Η ιστορία του πώς το Βερολίνο τα έβαλε με τις εταιρείες ιδιοκτήτριες ακινήτων και κέρδισε
Ανεξάρτητα από το αν το δημοψήφισμα θα πετύχει οριστικά ή όχι τον στόχο του, δηλαδή την κατάσχεση των διαμερισμάτων των μεγαλοϊδιοκτητών, σίγουρα επέβαλε μια σημαντική ατζέντα. "Πριν, οι ιδιοκτήτριες εταιρείες μας αγνοούσαν και μας κορόιδευαν", δήλωσε η Katrin Schmidberger, τοπική υποψήφια των Πρασίνων του Βερολίνου. "Τώρα, μας μιλούν".
Η υπόλοιπη Ευρώπη - τόσο οι ενοικιαστές όσο και οι ιδιοκτήτες - παρακολουθούν προσεκτικά για να δουν αν παρόμοιες λύσεις θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε πόλεις που επίσης αντιμετωπίζουν στεγαστική κρίση. "Αυτό που θα μπορούσε να πετύχει μια τέτοια νίκη είναι να μετατοπίσει τα γκολπόστ και να δημιουργήσει περισσότερο χώρο για τη δημιουργία εναλλακτικών τρόπων παροχής στέγης, που να εφαρμόζονται στην πραγματικότητα από το κράτος και όχι από ιδιωτικές εταιρείες", δήλωσε ο δρ Alexander Vasudevan, αναπληρωτής καθηγητής Ανθρωπογεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγγραφέας του βιβλίου The Autonomous City: A History of Urban Squatting, δήλωσε. "Αυτό θα μπορούσε να είναι ένας ισχυρός καταλύτης για κάτι νέο". (...)
Όπως και να εξελιχθεί το δημοψήφισμα τις επόμενες ημέρες και μήνες, πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κατόρθωμα μιας πραγματικά λαϊκής εκστρατείας που αποδεικνύει ότι η πόλη δεν θέλει να καθίσει με σταυρωμένα χέρια ενώ οι δυνάμεις της αγοράς προκαλούν τον όλεθρο και αναγκάζουν τους πιο ευάλωτους -μετανάστες, την εργατική τάξη και πολλούς μη Γερμανούς κατοίκους που δεν μπόρεσαν να ψηφίσουν- να φύγουν. Τουλάχιστον η πετυχημένη καμπάνια για το δημοψήφισμα θα προσφέρει κάτι που δεν έχουν πολλοί άνθρωποι που αγωνίζονται για τα δικαιώματα στη στέγη: ελπίδα.