Στις 24 Μαρτίου 2022 ο Δημήτρης Χαντζόπουλος δημοσίευσε μια «γελοιογραφία» στην Καθημερινή όπου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλογεί τα όργανα και τις παρτιτούρες των αγωνιστών λίγο πριν τη μεγάλη συναυλία της 29ης Μαρτίου του 1821, όπως ανέγραφε η λεζάντα. Το point του σκιτσογράφου, όπως εύλογα προκύπτει, ήταν ότι οφείλουμε να ευλογούμε τα όπλα και όχι τις νότες. Το ίδιο επανέλαβε την επομένη της συναυλίας με ένα σκίτσο όπου ένα μυδραλιοβόλο έβγαζε νότες. Το συγκεκριμένο θα μπορούσε και να είχε αναγνωστεί και ως φιλειρηνικό αν δεν είχαν προηγηθεί και άλλα σκίτσα, όπου με τίτλο «Μία Βέμπο για την Ουκρανία» παρουσίαζε τραγουδίστρια να άδει το «Ερήνη πού ’σουν το πρωί», και το πλέον κατάπτυστο όλων, όπου σε ένα μπλουζάκι γράφονταν το σύνθημα της ρωσικής εισβολής Ζ ως αρχικό του ονόματος του Νταλάρα.
Ο συγκεκριμένος σκιτσογράφος συνόψισε τη θέση της πολιτικής εκείνης πτέρυγας που ενοχοποιεί συλλήβδην όποιον δεν καταδικάζει, με τον τρόπο που εκείνη επιθυμεί, τη βάρβαρη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Αυτή η πολιτική που αυτοπροσδιορίζεται ότι βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» δεν είναι καινούργια. Είναι η σύγχρονη εκδοχή εκείνης της ιδεολογίας που καταδίκαζε το κίνημα ειρήνης της δεκαετίας του 1960. Και όλοι θυμόμαστε τον ρόλο που διαδραμάτισε στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη η τότε «σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Για εμάς που λαμβάνουμε σήμερα μέρος στην ημερίδα, η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι να είμαστε εναντίον όλων όσοι καταπατούν βάναυσα την ειρήνη. Είναι να είμαστε κατά της φασιστικής εισβολής του Πούτιν, αλληλέγγυοι στο πλευρό των αμάχων, των προσφύγων, των ανέστιων αυτού του κόσμου. Είναι να είμαστε στο πλευρό του δοκιμαζόμενου λαού της Υεμένης, του λαού της Συρίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Σομαλίας, της Παλαιστίνης, της Κύπρου.
Ευτυχώς η πλειονότητα των ανθρώπων του πολιτισμού στη χώρα μας είναι μ’ αυτή την πλευρά της Ιστορίας. Το έδειξε η προθυμία της συμμετοχής στη συναυλία της 29ης Μαρτίου, παρά τον ανηλεή πόλεμο που ξέσπασε εναντίον των συμμετεχόντων, τους οποίους κατηγορούσαν ότι ξεπλένουν τον εισβολέα. Η παρουσία χιλιάδων ανθρώπων στα Προπύλαια και ιδίως η μαζική συμμετοχή της νεολαίας ένωσε τα αιτήματα του σήμερα με τα επίδικα άλλων εποχών, συνέδεσε τη σημερινή γενιά με τη γενιά των Λαμπράκηδων. Προτείνω ως ένα επόμενο βήμα να στοχεύσουμε σε μια μεγάλη πορεία Ειρήνης.
Να βαδίσουμε, όπως έλεγε και το 1965 ο Γιάννης Ρίτσος, στα βήματα του ήρωα και μάρτυρα της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη.
Να βαδίσουμε υπερασπίζοντας τον άνθρωπο, τα ποιήματα, τη μουσική, τα αγάλματα, την ειρήνη και τη δημοκρατία.
Αννα Χατζησοφιά, συγγραφέας-ηθοποιός, συντονίστρια του Τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
