Ιοβόλος

08
02

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που χρειαζόμαστε

Η ανεκτικότητα της αυριανής κοινωνίας, οι αλλαγές στην κατεύθυνση της ισότητας των φύλων αλλά και- ίσως πάνω από κάθε τι- η δυνατότητα να οικοδομήσει κανείς τον χαρακτήρα ενός ευτυχισμένου και όχι περιθωριοποιημένου ανθρώπου, περνούν από τέτοιες συζητήσεις. Και θα είναι κυρίως χρήσιμες όχι στα παιδιά των κουλτουριάρηδων μεσοαστών, αλλά στην άγρια ελληνική επαρχία και σε υποβαθμισμένες περιοχές, όπου οι ελεύθερες επιλογές σαρκάζονται η απλώς θεωρούνται πολυτέλεια. Το πρόβλημα, αν και σε διαφορετική μορφή παραμένει: Ποιος θα το κάνει το μάθημα σήμερα έτσι όπως χρειάζεται να γίνει; Αυτό είναι το θέμα που πρέπει να λύσει το υπουργείο και όχι η κατάργηση της θεματικής εβδομάδας στο γυμνάσιο, όπου εν είδει σεμιναρίου μπορούσαν τέτοια πράγματα να συζητηθούν πιο άνετα και λιγότερο τυπικά. Η πρόσληψη ψυχολόγου και κοινωνιολόγου σε κάθε σχολείο θα έλυνε (και) αυτό το πρόβλημα. Θα έθετε στην διάθεση των μαθητών έναν κατά τεκμήριο ώριμο ενήλικα με τον οποίο δεν θα είχαν την αυστηρή ιεραρχική σχέση που έχουν με τον γονιό ή με τον καθηγητή, ώστε να συζητήσουν ανοικτά. Το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης πρέπει να γίνεται με ευθύνη και σχέδιο. Είναι πραγματική ευκαιρία να φτιαχτούν καλύτεροι άνθρωποι.
05
02

Δημοσιογράφοι με κομματικές ταυτότητες

Δεν μπορώ να μην λυπηθώ για την απώλεια της αξιοπρέπειας ενός ολόκληρου κλάδου Υπήρχε ωστόσο παλιότερα μια αιδώς σε ό,τι αφορά τους λειτουργούς της ενημέρωσης. Αυτός που ήταν «άνθρωπος της κυβέρνησης» ή «σκύλος» του ενός ή του άλλου πολιτικού είχε την απαξίωση του συναφιού του και συνήθως μετά από λίγο έπαυε να είναι δημοσιογράφος νιώθοντας πιο άνετα να μεταπηδήσει σε πιο κομματικά πόστα. Είναι αποκαρδιωτικό για τα ενημερωτικά μέσα να απαξιώνεται συλλήβδην ο λόγος ενός δημοσιογράφου που εργάζεται σε αυτά, μια που στις περισσότερες των περιπτώσεων, συνολικά το Μέσον θα είναι στρατευμένο σε μια κομματική γραμμή που θα κοιτάζει προς την εξουσία.