Απορίας άξιο είναι γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση επιμένει σε αυτό το σενάριο. Γιατί, παρακαλώ, να «Μείνουμε όρθιοι»; Στα γόνατα να πέσουμε και να προσκυνάμε, να μακαρίζουμε την τύχη μας που βρέθηκε αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη να διαχειριστεί τούτη την κρίση.
Μπορεί να χαθούν 160.000 θέσεις εργασίας με την επιστροφή της ανεργίας στο 20%, μπορεί να μπουν κάμποσα λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά αυτά είναι ευτελή ζητήματα για να απασχολήσουν μια κυβέρνηση με όραμα.
Είναι δυνατόν να απαιτούν κάποιοι κομμουνισμένοι να ασχοληθεί το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη με εργαζόμενους και επιχειρήσεις, με «ζόμπι» και «μπαταχτσήδες», όπως εύστοχα χαρακτηρίστηκαν οι μικρομεσαίοι;
Η πανδημία δίνει μια τεράστια ευκαιρία στην κυβέρνηση να πάει σε νέο γύρο (με πίτα ή όχι, μένει να διευκρινιστεί) αναδιάρθρωσης της οικονομίας. Θα επιβιώσουν, θα χρηματοδοτηθούν και θα αναπτυχθούν μόνο οι μεγάλοι και ισχυροί. «Μένουμε με την ελίτ» είναι το δόγμα του πολυχρονεμένου μας πρωθυπουργού, που κάποιοι τον υποτιμούν και θέλουν να τον δουν να ασχολείται με τον κάθε... ψυκτικό από το Περιστέρι, με επαγγελματίες εστίασης και τουρισμού, με γκαρσόνια, ψωνάρες καλλιτέχνες και άλλους τέτοιους που αναδίδουν οσμή πλέμπας.
Όχι, λοιπόν! Φτάνει πια με την προστασία της εργασίας και των αδύναμων. Αρκετά με τα περί κοινωνικού κράτους, εργασιακών δικαιωμάτων και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Να 'ναι καλά εκείνος ο πρώην υπουργός με τα σπαστά ελληνικά (ονόματα δεν λέμε) που άφησε κάμποσα δισεκατομμύρια «μαξιλάρι» να 'χει η σημερινή κυβέρνηση να πορεύεται...
Πάρτε το απόφαση, είναι συνειδητή επιλογή του Μωυσή να οδηγήσει τον δημόσιο πλούτο στους περιούσιους φίλους της παράταξής του, στους λίγους και ισχυρούς που ξέρουν να στηρίζουν.
Τρανό παράδειγμα τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Διαβάστε τα σημερινά πρωτοσέλιδα, δείτε ειδήσεις, ανοίξτε τα μάτια σας. Οι προβλέψεις της Κομισιόν δεν είναι σοβαρό θέμα, δεν αξίζουν καν τον κόπο να ασχολούμαστε.