Η ΕΡΤ είναι το θέμα, η κρατική τηλεόραση, το λέω απ’ την αρχή αρχή· η ΕΡΤ θεούσα, όπως είδαμε πολλές φορές, η ΕΡΤ προαγωγός της Χρυσής Αυγής, όπως επίσης είδαμε πολλές φορές, με τις τυφλά «νομότυπες» αναμεταδόσεις κάθε φιέστας της νεοναζιστικής οργάνωσης, η ΕΡΤ τώρα διαφημίστρια και πλυντήριο εκδοτικού οίκου βιβλίων φιλοναζιστικού περιεχομένου, και μαζί της «σχολής» του Αδωνη Γεωργιάδη.
Η «σχολή», θου Κύριε, είναι η «Ελληνική Αγωγή», όπου διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά επιπέδου Αδωνη, ως προς τον ιδεογλωσσικό προσανατολισμό εννοώ, με διδασκάλισσα την πρωθιέρεια της παρετυμολογίας, γενικότερα της παραγλωσσολογίας, Αννα Τζιροπούλου-Ευσταθίου, που ακόμα και ο Μπαμπινιώτης την πήρε κάποτε απ’ τα μούτρα.
Και ο εκδοτικός οίκος είναι το Ηλεκτρον, που «δεν είναι απλώς μία εμπορική επιχείρησις. Σκοπός της υπάρξεώς του είναι η “ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΙΣ” των Ελλήνων και η κατανόησις της ταυτότητάς μας με όλο το βάρος της ιστορίας μας. Είναι ένα “ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ” που επιδιώκει να μεταλαμπαδεύση στους Ελληνες φως Αληθείας και Γνώσεως…».
Συνεννοηθήκαμε, νομίζω.
«ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΙΣ» ΕΞΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ» (και σχετική τηλεοπτική εκπομπή) του Κωνσταντίνου Πλεύρη.
Του οποίου τα γνωστά έργα εκδίδει το Ηλεκτρον (που επίσης διακινεί τις εκδόσεις Γεωργιάδη).
Ξανασυνεννοηθήκαμε, χωρίς πολλά πολλά.
Του οποίου Ηλεκτρου οι εκδόσεις παρουσιάστηκαν στην «αλυσίδα πολιτισμού» Ιανός στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, σε σειρά εκδηλώσεων με «Γνήσιους Ελληνες».
Ξαναματασυνεννοηθήκαμε.
Του οποίου Ιανού τώρα είναι γνωστή η «φιλεργατική» πολιτική, με τα μηχανάκια-μετρητές πωλήσεων που είχε κρεμάσει στον λαιμό των εργαζομένων του, γνωστή και η καταδίκη για ξέπλυμα μαύρου χρήματος στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου.
(Αυτά τα λίγα του Ιανού, αφιερωμένα εξαιρετικά σε όσους εξακολουθούν να τον ξεπλένουν, παρουσιάζοντας εκεί τη δουλειά τους, όπως καληώρα, τούτες μόλις τις μέρες, και πρώην υπουργός της αριστερογενούς πάντως κυβέρνησής μας.)
Παρασυνεννοηθήκαμε, φτάνει.
Η ΕΡΤ, ΕΙΠΑΜΕ, ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, η κρατική τηλεόραση. Που σε πολιτιστική εκπομπή της παρουσίασε ένα ογκώδες πόνημα μιας μαθήτριας της Ελληνικής Αγωγής και της κυρίας Τζιροπούλου, της «Θεοφανούς», εμ πώς αλλιώς, Πολυμέρη, με την ετυμολογία για 1.500 κύρια ονόματα και τοπωνύμια των ομηρικών επών, εκδόσεις Ηλεκτρον.
Στο φόντο, γιγαντιαία προβολή του εξωφύλλου, και δίπλα ακριβώς, αχρείαστα εντελώς, μας ξαναδίνει η ΕΡΤ τα ίδια στοιχεία του τίτλου, με σάλτσα την τσαπατσουλιά της: «Ετυμολογία κυρίων ονομάτων και τοπΟνυμίων των ομηρικών επών»· και στο κάτω μέρος της οθόνης: «1.500 κύρια ονόματα και τοπΟνύμια σε ένα σύγγραΜα για τα ομηρικά έπη.»
Τις συστάσεις τις κάνει ένας εντυπωσιακά στομφώδης και αμετροεπής παρουσιαστής, ονόματι Ανδρέας Ροδίτης, που ίδια περίπου εκστασιάζεται μπροστά στη Φαραντούρη αλλά και στον Πασχάλη Αρβανιτίδη, τον οποίο καλεί να μας δίνει δύναμη με τα τραγούδια του που τόσο αγαπάμε!
Η κ. Θεοφανώ Πολυμέρη (ΘΠ), μας λέει, είναι κόρη του Φώτη Πολυμέρη, που «υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους τροβαδούρους που πέρασε από αυτό τον τόπο, μ’ ένα πολύ σπουδαίο έργο […], από αυτούς τους κυρίους, Θεοφανώ, ήταν ένας κύριος [αργά και με περισσότερο στόμφο], ένας ταλαντούχος κύριος…» κτλ.· έπειτα, η κ. ΘΠ είναι σύζυγος «ενός από τους σημαντικότερους μουσικούς», που είναι προσωπικός φίλος του κ. Ροδίτη –ο οποίος, παραταύτα, τελείως τυχαία έπεσε στο ίντερνετ πάνω στο έργο της κ. ΘΠ.
Η οποία κ. ΘΠ σπούδασε, μας λέει τώρα η ίδια, «computer science, προγραμματισμό υπολογιστών», και μουσική, είχε όμως «τη μεγάλη ευτυχία και χαρά» να παρακολουθήσει έναν «τριετή κύκλο σπουδών εκμαθήσεως της αρχαίας ελληνικής γλώσσας με τη σπουδαία φιλόλογο, την κυρία Τζιροπούλου», η οποία και την παρότρυνε να προχωρήσει σ’ αυτό το εγχείρημα, να ετυμολογήσει όλα τα ονόματα των ομηρικών επών.
«Κάτι το οποίο αποδεικνύει ότι τελικά ο Νεοέλληνας μιλάει ομηρικά;» ρωτάει ξαφνικά η συμπαρουσιάστρια.
«Ε βέβαια» επιβεβαιώνει η κ. ΘΠ, «αυτή είναι η ομορφιά σ’ αυτή την εργασία· θεωρούμε ότι δεν γνωρίζουμε καλά την αρχαία ελληνική, ενώ από το “καλημέρα” που λέμε, μιλάμε ομηρικά δίχως να το γνωρίζουμε.»
«ΟΜΗΡΙΚΑ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ» παίρνει τη σκυτάλη ο παρουσιαστής, κι εγώ σας ορκίζομαι ότι δεν παραλείπω τίποτε από την ουσία, δηλαδή από το «αποδεικτικό υλικό» για το ότι μιλάμε ομηρικά· «ομηρικά μιλούν οι Πόντιοι» συνεχίζει, «ομηρικά μιλάει το Αιγαίο, ομηρικά μιλάνε όλοι…»
«Με τέτοια βιβλία αποδεικνύεται η συνέχεια μέσα στους αιώνες», επιχειρεί να αρθρώσει στο τέλος, γιατί: «Οποιος μας πειράξει τη γλώσσα, διέλυσε το κράτος, τον ελληνισμό, το έθνος. Γι’ αυτό λοιπόν η γλώσσα μας δεν μπορεί να πειραχτεί, όσοι ενδιαφέρονται για το βιβλίο…» κτλ.
Αυλαία. Τραγωδίας; κωμωδίας; τραγικωμωδίας; Οπως το πάρετε.
Ως προς την κρατική όμως τηλεόραση, τραγωδία, χωρίς υπερβολή, ας μου επιτραπεί να επιμείνω.
Γιάννης Χάρης
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
