Παπαλάμπραινα

Μπορεί οι άχρηστοι να κραυγάζουν στους άριστους ότι πρέπει να κάνουν αλόγιστες σπατάλες για το δημόσιο σύστημα υγείας, ένεκα η πανδημία, μπορεί να ζητούν μόνιμες προσλήψεις υγειονομικού και ιατρικού προσωπικού, αλλά -ο Θεός έβαλε το χέρι του- και το επιτελικό κράτος κλείνει τ’ αυτιά του στις κομμουνιστικές αυτές σειρήνες. Με το νου του στη νεοφιλελεύθερη λατρεία και το χέρι στην ακροδεξιά καρδιά, δεν υπέπεσε στο σφάλμα της ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους που μπορεί να καλομάθει τους πολίτες και να κάνει τα παιδιά μας κομμουνιστές. Ακόμα και μπροστά στους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας, οι γενναίοι και σώφρονες κυβερνώντες αντιστάθηκαν σθεναρά στον φθηνό λαϊκισμό και προέβησαν σε κρίσιμες και αναγκαίες και μόνο δαπάνες. Αφού πρώτα προσλήφθηκαν 1.500 ειδικοί φρουροί, ακολούθησε το εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ της Ελληνικής Αστυνομίας, που ξεπερνά τα 31 εκατ. ευρώ από τον τακτικό προϋπολογισμό του 2020. Ο πρωθυπουργός δεν θέλησε να «γεννήσει» λεωφορεία, δεδομένου ότι στα μέσα μαζικής σαρδελοποίησης ο ιός (όλοι το ξέρουν αυτό) δεν κολλάει. Κοιλοπόνεσε όμως και γέννησε αρβύλες, περιπολικά και αλεξίσφαιρα γιλέκα. Είδη πρώτης ανάγκης για την πανδημία, σαν να λέμε. Γιατί η πανδημία ως πρόσχημα για καταστολή είναι μια τεράστια ευκαιρία να επικρατήσει το δόγμα «νόμος και τάξη», να μπει τέλος στην ανομία και τους κάθε είδους κινηματίες που παρεμποδίζουν το θεάρεστο έργο της κυβέρνησης προς όφελος των ισχυρών και των άξιων μεγάλων επιχειρηματιών. Στο κάτω κάτω τιμά με τον τρόπο αυτό και μια άλλη ιερή αξία, αυτή της φιλίας. Ο Μητσοτάκης ετοιμάζει τον στρατό του, με άξιο στρατάρχη τον Χρυσοχοΐδη. Δεν περιμένουν τα χειρότερα για να προετοιμαστούν. Από το καλοκαίρι, άλλωστε, φρόντισε να περάσει νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Ο άξιος ηγέτης μυρίζεται τον κίνδυνο. Δεν θα αφήσει φτωχούς, άνεργους και εργάτες να ζητάνε δικαιώματα και εισόδημα. Οι επικίνδυνοι νέοι αύριο μεθαύριο μπορεί να ζητήσουν δουλειά, να διεκδικήσουν -μετά τις απανωτές οικονομικές κρίσεις- δικαίωμα στη ζωή. Η νεολαία είναι άπληστη (και ενίοτε άπλυτη). Όλοι το ξέρουν και αυτό. Πρέπει να χαλιναγωγείται και -κυρίως- να ξυλοκοπείται από τα άξια χέρια ανδρών της αστυνομίας. Βγείτε, λοιπόν, στα μπαλκόνια να χειροκροτήσετε τα νέα μας περιπολικά! Δακρύστε από συγκίνηση για τα νέα αλεξίσφαιρα γιλέκα!

«Νοσταλγώ το ωραίο μου σπίτι στο Baden Baden που λόγω πανδημίας δεν μπορώ να πάω. Μα πιο πολύ νοσταλγώ την αγαπημένη μου Aston Martin» έγραψε ο Νικόλαος Μακρόπουλος, αντιδήμαρχος Αθηναίων, αρμόδιος για θέματα Επιχειρηματικότητας, που εξελέγη δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο Αθήνα Ψηλά του Κώστα Μπακογιάννη. Τα έγραψε αυτά, απευθυνόμενος σε πληβείους που στην καραντίνα ζουν στο τριάρι τους σε κάποια γειτονιά της Αθήνας και νοσταλγούν απλώς λίγο ουρανό, μια επαφή με τους δικούς τους ανθρώπους. Τα έγραψε αυτά, απευθυνόμενος σε εξαρτημένους από τον μισθό τους, όπως είπε κι ο θείος του δημάρχου, που ζουν στη φτώχεια, την ανέχεια που δημιουργεί η οικονομική κρίση και η διαχείριση των κυβερνώντων. Που ζουν στην ανασφάλεια για την επιβίωση και στον τρόμο για τη ζωή. Τα έγραψε αυτά και προκάλεσε. Αλλά το απίστευτο δεν είναι ότι προκάλεσε. Το απίστευτο είναι ότι ένας εκλεγμένος εκπρόσωπος των δημοτών, στην προσπάθειά του να κάνει επίδειξη πλούτου και ευμάρειας, δεν κατάλαβε καν ότι προκαλεί.

Βγαίνει και ο κ. Πέτσας και απειλεί τα παιδάκια πως αν δεν φορούν μάσκα θα τιμωρούνται με ποινές που θα ανακοινωθούν σύντομα, αντί να μας παρουσιάσει σχέδιο με τη βοήθεια ειδικών για το πώς θα ενημερωθούν γονείς και παιδιά, πώς θα πειστούν -ειδικά οι μικροί μαθητές- για τη χρήση της μάσκας. Αναμένουμε με αγωνία, λοιπόν, να ακούσουμε τις ποινές. Και μέχρι τότε καταθέτουμε προτάσεις: Θα παίρνουν από την Αννούλα το παγουρίνο και θα της δίνουν λακέρδα μέχρι να λυσσάξει από τη δίψα. Θα βάζουν στον Γιαννάκη τιμωρία να γράψει 100 φορές «Η κυρία μου είναι υπέρκομψη». Θα τραγουδάει ο Κωστάκης, όρθιος στο ένα πόδι, το άσμα «ένα παγουρίνο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο». Θα βάζουν εργασία στη Βασούλα να βρει τις ομοιότητες του πρωθυπουργού με τα τσιτάχ. Θα δίνουν στον Γιωργάκη παγουρίνο με τους Μπόλεκ και Λόλεκ για να στιγματίζεται ως κομμουνιστοσυμμορίτης. Θα ζητούν από την Κατερινούλα να υπολογίσει πόσα κρούσματα έχουμε κατά μέσο όρο το χρόνο από την εποχή του λοιμού των Αθηνών. Θα γράφει 100 φορές ο Θανασάκης τη μετάφραση του «Σκοιλ Ελικικού Προσθέσεις και Ελέγχου Λοιμώχθηκαν».

Τον Ιούνιο η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάργησε την ρύθμιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να είναι μέχρι 22 παιδιά ανά τάξη στα Δημοτικά, αυξάνοντάς τα στα 25. Και τώρα η κ. Κεραμέως επιμένει παίζοντας με την ασφάλεια παιδιών, γονιών και δασκάλων σε συνθήκες πανδημίας. Αρνείται να πάρει οποιοδήποτε μέτρο αραίωσης. Κι αυτό γιατί οι προσλήψεις εκπαιδευτικών και η εξεύρεση πρόσθετων αιθουσών δεν είναι στη λογική της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ανέλαβε ο Παράγοντας Εδεσσαϊκού συντονιστής κυβερνητικού έργου και μας το έκρυβαν. Έπρεπε να βγει η Κεραμέως να πει ότι οι μάσκες δεν θα δίνονται δωρεάν στα παιδιά του σχολείου και να ακολουθήσει ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος, να τα μαζέψει όπως όπως και να δηλώσει  ότι οι μαθητές της χώρας για όσο διάστημα χρειαστεί θα καλυφθούν με δωρεάν μάσκες μέσω της αυτοδιοίκησης, για να αντιληφθούμε τι απαράμιλλος συντονισμός υπάρχει στην κυβέρνηση και σε ποιον ακριβώς οφείλεται. Βέβαια, έκαναν τη δουλίτσα τους και οι κραυγές στα σόσιαλ μίντια και οι αντιδράσεις των συριζομαδούρων και πιο πολύ η άμεση παρέμβαση του δημάρχου Χαλανδρίου, Σίμου Ρούσσου, που από χτες ανακοίνωσε ότι θα εξασφαλίσει δωρεάν μάσκες σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Με τούτα και με κείνα αναγκάστηκε κι ο Μωυσής να διακόψει για λίγο τη θερινή ραστώνη για να δώσει την εντολή του… Αξίζει όμως να αναγνωρίσουμε και τον ζήλο κάποιων να υπερασπιστούν τα απίστευτα με αναρτήσεις τους. Μετά την αναδίπλωση της κυβέρνησης οφείλουμε να τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή για όσους και όσες υπερασπίστηκαν την Κεραμέως και μας υπενθύμισαν ότι και το σαπούνι εμείς το αγοράζουμε και μας επιτέθηκαν που δεν θέλουμε να πληρώσουμε για την ασφάλεια των παιδιών μας. Καλό είναι, όμως, να κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι δεν αποκλείεται ο κ. Θεοδωρικάκος να παίζει έναν ύπουλο (αντίστοιχο του αριστερού παρελθόντος του) ρόλο. Διότι με το να παίρνει ένα παιδί μάσκες δωρεάν με κρατικό χρήμα εθίζεται στον κομμουνισμό. Συνηθίζει στο κοινωνικό κράτος και τα κοινά αγαθά και δεν αποκτά τον δέοντα σεβασμό στις αγορές και την ανάπτυξη μέσω του ιδιωτικού τομέα. Τέτοια παιδιά γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνα. Δεν αποκλείεται τοιουτοτρόπως να γίνουν πολίτες του κράτους των Εξαρχείων ή -ακόμα χειρότερα- αναγνώστες βιβλίων Κοινωνιολογίας. Αντιλαμβανόμαστε όλοι και όλες, νομίζω, ότι τέτοια παιδιά θα ήταν ικανά να μην μπουν στις τάξεις αν η κ. Κεραμέως δεν φροντίσει να υποδιπλασιαστούν οι μαθητές ανά τμήμα. Βλέπετε η κ. υπουργός εν μέσω πανδημίας κατάργησε τη ρύθμιση της κυβέρνησης των συριζομαδούρων να είναι μέχρι 22 παιδιά ανά τάξη στα δημοτικά, αυξάνοντάς τα στα 25.

Παίζοντας το παιχνίδι της χυδαιότητας το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χάσεις. Το πανίσχυρο ΣΥΣΤΗΜΑ έχει όλες τις μεθόδους και τα μέσα να το παίζει καλύτερα. Έχει την τεχνογνωσία να κάνει αποκρουστική την πολιτική αντιπαράθεση και να οδηγεί τον κόσμο σε απολίτικη -και εν τέλει συμφέρουσα για το ΣΥΣΤΗΜΑ- στάση. Εκεί οδηγεί η αηδία. Ακροατήριο πραγματικό δημιουργεί η άμεση αναφορά στην κοινωνία που μαστίζεται για μια ακόμη φορά από την κρίση που επιφέρει η πανδημία και οι κυβερνητικές επιλογές της δεξιάς. Ο κόσμος έχει προβλήματα και ζητάει απαντήσεις και συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο. Το πανίσχυρο ΣΥΣΤΗΜΑ και οι εκφραστές του πρέπει να αποδομούνται καθημερινά με σαφή πολιτικό λόγο. Η αριστερά με ολική πλαστική προσώπου, μια αριστερά αγνώριστη, μοιραία θα εξαφανιστεί. Αυτό, όμως, ούτε πρέπει ούτε μπορεί να γίνει, απλώς επειδή κάποιοι επιλέγουν τη χυδαιότητα και κάποιοι άλλοι δηλώνουν οπαδικά ότι δεν τους ενοχλεί.

Μιλάμε σήμερα για την 46η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Αλήθεια για ποια επέτειο μιλάμε; Για ποια αποκατάσταση; Η Νέα Δημοκρατία, με την ανάμειξη του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και την επαναφορά της μετεμφυλιοπολεμικής ακροδεξιάς πολιτικής στο προσκήνιο, δημιουργεί συνθήκες προσομοίωσης Επταετίας. Σκηνές χούντας για να θυμούνται οι παλιοί, να μαθαίνουν οι νέοι και να αντιστέκονται όλοι Η αυταρχική και αντιδραστική διακυβέρνηση ξεδιπλώνεται από την πρώτη μέρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάτησε το πόδι του στο Μαξίμου (που μύριζε τσιγαρίλα) για να οικοδομήσει το επιτελικό κράτος. Δεν μας έλεγε τουλάχιστον ότι θα το οικοδομήσει με γύψο να καταλάβουμε. Μας το φύλαξε για έκπληξη… Η νέα κανονικότητα είναι τόσο αντιδραστική που δεν ξέρει από πού να ξεκινήσεις για να την περιγράψεις. Η αντιμεταναστευτική πολιτική, οι εξώσεις προσφύγων, οι επαναπροωθήσεις που πραγματοποιούνται κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, η έξαρση της αστυνομική βίας, τα απίθανα περιστατικά αυθαιρεσίας σε βάρος πολιτών, η αδιαφανής και ανεξήγητη κατανομή 20 εκατομμυρίων ευρώ στα μέσα ενημέρωσης, ο αντιδημοκρατικός, αντισυνταγματικός νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που έρχεται να προλάβει το τεταμένο κοινωνικοοικονομικό κλίμα συνθέτουν μια ζοφερή για τη δημοκρατία εικόνα, που κάνει τον Όρμπαν να φαίνεται… γατάκι μπροστά στον Μητσοτάκη. Ποια επέτειος, λοιπόν; Αγώνας για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας είναι…

Ένα εννιάχρονο κοριτσάκι λιποθύμησε από την πείνα σε φούρνο στη Ρόδο. «Η κόρη μου λιποθύμησε από την πείνα. Είμαι άνεργη εδώ και τόσους μήνες. Είμαι ξενοδοχοϋπάλληλος. Έχω να εργαστώ από πέρυσι τον Αύγουστο. Απολυθήκαμε, ήμαστε εποχικοί εργαζόμενοι» δήλωσε η μάνα. Βγήκε και στα κανάλια και ανέφερε ότι, αν ήταν ξένη και όχι Ελληνίδα, θα έπαιρνε επιδόματα… Αυτά της είπαν. Αυτά έμαθε από την αντιπροσφυγική προπαγάνδα των δεξιών-ακροδεξιών πολιτικών και των μιντιακών τους παπαγάλων. Αυτό κατάλαβε για τις τόσες και τόσες γυναίκες μετανάστριες που δίνουν την ίδια μάχη επιβίωσης μ’ αυτήν. Ίσως πάλι και να μην κατάλαβε ότι το ηλιοβασίλεμα του Μητσοτάκη στη Σαντορίνη δεν ήταν ειδυλλιακή εικόνα, αλλά εφιαλτικό προμήνυμα της νύχτας και του σκοταδιού για χιλιάδες εργαζόμενους, εποχικούς και μη, για περιοχές ολόκληρες της χώρας που η επιβίωσή τους εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τον τουρισμό. Πιθανότατα να μην έχει ακούσει ότι ο κ. Βρούτσης δεν έχει ανοίξει την πλατφόρμα των 534 ευρώ για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους και αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με το φάσμα της ανέχειας και της πείνας. Αυτή η άνεργη μάνα που το παιδί της λιποθύμησε είναι φτωχή, είναι θύμα του καπιταλισμού κι ας την έπεισαν ότι της φταίνε οι μετανάστες. Αυτό ακριβώς είναι που την καθιστά διπλά θύμα. Είναι μια εργάτρια χωρίς ταξική συνείδηση. Ξέρω… Αυτό δεν ακούγεται αρκετά κεντροαριστερό και σοσιαλδημοκρατικό, δεν είναι αρκετά στρογγυλεμένο για να μην τρομάζει ο κόσμος… Κανείς δεν πρέπει να επικρίνει αυτή τη γυναίκα. Φταίει η πολιτική, φταίνε τα ΜΜΕ, φταίει η προπαγάνδα, το στρίμωγμα των εργατών στη… μεσαία τάξη. Φταίμε, όμως, και όλοι και όλες που πάψαμε να λέμε τα πράγματα με το (αριστερό) όνομά τους.

Μας δένουν με τα σκοινιά του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς το «τζάκι» του Μητσοτάκη, τα λιβάνια της Κεραμέως, το τσεκούρι του Βορίδη, το νανογιλέκο του Αδώνιδος… Μόνο που ο πραγματικός εφιάλτης δεν είναι αυτός. Ο πραγματικός εφιάλτης είναι να αφεθείς και να δεθείς, να μην έχεις ένα εργαλείο να κόψεις τα σκοινιά. Η ζοφερή συγκυρία μπορεί να γίνει ζοφερότερη χωρίς τη δύναμη του μαχαιριού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κοφτερών «ανώμαλων» ιδεών της. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει… Είμαστε πολλοί και πολλές οι εμμονικοί με τις «ανώμαλες» ιδέες. No pasaran!