TVXS

Το Λαϊκό Μέτωπο έγινε πραγματικότητα το Γενάρη του 1936, όταν υπογράφηκε η συμφωνία για τη συγκρότησή του από το Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, την Κομμουνιστική και Σοσιαλιστική Ενωση Νεολαίας, τη Δημοκρατική Αριστερά, τη Δημοκρατική Ενωση, την Καταλωνική Αριστερά, τη Γενική Ενωση Εργαζομένων και άλλα αριστερά κόμματα. Πολύ σύντομα, στις εκλογές της 16ης του Φλεβάρη 1936, το Λαϊκό Μέτωπο αναδείχτηκε πλειοψηφία στο λαό, κερδίζοντας 268 έδρες έναντι 205 που κέρδισαν τα δεξιά και κεντρώα κόμματα. Ετσι, κυβέρνηση για λογαριασμό του μετώπου σχημάτισαν το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς και το κόμμα της Δημοκρατικής Ενωσης, που συμμετείχαν στη σύνθεσή του. Πρωθυπουργός στην αρχή έγινε ο Αθάνια (της Δημοκρατικής Αριστεράς), αλλά όταν εκλέχτηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στη θέση του πρωθυπουργού τον αντικατέστησε ο Κασάρες Κιρόγκα. Η κυβέρνηση του Μετώπου πήρε μια σειρά προοδευτικά - δημοκρατικά μέτρα υπέρ της λαϊκής πλειοψηφίας, προώθησε τον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Λίγους μήνες μετά το θρίαμβο των εκλογών, το Λαϊκό Μέτωπο θα βρίσκονταν αντιμέτωπο μ' ένα στρατιωτικό πραξικόπημα, στην ηγεσία του οποίου αναδείχτηκε ο στρατηγός Φράνκο. H νέα κυβέρνηση προέβη στον χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος, παραχώρησε θρησκευτική ελευθερία, εθνικοποίησε την εκκλησιαστική περιουσία και διέλυσε το τάγμα των Ιησουϊτών. Παράλληλα ιδρύθηκαν χιλιάδες νέα μη εκκλησιαστικά σχολεία και ξεκίνησε μια εντατική και αξιέπαινη προσπάθεια να διαφωτιστούν οι εργατικές και αγροτικές μάζες. Μπροστάρης στον αγώνα αυτό ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα ο οποίος ως οργανωτής της «Μπαράκα», του πανεπιστημιακού θεατρικού θιάσου, όργωνε την επαρχία δίνοντας παραστάσεις για τον απλό λαό. Η δολοφονία του τον Ιούλιο του 1936 αποτέλεσε το ορόσημο για την συμμετοχή πολλών άλλων διανοούμενων στον εμφύλιο που πλησίαζε. (...) Ο αριθμός των θυμάτων είναι αμφισβητήσιμος και κυμαίνεται από 300.000 μέχρι 1.000.000 ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου η Γερμανική εθνικοσοσιαλιστική αεροπορία (Luftwaffe) και η αντίστοιχη Ιταλική βομβάρδισαν πολλές πόλεις και χωριά. Ανάμεσα τους και τη βασκική πόλη Γκερνίκα (Guernica/Gernika), την οποία ισοπέδωσαν στις 26 Απριλίου 1937 σκοτώνοντας μόνο αμάχους. Ο Πάμπλο Πικάσσο, συγκλονισμένος από τη φρίκη της καταστροφής, ζωγράφισε τον ομώνυμο διάσημο πίνακά του και τον εξέθεσε για πρώτη φορά στο ισπανικό περίπτερο της Διεθνούς Έκθεσης του Παρισιού του 1937. Ο πίνακας έγινε όργανο προπαγάνδας κατά του φασισμού και του στρατηγού Φράνκο. Με την εξέλιξη που είχε ο πόλεμος, η πολιτική της μη επέμβασης, ο άνισος συσχετισμός των δυνάμεων πυρός μεταξύ των δύο στρατοπέδων, η συμμετοχή της Ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας και η αποστασιοποίηση, στην καλύτερη των περιπτώσεων, των δυτικών δημοκρατιών, αποτέλεσαν, σε συνδυασμό με τις εσωτερικές διαιρέσεις του δημοκρατικού στρατοπέδου και την ενότητα των Φρανκιστών, παράγοντες αποφασιστικής σημασίας που έγειραν τελικά την πλάστιγγα υπέρ της πλευράς των στασιαστών στρατιωτικών.

Είναι μια άλλη κολοσσιαία αποτυχία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του καπιταλισμού. Μαζική αποτυχία. Εάν δεν μάθουμε αυτό το μάθημα, θα επαναληφθεί χειρότερα την επόμενη φορά. Είναι πολύ προφανές τι συνέβη. Μετά την επιδημία SARS το 2003, οι επιστήμονες γνώριζαν πολύ καλά ότι υπήρχαν και άλλες πανδημίες που θα προέρχονταν, πιθανώς από την οικογένεια των κοροναϊών. Θα ήταν δυνατόν να έχουμε προετοιμαστεί σε αυτό το σημείο. Σχεδόν με τον τρόπο που γίνεται με τη γρίπη. Έρχεται ένα νέο εμβόλιο γρίπης κάθε χρόνο, επειδή υπάρχουν μικρές παραλλαγές, αλλά είναι έτοιμοι για αυτό και παράγεται γρήγορα. Υπάρχουν δύο δυνατότητες για να γίνει αυτό. [Από τη μία είναι οι] Εταιρείες φαρμάκων: έχουν τους πόρους, είναι εξαιρετικά πλούσιες λόγω των δώρων που τους προσφέρουμε. Δεν θα το κάνουν. Παρατηρούν τα σήματα της αγοράς. Τα σήματα της αγοράς λένε ότι "δεν υπάρχει κέρδος για να προετοιμαστείτε για την καταστροφή που έρχεται παρακάτω". [Από την άλλη είναι το κράτος, οπότε] έρχεται το νεοφιλελεύθερο σφυρί: ότι οι κυβερνήσεις δεν επιτρέπεται να κάνουν τίποτα, ότι οι κυβερνήσεις είναι το πρόβλημα και όχι η λύση. [Δεν γνωρίζουμε αν η πανδημία θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σχετίζονται με τη φύση] Δεν υπάρχει τρόπος πρόβλεψης. Εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει ο παγκόσμιος πληθυσμός σε αυτό που συμβαίνει. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξαιρετικά αυταρχικά, κατασταλτικά κράτη που επεκτείνουν τη νεοφιλελεύθερη πανούκλα ακόμη περισσότερο από ό, τι συνέβη. Στην πραγματικότητα, το επεξεργάζονται τώρα. Θυμηθείτε, η καπιταλιστική τάξη δεν σταματά ποτέ, πάντα διεκδικούν. Ακριβώς στη μέση αυτού, ζητούν περισσότερη χρηματοδότηση για τα ορυκτά καύσιμα. Διαγράφοντας κανονισμούς που προσφέρουν κάποια προστασία. Η Γερμανία τα πάει πολύ καλά στην αντιμετώπιση της κρίσης. Είχε πολύ σημαντικές νοσοκομειακές δυνατότητες, περίσσεια διαγνωστικής ικανότητας παρόλο που με κάτι τέτοιο δεν τηρούν αυστηρά τους νεοφιλελεύθερους κανόνες. Η Ιταλία έχει μια αρκετά σοβαρή επιδημία. Λαμβάνουν βοήθεια από τη Γερμανία; Λοιπόν, παίρνουν βοήθεια, ευτυχώς, από τη «υπερδύναμη» πέρα από τον Ατλαντικό: την Kούβα. Η Κούβα στέλνει γιατρούς, υλικά στέλνει η Κίνα, οπότε τουλάχιστον λαμβάνουν βοήθεια. Όχι από τις πλούσιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι κάτι που αξίζει να σκεφτείς περισσότερο. Στην πραγματικότητα, η μόνη χώρα που δείχνει πραγματικό διεθνισμό - και αυτό δεν είναι για πρώτη φορά - είναι η Κούβα. Αυτό πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε. Η Κούβα δέχεται επίθεση από τις ΗΠΑ εδώ και 60 χρόνια, οικονομικός στραγγαλισμός, μεγάλης κλίμακας τρομοκρατία, και από κάποιο θαύμα, επέζησαν και συνέχισαν να δείχνουν στον κόσμο τι είναι ο διεθνισμός.

Κανένα άτομο αόρατο, κανένα παράνομο Το Δίκιο το έχουν οι εξεγερμένες αδελφές μας Για την κατάργηση των κρατητηρίων και το άνοιγμα των συνόρων Για το σταμάτημα των παράνομων ρατσιστικών & μισογύνικων συμπεριφορών Για το τσάκισμα των λεκτικών, σωματικών και ψυχικών βασανιστηρίων Το Πάθος για τη Λευτεριά είναι δυνατότερο απ΄όλα τα κελιά Στους δρόμους, τις πλατείες και τις φυλακές Γυναίκες μετανάστριες δεν είστε μοναχές Το Σπίτι των Γυναικών για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση

«Τα όπλα σίγησαν και οι στρατιώτες άρχισαν να βγαίνουν από τα χαρακώματα τους. Αφήσαμε και εμείς τα όπλα και συναντήσαμε τον εχθρό. Απ’ όσο θυμάμαι, οι Γερμανοί βγήκαν πρώτοι και άρχισαν να έρχονται προς το μέρος μας. Τους αντιγράψαμε αυθόρμητα. Χαιρετηθήκαμε και αρκετοί από εμάς άρχισαν να παίζουν ποδόσφαιρο. Μην φαντάζεστε τίποτα οργανωμένο. Μια αυτοσχέδια μπάλα βρέθηκε από το πουθενά και περίπου 50 άτομα αλλάζαμε πάσες».