίθηση, με ελπίδα και άρα με διάθεση συμμετοχής σε αγώνες, αλλά και με απόφαση εκλογικής παρουσίας και παρέμβασης, όταν θα έρθει η ώρα; Προφανώς στα ερωτήματα αυτά δεν απαντάει η στρατηγική του «ώριμου φρούτου». Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ δεν είναι ούτε θα γίνει μέρος ενός ελεγχόμενου συστηματικού δικομματισμού και βεβαίως γιατί απαιτείται η οικοδόμηση μιας νέας εμπιστοσύνης αυτής της κοινωνικής πλειοψηφίας και ιδιαίτερα της νεολαίας προς την ίδια την πολιτική πράξη και συμμετοχή, μια πίστη στην ανάπτυξη μαζικών αγώνων και κινημάτων, μια νέα σχέση, όχι ανάθεσης, αλλά επιλογής και εμπιστοσύνης προς την Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ ως βασική δύναμη της ευρύτερης προοδευτικής, δημοκρατικής παράταξης. Σε αυτή τη μεγάλη πρόκληση επιχειρούμε να απαντήσουμε με μια πολιτική ανοικτού πνεύματος και οριζόντων που μεταφράζεται σε προγραμματικές θέσεις με σαφήνεια και κοινωνικό αριστερό πρόσημο. Με μαχητική προγραμματική τεκμηριωμένη αντιπολίτευση και με ενίσχυση της παρουσίας μας στα πολλά ιδεολογικά μέτωπα τα οποία ανοίγονται και από την ίδια τη Δεξιά της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη. Για να είναι αποτελεσματική η απάντηση μας σε αυτή την πρόκληση πρέπει ακριβώς να έχει αυτά τα στοιχεία που προφανώς ενσωματώνουν την αποκάλυψη σκανδάλων και αντιδημοκρατικών πρακτικών του «επιτελικού κράτους των αρίστων», αλλά δεν εξαντλούνται σε τακτικούς επικοινωνιακούς ελιγμούς, σε πολιτικές «ατάκες» και σε επιφανειακές αντιπαραθέσεις. Είμαι αισιόδοξος ότι σε αυτό το δρόμο πορευόμαστε και ότι θα ανταποκριθούμε, για μια ακόμα φορά. Με όρους ανάκτησης της ηγεμονίας των προοδευτικών απόψεων στην «κοινωνία των πολλών» για την πιο γρήγορη και αποτελεσματική αποδόμηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και την απομάκρυνση της κυβέρνησης Μητσοτάκη από την εξουσία.

Κάποτε υπήρχε η εντελώς λάθος αντίληψη, ότι από το τρικάκι στην εγκληματική τρομοκρατική ενέργεια δεν υπάρχει πολύς δρόμος κ γι’ αυτό πρέπει να χτυπάμε όποιον πετάει τρικάκια για να μην φτάσουν στις εγκληματικές ενέργειες. Τι σχέση έχει αυτό με το κράτος δικαίου, καμία. Είναι αυτό Δικαιοσύνη; Όχι φυσικά. Αυτό τι σχέση έχει με φιλελεύθερη κυβέρνηση όπως θέλετε να παρουσιάζεστε. Δεν εκδηλώνω απλά την απογοήτευση και κατάπληξη, για το πως η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κωφεύει σε αυτά τα ζητήματα. Δεν αναφέρομαι καν στον υπουργό προστασίας του πολίτη, ο οποίος διαχειρίζεται πολύ καλά τη στρατηγική της έντασης, και το φόβου μέσα στην πανδημία. Είναι αθλιότητα ως άσκηση πολιτικής. Δεν μπορείτε να κωφεύετε, να απαντάτε προσχηματικά  και ιδεοληπτικά και εκδικητικά να θέτετε αυτήν την πολιτική στην υπηρεσία της καταστολής, στον αυταρχισμό και την επικινδυνότητα για τη ζωή κρατουμένων, που έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν τα νόμιμα. Θα πρέπει να πάρετε αποφάσεις για να σταματήσει αυτή η επέλαση και οικοδόμηση αστυνομικού κράτους στη χώρα, και να πάρετε την αυτονόητη απόφαση για να σταματήσει από την πλευρά του κράτους δικαίου η παραβίαση νόμιμων δικαιωμάτων του εν λόγω κρατουμένου.

Ø  Εξελίσσεστε σε μια κυβέρνηση, σε μια πολιτική δύναμη η οποία παίρνει διαζύγιο από τη κοινωνία, τους φορείς, τους ενδιαφερόμενους, τους ανθρώπους που βρίσκονται μέσα σε αυτούς τους χώρους και αντίθετα φτιάχνει ένα σύμφωνο επιβίωσης με τις δημοσκοπήσεις. Με ποιες; Τη δημοσκόπηση που δείχνει ότι η ΕΡΤ έχει απογειωθεί, με τη δημοσκόπηση που δείχνει ότι όλοι θέλουν την αστυνομία μέσα στο πανεπιστήμιο. Ø  Είναι στημένες αυτές οι δημοσκοπήσεις; Μην παίζουμε μεταξύ μας. Είναι η διαχείριση του φόβου. Είναι η στρατηγική της διαχείρισης του μεγάλου φόβου, της μεγάλης απόγνωσης που όλοι μας, η χώρα μας περνά για μήνες ολόκληρους λόγω της πανδημίας. Ø  Μέσα σε αυτή τη πρωτοφανή κατάσταση κάνετε μια συστηματική στρατηγική διαχείρισης αυτού του φόβου. Κάνετε μια δημοσκόπηση σε έναν κόσμο ο οποίος αισθάνεται απειλούμενος γύρω γύρω όχι μόνο από τον κορονοϊό. Από την αβεβαιότητα, την ανεργία, ότι κλείνει το μαγαζί του, από το ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει, να φιλήσει τα παιδιά του, τους γονείς του. Ø  Μέσα σε αυτή τη κατάσταση αντί να κερδίσετε κοινωνικές συναινέσεις στήνετε δημοσκοπήσεις που είναι αποτελέσματα και απαντήσεις απόρροια της αβεβαιότητας και του φόβου. Μπορείτε σε αυτό το επιχείρημα να αντιτείνετε πως δεν είναι έτσι; Ø  Είστε μια κυβέρνηση και για πόσο καιρό θα είστε ακόμα, αυτό θα είναι σε βάρος της χώρας, του λαού μας, της νεολαίας, που έχετε πάρει διαζύγιο από τη κοινωνία και έχετε κάνει μια σύμβαση για την επιβίωσή σας με τις δημοσκοπήσεις και είστε μια κυβέρνηση που την αυταρχική διακυβέρνηση -δεν απάντησε κανείς στον κ. Τσίπρα όταν είπε ότι έχει υποβάλει πρόταση να συζητήσει για τα θέματα της δημοκρατίας. Διότι δεν σας συμφέρει, δεν θέλετε να τη συζητήσετε. Θέλετε κάθε μέρα, κάθε δευτερόλεπτο αυτής της πανδημίας, αυτής της κρίσης, να την αξιοποιήσετε ιδεολογικά, πολιτικά, προγραμματικά υπέρ της δικής σας ακραίας νεοφιλελεύθερης, νεοδεξιάς αντίληψης.

Θα δεχτεί η Βουλή των Ελλήνων ότι για έναν ολόκληρο χρόνο -σήμερα λόγου χάρη έχουμε απεργία σε διάφορους κλάδους- απαγορεύεται το συνέρχεσθαι; Χθες έγινε το εξής διπλό ατόπημα: όχι απλώς προσήχθησαν 14 γυναίκες επώνυμες, επώνυμων οργανώσεων που είχαν από πριν δηλώσει ότι θα προβούν σε διαμαρτυρία στα σκαλιά της Πλατείας Συντάγματος με τις αποστάσεις μεταξύ τους -δείτε και τις φωτογραφίες που αναρτήθηκαν- αλλά μετατράπηκαν σε συλλήψεις οι προσαγωγές! Ακούω και από εσάς κ. Πρόεδρε και από τον κ. Γκίκα ότι «τι να κάνουμε εν καιρώ πανδημίας υπάρχει νομική κάλυψη σε αυτές τις συλλήψεις». Δεν υπάρχει, διότι η ad hoc ερμηνεία που δόθηκε με τις αμφισβητήσεις που υπήρξαν για την πορεία του Πολυτεχνείου για την εξέγερση του Νοέμβρη, προφανώς, κατά πλήρη ερμηνεία όλων των πλευρών, αφορούσε εκείνη την συγκεκριμένη ημέρα. Και επαναλαμβάνω προφανώς υπάρχουν διαφωνίες που θα κριθούν όταν γίνει και η συζήτηση εδώ στη Βουλή και για την απαράδεκτη ενέργεια να καλούνται τρεις αρχηγοί της αντιπολίτευσης ενώπιον της δικαιοσύνης. Αλλά αυτό το αφήνω. Είναι δυνατόν να γίνονται προσαγωγές και συλλήψεις όταν τηρούνται τα υγειονομικά μέτρα σε συναθροίσεις διαμαρτυρίας ή προβολής αιτημάτων; Την ίδια ώρα μάλιστα που μέσα στη Βουλή, όλοι ανέπτυξαν τις σκέψεις τους για το μείζον ζήτημα των γυναικοκτονιών, της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και της μέρας εναντίον της βίας κατά των γυναικών που μέσα στην πανδημία είναι διεθνές φαινόμενο και έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις λόγω εγκλεισμού; Είναι απαράδεκτη ενέργεια, άκρως αντιδημοκρατική, δεν καλύπτεται από καμία νομική ερμηνεία, από καμία διάταξη. Και, μιας και σήμερα ενδεχομένως να γίνουν κάποιες συναθροίσεις δε μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο έτσι ώστε τους επόμενους μήνες ο λαός, η νεολαία, οι γυναίκες, τα κόμματα να σιωπούν για να προχωράει χωρίς καμία κοινωνική κριτική το λεγόμενο μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης. Εκφράζω τη βαθιά μου απογοήτευση γιατί υπήρξε αυτή η ερμηνεία από μέρους σας που κάλυψε αυτές τις απαράδεκτες και αντιδημοκρατικές ενέργειες των συλλήψεων 14 γυναικών μπροστά στο ελληνικό κοινοβούλιο. Να μην αφήσουμε να προχωρήσει έτσι η χώρα για τους επόμενους κρίσιμους μήνες που μέλημα όλων μας είναι πραγματικά η υγεία αλλά και η κοινωνική συνοχή και η δημοκρατία και οι ελευθερίες στη χώρα μας.

Το εμβληματικό σύνθημα, “κανείς μόνος του στην κρίση” επανέρχεται και είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Με πολιτικό κυνισμό και κοινωνική αναλγησία, οι σημερινοί κυβερνώντες, και μετά τη ψήφιση του νέου Πτωχευτικού, φέρνουν ήδη νομοθεσία που ουσιαστικά αλλάζει την έννοια της εργασίας. Οδηγεί σε μονιμότερη μείωση μισθών και σαφώς στην επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών. Παράλληλα, είναι σαφής και εγκληματική, η ευθύνη της κυβέρνησης, για το ότι ήδη η χώρα, έχει φτάσει σε μια οριακή κατάσταση και από άποψη υγειονομικής προστασίας μέσω του ΕΣΥ. Παρ’ όλα αυτά ούτε τώρα, (κι αυτό φάνηκε εξάλλου και από το τελευταίο διάγγελμα του κ. Μητσοτάκη), δεν προτίθεται να προχωρήσει σε ριζική ενίσχυση του μόνιμου προσωπικού και σε αξιοποίηση του ιδιωτικού τομέα, μέσω πολιτικής επίταξης. (...) Περαιτέρω όμως η υποστήριξη προφανών ανακριβειών δεν μπορεί παρά να “ανατίθεται” και να επαφίεται στη λειτουργία μιας δημοκρατίας με δικαιώματα σε περιστολή, όπως άλλωστε διεθνώς σε πολλές χώρες εμφανίζεται ως «φυσικό φαινόμενο» της παρατεταμένης πολύπλευρης κρίσης, που δημιουργεί η πανδημία. Οι συνεχείς αναφορές σε ατομικές, συλλογικές και κοινωνικές ευθύνες, σε αντιδιαστολή με τις σαφείς κρατικές υποχρεώσεις και τις κυβερνητικές ευθύνες και η συνεχής επίσης άσκηση πολιτικής που οξύνει ανισότητες και παραπέμπει στη δημιουργία φαινομένων κοινωνικού αυτοματισμού, κατατείνουν στο νεοφιλελεύθερο δόγμα “όλοι μόνοι τους στην κρίση”. Είναι προφανές λοιπόν ότι, πέρα της πολιτικής αντιπαράθεσης και των σκληρών κοινωνικών συγκρούσεων, έχει ανοίξει ένα σοβαρό πεδίο ουσιαστικής ιδεολογικής αντιπαράθεσης ακριβώς γιατί ζούμε μια πρωτόγνωρη ιστορική φάση σε διεθνή ορίζοντα και είναι προφανές ότι οριοθετούνται οι διαφορές στις συνθέσεις αλλά και οι συσχετισμοί και οι αξίες για τη νέα εποχή. Ας περιοριστούμε όμως μαχητικά και τεκμηριωμένα στα καθ’ ημάς για να στηρίξουμε την κοινωνία, όπως έχουμε ευθύνη και υποχρέωση.

Πού κατατείνει αυτή η προσπάθειά σας και για τέτοιου τύπου ανάλγητα κοινωνικά Ν/Σ και για άλλες ενέργειες αντιδημοκρατικού χαρακτήρα. Είναι ψηφίδες σε ένα παζλ για να ξαναγραφτεί η ιστορία της δεκαετίας. Η ιστορία της κρίσης. Οι ευθύνες των πολιτικών δυνάμεων που οδήγησαν στη χρεοκοπία αυτή τη χώρα. Πρόκειται για μία πανδημία ιστορικού αναθεωρητισμού που επιχειρείται από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας με την επανερχόμενη κατά διαστήματα στρατηγική των δύο άκρων στην πολιτική ζωή του τόπου με αμέριστη βοήθεια όλων αυτών των παραγόντων και συμφερόντων που εμείς λέμε ότι συγκροτούν το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο-δεν είναι μόνον αυτό- και που είναι οι Τράπεζες, μέρος των ΜΜΕ και η κυβέρνηση. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Μήπως είναι το σύμπλεγμα της διαπλοκής που οδήγησε με πολύ μεγάλες ευθύνες τη χώρα στη χρεοκοπία; Τι επιχειρείτε λοιπόν; Με αυτές τις ψηφίδες των νομοσχεδίων επιχειρείτε να δημιουργηθεί μία αντίληψη ότι για όλα έφταιγαν αντισυστημικές δυνάμεις εν προκειμένω ο ΣΥΡΙΖΑ που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας επί 4.5 χρόνια, πολιτικός οχετός ψευδών και ανακριβειών  με βάση τις οποίες θέλετε να αθωώσετε τις δικές σας πολιτικές που φέρνετε εδώ μέσα για μία σειρά από ζητήματα. Να απενοχοποιήσετε μία ολόκληρη πολιτική που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και οδηγεί τώρα σε παράταση και νέα αδιέξοδα μέσα στην πανδημία καθώς αφήνει βαρύ κοινωνικό αποτύπωμα! Φέρτε όλα τα στοιχεία από το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, από τους φορείς που μίλησαν για αυτό το νομοσχέδιο να σας πούνε μπροστά σε τι Αρμαγεδδώνα κοινωνικό βρίσκεται η χώρα ακριβώς λόγω πανδημίας και ακριβώς γιατί υπήρξαν πολιτικές μη πρόληψης αυτών των συνεπειών μη στήριξης με ευθείες επιδοτήσεις και ακριβώς γιατί υπήρξε και ένα χάιδεμα του τραπεζικού τομέα που εκλήθη ως ενδιάμεσος, τώρα πηγαίνουμε και σε φορέα ιδιωτικό σε σχέση με τη διαχείριση σε σχέση με το συγκεκριμένο ΝΣ που συζητάμε για τις πτωχευμένες περιουσίες. Καλούνται οι ίδιοι οι θύτες ένα μέρος αυτών που δε βοήθησαν και καθόλου μέσα στην πανδημία την περαιτέρω φτωχοποίηση  την περαιτέρω επίταση του κοινωνικού ζητήματος στη χώρα μας. Είναι μία ακραία ανάλγητη κοινωνικά νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Θέλω να επισημάνω ότι και για το ζήτημα της μη άρσης προηγούμενα των ασυλιών τους, όπως και για το ζήτημα της χρηματοδότησης αυτού του κόμματος, υπήρξε ευρύτατη συναίνεση, έτσι ώστε –γι’ αυτό μιλάμε τώρα για τα 10 εκκρεμούντα εκατομμύρια- να κοπεί ο ομφάλιος λώρος με το χρήμα, που ήταν πολύ σημαντικό για τη λειτουργία αυτής της οργάνωσης, αλλά και να γίνει δυνατό στις διωκτικές αρχές τότε και στους ανακριτές και στους εισαγγελείς να προχωρήσουν γρήγορα αυτήν την εξέταση. Αυτά τα τέσσερα χρόνια, κύριε Πρόεδρε, μπορεί κανείς να ανατρέξει στα Πρακτικά της προηγούμενης περιόδου της Βουλής. Είμαι υπερήφανος που ήμουν Πρόεδρος σ’ αυτήν την περίοδο της Βουλής και που με παρόντες εδώ αυτούς τους κυρίους και τις κυρίες δόθηκαν μάχες πραγματικά μέσα στη Βουλή από κόμματα, από στελέχη, από Βουλευτές. Τους πήραμε το δικαίωμα να εκπροσωπούν τη χώρα στο εξωτερικό, δηλαδή στις αποστολές των Βουλευτών οι οποίοι ήταν έξω, επανειλημμένα και μετά από επεισοδιακές αντιπαραθέσεις δημοσίως τους πήγαμε στον κώδικα δεοντολογίας και υπήρξε ποινολόγιο πάνω σ’ αυτό το ζήτημα και ποινές οι οποίες υπήρξαν προς αυτούς. Βεβαίως ήμασταν και παρόντες για να καταγγείλουμε τις προσπάθειες, ιδιαίτερα την τελευταία προσπάθεια που έγινε για βίαιη είσοδο στη Βουλή από πέντε διαφορετικά σημεία όπου αξιοποιήσαν το μαζικό συλλαλητήριο που είχε γίνει για τη Συμφωνία των Πρεσπών και υπέστη η Βουλή εκείνη την επίθεση. (...) Επίσης, επειδή έχει χυθεί πολύ μελάνι -και λυπάμαι, διότι επίσημα το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει ενστερνιστεί κάτι το οποίο είναι απολύτως ψευδές- για το ότι μέσα στη συνεδρίαση της Βουλής, όταν συζητάγαμε για τον νόμο της απλής αναλογικής τάχατες μου εγώ είχα πει πως υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι, ανατρέξτε στα Πρακτικά για να δείτε στις συγκεκριμένες συνεδριάσεις πώς σε μια απάντηση σε ένα κανάλι, όπου είχα ερωτηθεί επί τούτου, είπα ότι θεωρητικά δεν χωρίζονται βεβαίως οι ψήφοι, αλλά δεν ζητάμε τις ψήφους της Χρυσής Αυγής. Και βεβαίως η Χρυσή Αυγή μπλόκαρε και την υπερψήφιση της απλής αναλογικής. Όχι απλά δεν υπήρχε καμία συσχέτιση ή συζήτηση, αλλά λόγω και των ψήφων της Χρυσής Αυγής και άλλων κομμάτων δεν πέρασε η προτεινόμενη πλειοψηφία η οποία υπήρχε από το ελληνικό Σύνταγμα. Αυτά είναι τα γεγονότα. Σε κάθε πτυχή, σας επαναλαμβάνω, καλοπροαίρετα -αν θέλετε- και όχι μέσω των διαφόρων πάνελ ή των fake news, μπορούμε πολύ αναλυτικά να συζητήσουμε για σημείο προς σημείο αν υπήρξε η οποιαδήποτε, από την πλευρά μας, ολιγωρία. Θέλω να σας πω κιόλας για το θέμα της καθυστέρησης της δίκης. Ρωτήστε ή δείτε, πείτε να σας κάνουν μια τεκμηρίωση, τι έχουν πει για το πώς κράτησε αυτή η δίκη, όλοι οι παράγοντες της δίκης, δηλαδή το δικαστικό σώμα όταν τους κάναμε ακροάσεις, οι δικηγόροι του κατηγορητηρίου και όλοι οι δημοσιολογούντες. Ήταν σαφέστατοι ότι μια τέτοια δίκη πρωτοφανής, όπου -επειδή είχα παραβρεθεί σε αρκετές συνεδριάσεις- έπρεπε νομίμως παραδείγματος χάρη να διαβαστούν όλες οι ερωτήσεις και οι επερωτήσεις των Βουλευτών της Χρυσής Αυγής μέσα στο Κοινοβούλιο στα αναγνωστέα έγγραφα και μια σειρά από άλλους λόγους, πραγματικά υπήρξε αυτή η μετρημένη καθυστέρηση, όχι όμως για λόγους που οφείλονται στη Βουλή ή στο κλείσιμο ματιού για να είμαι σαφής από μια οποιαδήποτε δύναμη, πόσο μάλλον την κυβερνητική δύναμη.

Ο αρχηγός της Αξιωματικής  Αντιπολίτευσης Α. Τσίπρας, στην πρώτη κιόλας συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων μετά την μικρή διακοπή της Βουλής τον Αύγουστο, έθεσε το ζήτημα όπως και οι υπόλοιπο αρχηγοί των κομμάτων. Είπε δε κάτι επιπλέον, προκάλεσε  απολύτως θεσμικά τον Πρωθυπουργό, γιατί βεβαίως δεν είναι μόνο ζήτημα της υπουργού κας Κεραμέως, να καταθέσει στη Βουλή τα πρακτικά των κρίσιμων συσκέψεων του συμβουλίου των καθηγητών επιδημιολόγων, για το διάστημα μετά τη λήξη της καραντίνας και σε ό,τι αφορά κυβερνητικές αποφάσεις, τόσο και κυρίως για την προετοιμασία για τη νέα σχολική περίοδο, αλλά βεβαίως και για τα πρωτόκολλα που αφορούσαν την πληρότητα στα Μ.Μ.Μ. και τα αντίστοιχα στις πύλες εισόδου για το αναμενόμενο τουριστικό ρεύμα. Ήταν μια πολύ σοβαρή πρόταση, καθώς εκτενή ρεπορτάζ έγκυρων φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, έδιναν από τότε το σήμα ότι πέραν και της στάσης του ιδίου του κ Σ. Τσιόδρα, η κυβέρνηση δεν είχε ακολουθήσει τις συστάσεις των ειδικών, με προφανή κίνδυνο βλάβης στη δημόσια Υγεία. Δεν θα αναλύσω το προφανές ζήτημα της κυβερνητικής ευθύνης για την έξαρση του δεύτερου κύματος της πανδημίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, ιδιαίτερα στην Αττική. Είναι σαφές όμως, ότι αποτελεί εγκληματικό λάθος πολιτικής το ότι δεν υπήρξε καμία προετοιμασία για να ανοίξουν τα σχολεία με τον μικρότερο δυνατό μαθητικό πληθυσμό ανά τάξη, μέσω της εφαρμογής πολιτικών για νέες αίθουσες, για βάρδιες, για προσλήψεις εκπαιδευτικών και για ότι άλλο θα χρειαζόταν με οποιοδήποτε κόστος για να προφυλαχτούν τα παιδιά μας και βεβαίως όλη η κοινωνία, στην αναμενόμενη από τότε έξαρση της πανδημίας, για το φθινόπωρο που ήδη τώρα διανύουμε.