Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
Κι αφού κόπασαν οι οικογενειακές χαρές και οι προσωπικές δικαιώσεις για την προσπάθεια και το…
Πρόβατα είναι. Άσ’ τα να καούν
Viral έγινε χθες η φωτογραφία του φωτορεπόρτερ Δημήτρη Λαμπρόπουλου στην οποία κατέγραψε τη μάχη με…
“Βασανίζοντας τον πιο κοντινό μας συγγενή”
Ο Ρον γεννήθηκε το 1973. Κανείς δεν ξέρει το πού, όπως κανείς δεν ξέρει το…
Πανέξυπνα, αλλά χωρίς δικαιώματα
Πριν από μερικά χρόνια ένας Νοτιοαφρικανός σκηνοθέτης, στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει την κατάθλιψή του,…
Ελλαδέμπορες
Στη σημερινή συγκυρία και με τα σημερινά πολιτικά δεδομένα ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινδυνεύει να καθίσει επάνω του όλη η ακροδεξιά σκόνη που σηκώνει το εθνικιστικό συνονθύλευμα που διεκδικεί μερίδιο από το ελλαδομπόριο.
Ο Παύλος είναι παντού
Ήταν μια εποχή που οι χίτες ρωτούσαν «πού είναι η μάνα σου, μωρή». Σήμερα οι απόγονοί τους ρωτούν μια μάνα πού είναι το δολοφονημένο της παιδί. Όταν οι ναζί ρωτάνε προκλητικά μέσα στο δικαστήριο τη Μάγδα Φύσσα «πού είναι ο Παύλος σου τώρα», η απάντηση στους ακροδεξιούς μαχαιροβγάλτες είναι μόνο μία. «Ο Παύλος είναι παντού».
Είναι όλοι τους ναζί
“Δεν είναι όλοι ρατσιστές, δεν είναι όλοι ναζί και φυσικά δεν είναι όλοι δολοφόνοι” επιμένουν να υποστηρίζουν όσοι εξακολουθούν να βλέπουν την πλατιά αυτή μάζα των τετρακοσίων τόσων χιλιάδων ως ένα δυσδιάκριτο μείγμα λίγων εγκληματιών και πολλών απολωλότων προβάτων της Δημοκρατίας μας. Ίσως μπορούσε να είναι και έτσι αν κανείς παρέβλεπε την ψυχρή λογική των αριθμών που σε ψήφους επιβράβευσε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα διατηρώντας ανέπαφα τα ποσοστά της Χ.Α. στις εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν.
4,1 αβάσταχτα μίλια
Παιδιά γυμνά, γυρισμένα ανάποδα να βγάζουν από τα σωθικά τους το Αιγαίο. Κραυγές φόβου, χαστούκια απανωτά στην ψυχή και τη συνείδηση του θεατή. Μια βάρκα μεσοπέλαγα στο καταχείμωνο και οι άντρες με τη στολή να παλεύουν κόντρα στα “προφανώς” τού εκ του ασφαλούς κριτή των πάντων. Μάχη καθημερινή να μη χαθεί ούτε μια ζωή, φωνές για ένα ασθενοφόρο που αργεί να έρθει. Μια κουβέρτα, ρε παιδιά. Μια κουβέρτα. Δύσκολο να την αντέξεις αυτή την ταινία κι ας ήταν μικρού μήκους.
Η φανερή ασφυξία της μπουρζουαζίας
Ο σκοτεινός κόσμος της διεφθαρμένης μπουρζουαζίας, που φωτίστηκε από τον κινηματογραφικό φακό του Λουίς Μπουνιουέλ αλλά και του Μίκλος Γιάντσο στην ιστορική μυθοπλασία “Ιδιωτικά βίτσια, δημόσιες αρετές”, παραμένει ευπρεπώς κεκαλυμμένος στην αθέατη πλευρά της εγχώριας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής σελήνης.
Χωρίς τίτλο…
Η λέξη ντροπή δεν φτάνει για να περιγράψει τα όσα προσβλητικά για την Αριστερά και τον κόσμο της διαδραματίστηκαν χθες στην Θεσσαλονίκη. Είναι κάτι περισσότερο από ντροπή αυτό που αισθάνεσαι όταν παρακολουθείς τις εκδικητικές πρακτικές ενός κρατικού (ή μήπως παρακρατικού) μηχανισμού που ενεργοποιείται σχεδόν αυτομάτως μετά τη σχετική ερώτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή και στοχοποιεί δομές και κινηματικές δράσεις αλληλεγγύης στο όνομα του νόμου και της τάξης. Η αστυνομική εκκένωση των τριών καταλήψεων στην Θεσσαλονίκη, η μεταφορά των στεγασμένων εκεί προσφύγων σε ήδη υπερφορτωμένα κέντρα φιλοξενίας, οι προσαγωγές πολιτών, οι κατεδαφίσεις και η αναβίωση των πρακτικών του αλησμόνητου Νίκου Δένδια αποτελούν βαριά ηθική και πολιτική πρόκληση στη συνείδηση όσων αντιτάχθηκαν και αντιτάσσονται στην ποινικοποίηση της κοινωνικής αλληλεγγύης σε κάθε της μορφή.