14 Σεπτέμβρη 2001: Το μάθημα της Ιστορίας – Το Αφγανιστάν πάντα νικάει τους εισβολείς του
Ψηλά στο φαράγγι της Καμπούλ, εξακολουθούν να βρίσκουν αρχαίες αγκράφες ζώνης και διαβρωμένες λαβές ξίφους. Δεν μπορείτε πλέον να διαβάσετε τα διακριτικά των βρετανικών συνταγμάτων της παλιάς εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών, αλλά τα κόκαλά τους - και των 16.000 - εξακολουθούν να βρίσκονται κάπου ανάμεσα στο σκούρο χώμα και στους ετοιμόρροπους βράχους των πιο απρόσιτων βουνών στο Αφγανιστάν. Όπως οι Βρετανοί που ήρθαν αργότερα και οι Ρώσοι που επρόκειτο να φτάσουν περισσότερο από έναν αιώνα μετά, η εκστρατεία του στρατηγού William Elphinstone ενδύθηκε με ρητορική και υψιπετείς αρχές και κατέληξε σε καταστροφή. (...)
Οι Ρώσοι θα υπέμεναν τα δικά τους 10 χρόνια στο Γολγοθά ακριβώς έναν αιώνα αργότερα, αν και στην πραγματικότητα ήταν οι Αφγανοί που υπέστησαν μια σχεδόν γενοκτονία από τους Σοβιετικούς. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο οποίος είχε διαφύγει από αρκετές απόπειρες δολοφονίας από Ρώσους πράκτορες, επέζησε. Ίσως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, από τον οποίο ζητείται να προσυπογράψει το νέο πόλεμο της Δύσης για «δημοκρατία και ελευθερία» ενάντια στις δυνάμεις του σκότους, να θυμίσει στον κ. Μπους πόσο επώδυνη αποδείχθηκε η στρατιωτική περιπέτεια της Ρωσίας στο Αφγανιστάν. Ίσως όλοι θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε στα βιβλία ιστορίας προτού προτείνουμε - και είναι σαφές ότι ονειρεύονται την ιδέα μιας τέτοιας περιπέτειας στην Ουάσινγκτον - να ξανασχοληθούμε με το Μεγάλο Παιχνίδι για άλλη μια φορά.
