Από την αποκέντρωση στην τοποκεντρική ανάπτυξη
Αν έπρεπε να περιγράψουμε το κείμενο του ΟΟΣΑ με τρεις λέξεις, αυτές θα ήταν «τοποκεντρική στρατηγική ανάπτυξης», έκφραση που έχει αντικαταστήσει την αλήστου μνήμης «αποκέντρωση» στα σχετικά εγχειρίδια. (...)
Πιο επικεντρωμένος στο σήμερα ήταν ο προϊστάμενος του Τμήματος Περιφερειακής Ανάπτυξης και Τουρισμού του ΟΟΣΑ Alain Dupeyras. «Η παραγωγική ανασυγκρότηση της Αθήνας, μετά την πανδημία του Covid-19, είναι κλειδί για την συνολική ανάπτυξη της χώρας, αλλά δεν πρέπει να είναι μεμονωμένη», είπε μεταξύ άλλων, επισημαίνοντας ότι αν η Αττική παρουσιάσει ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης 3% η Ελλάδα θα επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα σε 8 χρόνια, αντί για 15 χρόνια που είναι το αναμενόμενο, αν θεωρήσουμε αναμενόμενο τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 2%.
Στις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ είναι η «η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του αγροδιατροφικού τομέα από τα κάτω προς τα πάνω», η «διαδημοτική συνεργασία» και η «πολυεπίπεδη διακυβέρνηση» - όπου κεντρική εξουσία, περιφέρειες και δήμοι θα συντονίζονται άμεσα.
Εμφαση δίνεται στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε περιφερειακό επίπεδο, τη επιτάχυνση της ψηφιοποίησης στον τουρισμό και στην προσπάθεια «τοπικοποίησης» του τουρισμού, ώστε να μεγιστοποιήσουν το οικονομικό όφελος οι τοπικές οικονομίες. Πώς αυτό συνδυάζεται με την επέλαση των πολυεθνικών tour operators και το μονοπώλιο του all inclusive δεν μας εξήγησαν.
Εγινε αναφορά σε «πράσινες» πολιτικές, στην ενίσχυση του αγροτουρισμού και στη στροφή στην κυκλική οικονομία, που εντάσσεται στους στρατηγικούς στόχους της Ε.Ε. για το κλίμα.
Τα στελέχη του ΟΟΣΑ επέμειναν στην ανάγκη «να ολοκληρωθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να μη “βαλτώσουν” λόγω πανδημίας», με προτεραιότητα στην Παιδεία, που οφείλει «να διασυνδεθεί με την αγορά σε τοπικό επίπεδο, με αξιοποίηση της μαθητείας» και στις πολιτικές απασχόλησης, «με διαρκή επανεκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού».