Δημήτρης Σκλάβος: Δεν υπάρχει πλέον καμιά κουλτούρα αποδοχής και σεβασμού του διαφορετικού
Η βία έχει δύο γενικές αιτίες: τις οικονομικές ανισότητες και την πολλαπλή κοινωνική καταπίεση. Θελήσαμε να το αναδείξουμε αυτό. Παράλληλα όμως υπάρχει μια άκριτη αποδοχή της, μια σχεδόν λαγνεία της βίας- δείτε πως παρουσιάζεται η βία στις μεγάλες κινηματογραφικές ταινίες που χαρακτηρίζονται ως «περιπέτειες» ή τη βία στα βίντεο-γκέιμς. Πριν 30 χρόνια συζητούσαμε αν έπρεπε να αγοράζουμε ψεύτικα όπλα στα παιδιά και τώρα εντελώς φυσιολογικά τα αφήνουμε έκθετα σε δεκάδες σκηνές φόνων και ξυλοδαρμών, σε μηνιαία βάση. Ταυτόχρονα, χάρη και στα σόσιαλ μίντια και στην ανωνυμία και την απόσταση που επιτρέπουν έχουμε μια φοβερή έκρηξη της ρητορικής μίσους. Δεν υπάρχει πλέον καμιά κουλτούρα αποδοχής και σεβασμού του διαφορετικού- μιλάω πάντα για την πλειοψηφία. Έτσι όμως οδηγούμαστε στο «όλοι εναντίον όλων» και αυτή είναι μια βασική αγωνία του κειμένου της Churchill. (...)
Η πανδημία διαλύει ακόμη περισσότερο τον κοινωνικό ιστό και εντείνει τα φαινόμενα που ανέφερα. Υπάρχουν πλευρές της βίας, π.χ. η ενδοοικογενειακή κακοποίηση για τις οποίες η πανδημία λειτουργεί πολύ επιβαρυντικά. Ταυτόχρονα αυξάνουν ακόμα περισσότερο οι ανισότητες. Σε γενικές γραμμές, οι αδύναμοι της κοινωνίας υφίστανται τις υγειονομικές και οικονομικές συνέπειες της πανδημίας πολύ περισσότερο από τους προνομιούχους. Αυτό βαθαίνει το χάσμα, αυξάνει το μίσος και το φόβο, λειτουργεί ως θερμοκήπιο για ακόμα πιο ακραίες συμπεριφορές. Δεν είναι τυχαίο πως, ιστορικά, σε κάθε κατάσταση κρίσης καταγράφεται συντηρηκοποίηση της κοινωνίας, με ότι αυτό συνεπάγεται.