Κωστής Χατζημιχάλης: Βιώσιμη Aνάπτυξη, το νέο «όπιο του λαού»;
Βιώνουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης με ακραίες θερμοκρασίες με φωτιές, λειψυδρία και πλημμύρες, σε…
Κωστής Χατζημιχάλης: Κυκλάδες / Υφαρπαγή νερού και γης
Στις Κυκλάδες βιώνουμε εδώ και χρόνια την επέλαση του υπερτουρισμού με σημαντικές διαφοροποιήσεις…
Κωστής Χατζημιχάλης: Μια πολιτική ανάγνωση των καταστροφών και της αντιμετώπισής τους
Η ικανότητα να εντάσσει κάποιος/α τον κριτικό σχολιασμό της σύγχρονης δυστοπικής συγκυρίας σε ένα ευρύτερο…
Κωστής Χατζημιχάλης: Το γλιστερό μονοπάτι της φέρουσας ικανότητας για τουριστικές επενδύσεις
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ανακαλύπτουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον τουρισμό και κυρίως…
Κωστής Χατζημιχάλης: «Έξυπνες» και «αρπακτικές» πόλεις
Το «έξυπνο» έχει μπει για καλά στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια. Καθημερινά χρησιμοποιούμε έξυπνα…
Οι επιρρεπείς νέοι ή ο φθόνος για τη νεότητα
Και ποιοι είναι οι «επιρρεπείς» νέοι και νέες, αυτή η απείθαρχη νεολαία που κάποτε την λέγανε γενιά του καναπέ; Έχουν ταξική ταυτότητα και ζουν σε στιγματισμένες συνοικίες που προδιαγράφουν το μέλλον τους, όπως ο ψυκτικός από το Περιστέρι στην απαξιωτική αναφορά του κ. Μητσοτάκη πριν τις εκλογές. Πασχίζουν να τελειώσουν ένα λύκειο ή ένα πανεπιστήμιο με τηλεμαθήματα και τηλεφροντιστήρια μέσω ενός smart phone. Σε διαλυμένα ιδρύματα με ανεπαρκές προσωπικό, αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη συντηρητική παλινόρθωση της τελευταίας δεκαετίας. Νέοι και νέες που μεγάλωσαν και εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα, αλλά τους αρνούνται την ιθαγένεια εκτός και αν γίνουν διάσημοι παίκτες του ΝΒΑ. Εκείνοι οι οποίοι τους φθονούν και τους κατηγορούν τους προετοιμάζουν ή ήδη τους έχουν οδηγήσει στην μεγαλύτερη μεταπολιτευτική εργασιακή και οικονομική επισφάλεια ή στη ξενιτιά, παρά το γεγονός ότι είναι η περισσότερο μορφωμένη γενιά, τώρα ντελιβεράδες. Όσες είχαν κάποια δουλειά, πρώτες την έχασαν γιατί ήταν εποχιακές, περίμεναν τηλέφωνο για να δουλέψουν, αναπληρώτριες στην επαρχία της μοναξιάς, σε μια χώρα που ακόμα δεν έχει επουλώσει τις πληγές των μνημονίων.
Αυτοί και αυτές γεννούν το φθόνο, όχι γιατί συνωστίζονται στις πλατείες διασκεδάζοντας με ένα κουτί μπύρα, αλλά γιατί αναβλύζουν νεότητα και ελευθερία προσπαθώντας να τη χαρούν στο δυστοπικό και αντιδημοκρατικό παρόν, σχεδόν κατάστασης πολιορκίας, που έχουν φτιάξει οι κατήγοροι των 50+. Ένα βήμα χωρίζει το φθόνο από την κακία που συχνά κρύβει θαυμασμό, μας θυμίζει ο Βικτώρ Ουγκό: «οι κακοί άνθρωποι φθονούν και μισούν. Είναι ο δικός τους τρόπος να θαυμάζουν».
Κωστής Χατζημιχάλης: Ποιος τελικά ευθύνεται για τον εκτοπισμό των κατοίκων;
Τελικά είχαν δίκιο οι κλασικοί οικονομολόγοι και φιλόσοφοι, όπως ο Ανταμ Σμιθ, ο Ρικάρντο και ο Μαρξ, που ασκούσαν έντονη κριτική στους ραντιέρηδες που ζούσαν από την άντληση προσόδων. Τότε είχαν στο στόχαστρο μόνο τους γαιοκτήμονες, αν ζούσαν σήμερα θα είχαν συμπεριλάβει και τους ραντιέρηδες νέου τύπου, όπως αυτούς που περιέγραψα. Απομένει στα κινήματα να προστατέψουν τους πολίτες από τις υφαρπαγές γης και κατοικιών κάθε είδους και να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες, το κράτος και τους δήμους, αλλά και τον εαυτό τους για τους κινδύνους του καπιταλισμού της πλατφόρμας. Επείγει λοιπόν η αναζήτηση ουσιαστικής κοινωνικής ρύθμισης και ελέγχου αυτής της νέας μορφής άντλησης προσόδων, όπως και η συνειδητοποίηση της ευρύτερης αλλαγής του καθεστώτος συσσώρευσης που εισάγει.
Κοινοτικός προϋπολογισμός και άνιση γεωγραφική ανάπτυξη
Μέχρι τον ερχόμενο Ιούνιο πρέπει να έχει αποφασιστεί ο νέος Κοινοτικός Προϋπολογισμός για το διάστημα 2021-2027. Θα έχει σημαντικές περικοπές λόγω της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου που δημιουργεί έλλειμα περίπου 14 δισ. ευρώ ετησίως, ένα από τα επιχειρήματα των Βρετανών υπέρ του Brexit. Όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις –μην ξεχνάμε ότι ο κάθε προϋπολογισμός αντανακλά τον ταξικό, πολιτικό και γεωγραφικό συσχετισμό των δυνάμεων που τον συντάσσουν– οι αντιθέσεις μεταξύ των χωρών και μεταξύ των μερίδων των ευρωπαϊκών κεφαλαίων θα είναι μεγάλες. Το σχέδιο που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα η Κομισιόν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει σημαντικές περικοπές στο Ταμείο Συνοχής, αλλά και άλλες βαθύτερες περικοπές στα Διαρθρωτικά Ταμεία ύψους 124 δισ. ευρώ. Υπάρχουν κάποιες προτάσεις για εισαγωγή του φόρου Τόμπιν (στις χρηματιστηριακές συναλλαγές) και ενός περιβαλλοντικού φόρου, αλλά έχω αμφιβολίες αν και πόσο θα υλοποιηθούν. Από την άλλη πλευρά, η Επιτροπή προτείνει αύξηση στον αμυντικό προϋπολογισμό, περίπου 150 δισ., για τη «θωράκιση των εξωτερικών συνόρων», με αγορά νέων εξοπλισμών και προσωπικό 100.000 ατόμων (!), μια άμεση χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των χωρών που τα παράγουν και μια επιβεβαίωση για την στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης.
Κωστής Χατζημιχάλης: Το νερό δεν ξεχνά ποτέ τον δρόμο του, ακόμη και αν μπαζώσεις τη διαδρομή του
Η ιστορία με τα ρέματα στην Αττική είναι πολύ παλιά και τώρα ξανάρχεται στο τραπέζι με τους είκοσι έναν νεκρούς, ίσως και περισσότερους, διότι για αλλοδαπούς μπορεί να μην υπήρχε κάποιος να ενδιαφερθεί. Μου θυμίζει τη μεγάλη πλημμύρα στο Μπουρνάζι το 1978. Και εκεί είχαν πνιγεί άνθρωποι. Την ίδια περίοδο ο τότε Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Στ. Μάνος ανακοίνωσε την πεζοδρόμηση της Βουκουρεστίου. Ένα πολύ ωραίο σκίτσο του Γ. Ιωάννου έδειχνε τα πλημμυρισμένα σπίτια και δρόμους, τις νοικοκυρές με τους κουβάδες κτλ και έναν εφημεριδοπώλη μέσα στα νερά να διαλαλεί το νέο: «Η Βουκουρεστίου πεζόδρομος»!
«Έρχεται επενδυτικό τσουνάμι»… αυτό ακριβώς φοβάμαι!
Το τίμημα θα είναι μεγάλο για όλο το λεκανοπέδιο, αλλά και για την υπόλοιπη χώρα αν σκεφτούμε τα σύνθετα μεγαλοξενοδοχεία, τα γκολφ και τις γιγάντιες ανεμογεννήτριες που παρουσιάζονται ως στρατηγικές επενδύσεις. Αδυνατώ λοιπόν να κατανοήσω πού και πώς εντόπισε ο πρωθυπουργός «πολύ θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο» στη «Νέα Αθήνα