Στις 30 Γενάρη του 2014 φοιτητές της ΑΡΕΝ πραγματοποιούν ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το πολιτικό γραφείο του τότε υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη για να διαμαρτυρηθούν για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι που στοίχισε τη ζωή αρκετών μεταναστών.
Τα πράγματα κυλούν ήσυχα μέχρι την ώρα που εμφανίζονται οι σιδερόφρακτοι της ομάδας Δέλτα και πέφτουν πάνω στους συγκεντρωμένους με τις μηχανές τους με ρίσκο να τραυματιστεί οποιοσδήποτε. Χωρίς καμία προειδοποίηση χωρίς καμία συνεννόηση ξεκινά από την πλευρά των αστυνομικών ένα κρεσέντο τυφλής βίας που καταλήγει στην προσαγωγή 47(!) φοιτητών και φοιτητριών αλλά κι ενός πολίτη που είχε μαγαζί κοντά στο σημείο κι έκανε το τρομακτικό λάθος να βγει έξω για να δει τι συμβαίνει. Επειδή υπήρξε δυσανάλογη και βίαιη αντιμετώπιση της διαμαρτυρίας, επειδή οι προσαγωγές ήταν αναντίστοιχες της ειρηνικής διαμαρτυρίας η κατάληξη ήταν να έχουμε και μία σύλληψη ώστε να δικαιολογηθεί και η λύσσα της ομάδας Δέλτα και το ξύλο που έριξε.
Ο συλληφθείς Νώντας Φλώρος αφού χτυπήθηκε και τσαλαπατήθηκε για αρκετή ώρα απο τους αστυνομικούς κατέληξε με 4 κατηγορίες στο δικαστήριο.
Με αυτά τα δεδομένα φτάσαμε στη δίκη της περασμένης Παρασκευής μετά από 3 και κάτι χρόνια. Στη δίκη αυτή ο Νώντας πέρα από τους δικούς του και τρεις μάρτυρες υπεράσπισης δυστυχώς δεν είχε κανέναν άλλο στο δικαστήριο. Σε ένα δικαστήριο που το κλίμα φάνηκε από την αρχή καθώς η πρόεδρος έδειξε νωρίς νωρίς πως η δικαιοσύνη μεν τυφλή η εκλεκτικότητα όμως ακόμα καλύτερη.
Θα μείνω σε κάποιες διαπιστώσεις που ειπώθηκαν από την υπεράσπιση και δε λήφθηκαν υπ’ οψιν από το δικαστήριο με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην καταδίκη.
Πρώτη διαπίστωση, υπήρξαν 47 προσαγωγές χωρίς να τηρηθεί η νομιμότητα και οι λόγοι που επιβάλουν μία τέτοια πράξη δηλάδη δε ζητήθηκε από κανέναν/καμία η αστυνομική ταυτότητα έτσι ώστε να μη χρειαστεί να μεταφερθούν στη ΓΑΔΑ. Επίσης δε υπήρξε καμία ένδειξη τέλεσης αδικήματος από τους παρόντες/παρούσες ώστε να δικαιολογείται η προσαγωγή τους. Από την δικογραφία αποδεικνύεται ότι δεν υπήρξε η παραμικρή φθορά ξένης περιουσίας αλλά ούτε και η παρακώλυση της συγκοινωνίας.
Δεύτερη διαπίστωση, ο Νώντας σε όλη τη διαδικασία της βίαιης αντιμετώπισης του δεν ενημερώθηκε ότι συλλαμβάνεται παρά μόνο πολλές ώρες αργότερα στη ΓΑΔΑ κι αφού «στήθηκε» το κατηγορητήριο.
Διαπίστωση τρίτη, στο βίντεο που υπάρχει και επιδείχθηκε και στο δικαστήριο φαίνονται καθαρά οι δελτάδες που πέφτουν πάνω στο πανό και τραβούν τον Νώντα ρίχνοντας τον κάτω.
Διαπίστωση τέταρτη, ο αστυνομικός που κατέθεσε για τον τραυματισμό του δεν προσκόμισε ΚΑΝΕΝΑ ιατρικό έγγραφο που να αποδεικνύει τον τραυματισμό του δηλώνοντας επίσης πως ανακάλυψε τον τραυματισμό μερικές ώρες αργότερα. Αλήθεια από πότε τα δικαστήρια δέχονται τον κατά δήλωση τραυματισμό που δεν αποδεικνύεται από έγγραφα στοχεία ή μαρτυρία γιατρού?
Διαπίστωση πέμπτη και τελευταία, η απόφαση αυτή του δικαστηρίου κλείνει το μάτι στην αστυνομική αυθαιρεσία και δίνει άφεση αμαρτιών σε οποιονδήποτε παρεκτρέπεται εν ώρα υπηρεσίας.
Μία μικρή και προσωπική υπόσχεση στο Νώντα, θα είμαστε μαζί και στο εφετείο.
Καταληκτικά μία μικρή επεξήγηση, τα παραπάνω γραφόμενα δεν είναι μεταφορά από τρίτο αλλά προσωπική εμπειρία.
Χρήστος Καραγιαννίδης
