Angela Davis

Η δουλειά των εργατικών συνδικάτων είναι να οργανώνει τους εργαζόμενους και να παλεύει για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το πρώτο αίτημα που κινητοποίησε τους εργαζόμενους ήταν η διεκδίκηση της οκτάωρης εργασίας. Αλλά αυτό συνέβη το 19ο αιώνα. Παρενθετικά να πω ότι τον 20ο αιώνα θα έπρεπε να είχαν μειωθεί περισσότερο οι ώρες εργασίας, να έχει τεθεί ως ορόσημο η εξάωρη ημερήσια εργασία και μετά να παλεύαμε για την τετράωρη εργασία, χωρίς περικοπές στους μισθούς. Αντίθετα, αυτό που συνέβη ήταν η συρρίκνωση του συνδικαλισμού. (...) Ο Μάικ Ντέιβις γράφει πως ο κορωνοϊός είναι ένα τέρας που εξέθρεψε ο παγκόσμιος καπιταλισμός, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την αύξηση του αριθμού των κρατούμενων και του κόστους της υγείας, της παιδείας, της στέγασης. Πιστεύω πως τώρα ο κόσμος συνειδητοποιεί ότι δεν ήταν αναπόφευκτη αυτή η κατάσταση. Ότι η υγεία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, ότι εφόσον υπάρχει παγκόσμιος καπιταλισμός πρέπει να υπάρχει και παγκόσμια δωρεάν υγεία, και ότι δεν πρέπει ο κόσμος να φυλακίζεται απλά και μόνο επειδή δεν υπάρχει χώρος για κάποιους ανθρώπους στη σημερινή καπιταλιστική οικονομία. Η παρούσα κρίση αποκαλύπτει, ακόμα, τη φύση του φυλετικού καπιταλισμού: από το ρατσισμό ενάντια στους Αμερικανούς ασιατικής καταγωγής -που προκάλεσε ο καταληψίας σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ- έως την αποτυχία να εξοπλιστούν με τεστ τα νοσοκομεία και οι κλινικές στις γειτονιές των μαύρων. Θεωρώ πως, εξαιτίας της κρίσης, πολλοί άνθρωποι συνειδητοποιούν, τουλάχιστον σιωπηρά, τους κινδύνους του καθημερινού δομικού ρατσισμού που διατρέχει τους θεσμούς. Και συνειδητοποιούν επίσης ότι αυτός ο ρατσισμός πρέπει να εξαλειφθεί.