Η Αυγή

01
02

Γιώργος Πλειός: Aυτός που κάνει κίτρινη δημοσιογραφία λέει φωναχτά αυτά που άλλοι σιγοψιθυρίζουν στα καφενεία

Αυτός που θέλει να κάνει κίτρινη δημοσιογραφία δεν έχει παρά να λέει φωναχτά, να κράζει τις προκαταλήψεις που άλλοι σιγοψιθυρίζουν στα καφενεία, στα σαλόνια ή στις «γειτονιές». Η κίτρινη δημοσιογραφία βασιλεύει εκμεταλλευόμενη τις κοινωνικές συνθήκες και συνήθειες, με αποτέλεσμα σήμερα η ενημέρωση αντί να ξεδιαλύνει το τοπίο, να λερώνει πρόσωπα και αντιλήψεις, αφήνοντας ένα πολύ πιο ισχυρό στίγμα σε σχέση με το παρελθόν. Τα σκανδαλοθηρικά άρθρα κυριαρχούν τόσο στα πρώτα θέματα των sites και των εφημερίδων όσο και στις μηχανές αναζητήσεις, κρατώντας επ' άπειρον στην επιφάνεια ακόμη και αποδεδειγμένα ψευδή δημοσιεύματα.
24
01

Κώστας Φιλίνης: Επτά δεκαετίες αγώνων – Παρανομία, φυλακίσεις, πάντα στην πρωτοπορία της Αριστεράς

Ο Κώστας Φιλίνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Σπουδαστής στο Τμήμα Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων του Μετσόβιου, το 1940, προσχώρησε στο λαϊκό κίνημα και οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1941. Πήρε μέρος στην ίδρυση της ΕΠΟΝ. Έζησε όλες τις περιπέτειες της Κατοχής, των Δεκεμβριανών του '44...
23
01

Μάκης Μπαλαούρας: «Αν δεν τολμήσουμε εμείς, οι δομικές μεταρρυθμίσεις δεν θα γίνουν ποτέ»

"Η Ν.Δ. και τα συμφέροντα που υπηρετεί έχουν τη στρατηγική της τελικής σύγκρουσης. Όχι μόνο πολιτικής, αλλά και ιδεολογικής, και ταξικής. Τέτοια φαινόμενα θα συνεχιστούν και γι’ αυτό χρειάζεται να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας, να απαιτούμε επιτάχυνση στο κυβερνητικό έργο για να μπορέσουμε στο τέλος να κερδίσουμε. Η σύγκρουση θα είναι σκληρή και εμείς θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε τομές για να παρουσιάσουμε στον κόσμο, ο οποίος είναι το μοναδικό στήριγμά μας."
17
01

Πάνος Σκουρλέτης: Το πρόγραμμα μπορεί να προχωρήσει και χωρίς το ΔΝΤ

«Δεν ξέρω αν (το ΔΝΤ) ήταν επί της ουσίας σύμμαχός μας. Διότι εάν ήταν σύμμαχός μας πραγματικά, τότε δεν θα ζητούσαν μέτρα που δυσκολεύουν την αποπληρωμή και την εξυπηρέτησή του -εννοώ τα πρωτογενή πλεονάσματα. Άρα, υπάρχει μία αντίφαση που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν ξέρουμε τι πραγματικά θέλει»
09
01

Κώστας Γαβρόγλου: Θέλουμε μεταρρυθμίσεις που δεν θα ακυρώνονται ανά κυβέρνηση

Είμαι βαθιά πεισμένος ότι δεν είναι δυνατόν να ορθοποδήσει η εκπαίδευση έξω από ένα πλαίσιο συναίνεσης στο οποίο θα συνεννοούνται οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Και αυτό γιατί υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά προβλήματα, η λύση των οποίων δεν προϋποθέτει ιδεολογική συμφωνία. Μάλιστα δεν θα πρέπει να την προϋποθέτει. Αυτό που προϋποθέτει η συναίνεση που εμείς επιδιώκουμε είναι η πολιτική βούληση. Ο βασικός τρόπος να κατασκευαστούν συναινέσεις είναι να συμφωνήσουμε ποια είναι τα προβλήματα που πάμε να λύσουμε και να διαμορφώσουμε έναν χώρο που θα επιτρέπει τη συζήτησή τους. Γιατί, οι διαφωνίες είναι θεμιτές, οι λύσεις όμως θα αφορούν όλους. Συνεπώς μέσα από την άμβλυνση της όποιας διαφοράς θα μεταβούμε στη σύνθεση της διαφορετικότητας. Και ο μόνος τρόπος να πετύχουν τελικά οι αλλαγές είναι να μπορέσουμε να προχωρήσουμε το νήμα των μεταρρυθμίσεων σε μια κατεύθυνση που δεν θα κόβεται κάθε φορά με την αλλαγή κυβέρνησης.
04
01

Ανδρέας Ξανθός: Η κοινωνία δεν επενδύει σε εκλογές, ελπίζει να τα καταφέρουμε

"Οι πολίτες αντιλαμβάνονται τις αντικειμενικές δυσκολίες και, παρά την απογοήτευση, τη δυσαρέσκεια και τον θυμό τους, περιμένουν, υπομένουν και προσδοκούν την οριστική απαλλαγή από τον μνημονιακό 'βρόχο' από τη δική μας κυβέρνηση"
22
12

Σέρτζιο Κοφεράτι «Μια νέα δύναμη της Αριστεράς πρέπει να καλύψει το κενό στην Ιταλία»

Η Αριστερά πρέπει να δημιουργήσει μια νέα πολιτική και ενωτική δύναμη στην Ιταλία και νέες συμμαχίες για να αλλάξουμε την Ευρώπη και να οδηγηθούμε στην ανάπτυξη και την αύξηση της αξιοπρεπούς απασχόλησης, ξεκινώντας από τον Ευρωπαϊκό Νότο, τόνισε ο Σέρτζιο Κοφεράτι, ο ανεξάρτητος σοσιαλιστής ευρωβουλευτής, πρώην δήμαρχος της Μπολόνια και πρώην γενικός γραμματέας του μεγαλύτερου ιταλικού συνδικάτου CGIL, που διοργάνωσε το 2002 τη μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιταλική ιστορία όταν πάνω από 3 εκατομμύρια άτομα είπαν ένα άλλο «όχι» στην αντιμεταρρύθμιση των εργασιακών από τον Μπερλουσκόνι.
15
12

Άρης Στυλιανού: «Η αριστερή θεωρία του 21ου αιώνα θα προκύψει από τα κάτω»

Παραπέμποντας στη ρήση του Χέγκελ ότι «Ο Σπινόζα αποτελεί κομβικό σημείο για τη Φιλοσοφία: το δίλημμα είναι ή Σπινόζα, ή όχι Φιλοσοφία» δηλώνει με σαφήνεια τον θαυμασμό που προκαλεί η σπινθιροβόλα σκέψη του στοχαστή του πρώιμου Διαφωτισμού. Σήμερα που η συζήτηση περί δημοκρατίας εμφανίζεται στη δημόσια σφαίρα με ποικίλες διαστάσεις, ο Άρης Στυλιανού, επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο ΑΠΘ, τιμημένος από τη Γαλλική Κυβέρνηση με το Παράσημο του Ιππότη του Τάγματος του Ακαδημαϊκού Φοίνικα, ως αναγνώριση της ιδιαίτερης συμβολής του στις ακαδημαϊκές δραστηριότητες στο πεδίο της Φιλοσοφίας και στον τομέα της μετάφρασης φιλοσοφικών έργων, πρόεδρος επίσης του ΚΘΒΕ, επαναφέρει στο προσκήνιο την πολιτική διάσταση της φιλοσοφίας του Σπινόζα που για μεγάλο διάστημα είχε παραγνωριστεί. Στη μελέτη του «Ο Σπινόζα και η Δημοκρατία» (εκδ. Πόλις) επικεντρώνει το ενδιαφέρον στην πρωτότυπη σπινοζική σύλληψη της Δημοκρατίας και του εκδημοκρατισμού που προτείνει για κάθε μορφή πολιτεύματος. Με αυτή την αφορμή εξηγεί τη σπινοζική θεώρηση για την πολιτική, μιλά για τη Δημοκρατία, η οποία θεωρεί ότι «αποτελεί το μοναδικό προνομιακό πεδίο για να σκεφτούμε και να κάνουμε πράξη τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό» και θίγει το θεωρητικό έλλειμμα στην εποχή μας και κυρίως στην Αριστερά, επισημαίνοντας ότι οι νέες θεωρητικές πρακτικές της Αριστεράς «θα προκύψουν από τα κάτω». Παράλληλα, επισημαίνει τη θεωρητική σκευή που μπορεί να προσφέρει σήμερα η εμβάθυνση στη σπινοζική σκέψη, εμπλουτισμένη με τις επεξεργασίες φιλοσόφων της εποχής μας. «Αυτό που χρειάζεται σήμερα, μελετώντας συστηματικά τη σπινοζική πολιτική σκέψη περί Δημοκρατίας», λέει, «είναι να σχηματίσουμε νέες έννοιες και να επινοήσουμε ανέκδοτες λύσεις για τα μεγάλα προβλήματα της πολιτικής πραγματικότητας που βιώνουμε, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και στον κόσμο».
14
12

Άντερς Λουστγκάρτεν: «Μιλώντας για τους πρόσφυγες, μιλάς για τη θέση μας ως Ευρωπαίων»

“Το προσφυγικό είναι η μεγάλη προδοσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, όλων αυτών των αρχών δηλαδή πάνω στις οποίες υποτίθεται ότι στηρίζεται η Γηραιά Ήπειρος. Είναι η βία που ασκείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία πρέπει ως πολίτες να αποφασίσουμε εάν συνεχίζουμε να ανεχόμαστε".