Σε ό,τι αφορά το επίσημο κράτος, απ' ό,τι φάνηκε επί το έργο, το υπουργείο Αθλητισμού δεν είχε ασχοληθεί, όσο θα έπρεπε, με τις ομοσπονδίες και τα σωματεία των αθλητών που πήραν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι αθλητές αυτοί δεν έγιναν φέτος πρωταθλητές για τη συγκεκριμένη διοργάνωση, αλλά παίρνουν μέρος κάθε χρόνο σε διάφορες διοργανώσεις ξεκινώντας από τα πανελλήνια πρωταθλήματα. Άρα, τα προβλήματά τους είναι γνωστά στο υπουργείο Αθλητισμού και, αν δεν είναι, τότε πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη και να αλλάξουν όσους δεν κάνουν αυτό για το οποίο έχουν επιλεχθεί, να συμβάλουν στην ανάπτυξη του αθλητισμού.
Ας αφεθούν, όμως, όλα αυτά στην άκρη, γιατί αυτά είναι η εικόνα. Να ασχοληθούμε με τον αθλητισμό ξεκινώντας από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και τι κάνουν τα παιδιά την ώρα της Γυμναστικής, ποια είναι η σχέση του σχολείου με τοπικούς γυμναστικούς συλλόγους, τι γίνεται με τα ταλέντα που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για να εξελιχθούν, τι πρέπει να γίνει στις γεωγραφικές περιοχές όπου δεν υπάρχουν χώροι εξειδικευμένης άθλησης και, γενικότερα, με την υποστήριξη που χρειάζονται οι αθλητές για να φθάσουν στο σημείο να πάρουν μέρος και σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο αθλητισμός υπάρχει κάθε μέρα και δεν είναι μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα αθλήματα δεν είναι μόνο τα ολυμπιακά, όπως και οι αθλητές δεν είναι, βεβαίως, μόνο οι ολυμπιονίκες.