Άρης Καραντινός

Διαβάζοντας τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και το νομοσχέδιο για το Ελληνικό μόνο έκπληξη θα δημιουργούσε το ενδεχόμενο μιας θετικής ψήφου από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν σαν η θέση του να ετεροκαθορίζεται από τον φόβο να μην κατηγορηθεί ότι είναι ενάντια στις επενδύσεις. Επιχείρημα ακραία λανθασμένο καθώς δεν πρόκειται ούτε για μία ουσιαστικά, ισχυρή επένδυση –το καζίνο δεν αποτελεί τέτοιου είδους επένδυση– το δε περιβάλλον και ο δημόσιος χώρος πλήττεται ανεπανόρθωτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς τον εκβιασμό του μνημονίου, δεν θα δεχόταν ποτέ ένα έργο με τόσο αρνητικό αισθητικό, περιβαλλοντικό και πολεοδομικό αποτύπωμα. Οι ουρανοξύστες είναι το ορατό, μόνο, σημάδι της βαναυσότητας που θα δεχθούμε εσαεί. Ο μόνος που κερδίζει τώρα είναι μια εταιρεία που με απολύτως αδιαφανείς όρους συσσωρεύει κέρδη σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου δίχως να επενδύσει, επιπλέον δικά της κεφάλαια. Το περιβαλλοντολογικό κόστος, σε μία περίοδο υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι πολλαπλάσιο του οποιουδήποτε, έστω και αμφισβητούμενου οικονομικού, κέρδους. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να είναι συνεπής με τις θέσεις του για την κλιματική κρίση και όχι να δοκιμάζει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς τη σταθερότητά του στο κρίσιμο αυτό ζήτημα της εποχής μας, που είναι και στρατηγικό φυσιογνωμικό του χαρακτηριστικό. Η κατασκευή της κλειστής πόλης έχει ένα, ακόμη, ειδικό ενδιαφέρον καθώς είναι η πρώτη φορά που θεσμοθετείται κάτι σχετικό στην ευρωπαϊκή ήπειρο αναβαθμίζοντας τη λογική κυριαρχίας των κοινωνικών ανισοτήτων. Ένα μοντέλο πολεοδόμησης, όχι μόνο απάνθρωπο αλλά και παρωχημένο και γι’ αυτό εγκαταλείπεται ήδη και από τους εμπνευστές του. Η ψήφος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως κόμματος όχι μόνο της Αριστεράς αλλά και της Οικολογίας, σε ένα νομοσχέδιο που ελέγχεται –και το πιο πιθανό θα ελεγχθεί με προσφυγές πολιτών– και για τη νομιμότητά του, καθώς δίνει δικαιώματα ιδιοκτήτη στη Lamda χωρίς να είναι πέρα από την καταπάτηση του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος, οφείλει να είναι αρνητική. Αυτό θα αποδεικνύει ότι ως κόμμα ακούει τα μηνύματα των καιρών, συμμετέχει στο διεθνές κίνημα για τη σωτηρία του πλανήτη όπου πρωτοστατούν οι νέοι. Θα ήταν λάθος να ενισχύσουμε την καταγραμμένη επιφύλαξή τους απέναντί μας.

Η πολιτική παρέμβαση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ ήταν ομολογουμένως μία σημαντική, αν όχι η σημαντικότερη στιγμή του συνεδρίου. Η απόφαση του Κ.Σ της οργάνωσης ήταν ένα σαφές, με αιχμές, κείμενο μίας πολιτικής οργάνωσης που, έχοντας αντιμετωπίσει ισχυρές πιέσεις, δείχνει να έχει βρει το βηματισμό της. Η απαίτηση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για «περισσότερη αριστερά» είναι ένα αίτημα που κυριαρχεί στην Ευρώπη, εμπεδώνεται στην Ισπανία με τη συγκρότηση σοσιαλιστών–Ποδέμος, στο Ηνωμένο Βασίλειο με το πολιτικό πρόγραμμα των Εργατικών και τη συσπείρωση μεγάλου τμήματος της νεολαίας στην εκλογική μάχη, στη Γερμανία με την εκλογική νίκη του τμήματος που αμφισβητεί τη συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες, στις ΗΠΑ με τη δυναμική που αναπτύσσουν οι αριστεροί υποψήφιοι του Δημοκρατικού Κόμματος. Συνεπώς, η τοποθέτηση της νεολαίας πρέπει να γίνει αντικείμενο προσοχής και στοχασμού.