Μία μετά την άλλη βγαίνουν σωρηδόν οι αποφάσεις του ΣτΕ ειδικά μετά την απόφαση ακύρωσης του διαγωνισμού για τις άδειες. Με οδηγό ακόμα και τα πλέον στενά όρια ερμηνείας του Συντάγματος και την πλήρη ανελαστικότητα φαίνεται ότι οι ανώτατοι δικαστές δεν θέλουν να επιτρέψουν κανένα «νεωτερισμό» έστω και αν αποδεδειγμένα αυτός διευρύνει την σύγχρονη δημοκρατία.
-Μπορεί λοιπόν να έγινε αξιόπιστος διαγωνισμός για τις άδειες και να λειτουργούσαν μέχρι τώρα παράνομα όλα τα κανάλια όμως το κύριο ζήτημα ήταν ότι την απόφαση όφειλε να λάβει το αποδεκατισμένο ΕΣΡ
-Μπορεί μέχρι το 2015 οι διοικητές των Νοσοκομείων να ορίζονταν με ποσόστωση κομματική και συχνά χωρίς καν να παρουσιάζουν για έλεγχο τα πτυχία τους, και μπορεί ανάμεσα τους να υπήρχαν ακόμα και πρόσωπα με πορίσματα καταδικαστικά σε βάρος τους, όμως η σημερινή κυβέρνηση όφειλε να τους κρατήσει στη θέση τους μέχρι να λήξει η θητεία τους.
-Μπορεί οι διευθυντές των σχολείων να επιλέγονταν με το έτσι θέλω διορισμένων υπηρεσιακών Συμβουλίων Διοίκησης από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου παιδείας, όμως δεν είναι συνταγματικό να ψηφίζουν οι καθηγητές για τον διευθυντή τους και μάλιστα μυστικά διότι αυτό δεν αποπνέει αξιοκρατία.
-Μπορεί οι λίστες και οι φορολογικοί έλεγχοι να παρέμεναν επί χρόνια στα συρτάρια των ελεγκτικών μηχανισμών με αποτέλεσμα δισεκατομμύρια να ταξιδεύουν στις ξένες τράπεζες όμως είναι αντισυνταγματικό να δίνονται συνεχείς παρατάσεις στην παραγραφή των υποθέσεων.
Μη ξεχνάμε τέλος ότι το ΣτΕ ήταν εκείνο που κατάργησε το Νόμο Ραγκούση για την Ιθαγένεια προς τέρψη και της τότε κυβέρνησης Σαμαρά.
Βεβαίως σεβαστές οι αποφάσεις της δικαιοσύνης και (όψιμα) κατάπτυστος όποιος θεωρεί ότι η δικαιοσύνη οφείλει να αφουγκράζεται τον παλμό της κοινωνίας αλλά με τη συγκεκριμένη “φόρα” στο τέλος θα μετατραπεί το ΣτΕ σε άτυπο…εκλογοδικείο.
Πηγή: Εφημερίδα τών Συντακτών
