Στον καυγά που ξεκίνησε με αφορμή το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι κάπου έχουν δίκιο. Ναι δεν είναι όλοι οι μπροστινοί δημοσιογράφοι των ΜΜΕ, εξωνημενοι φασουλήδες.
Υπάρχουν όμως και πολλοί μπροστινοί δημοσιογράφοι των ΜΜΕ, που είναι (έχω στο μυαλό μου μερικές κραυγαλέες περιπτώσεις). Ούτε όλοι οι εξωνημενοι φασουλήδες είναι μπροστινοί. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι ότι οι εξωνημενοι φασουλήδες πάνε και κρύβονται πίσω από τους αξιοπρεπείς δημοσιογράφους και φωνάζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έθιξε την επαγγελματική τους υπόληψη. Και αν βάλεις εναντίον τους υπάρχει ο κίνδυνος να πλήξεις ανθρώπους που πραγματικά είναι αξιοπρεπείς.
Η σχέση της κυβέρνησης με τα ΜΜΕ δεν είναι σχέση του αρκουδιάρη με την αρκούδα, του στυλ «εγώ σου πετάω λεφτά κι εσυ τα λες όπως θέλω». Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ αποτελούν ενιαίο Σύστημα: ο ένας υπάρχει για να κερδίζει ο άλλος. Όταν ένας εκδότης, για διαφήμιση 30.000 ευρώ, παίρνει 300.000, δεν τα παίρνει για να γίνει φιλοκυβερνητικός. Φιλοκυβερνητικος ήταν ούτως η άλλως. Τα παίρνει γιατί είναι η στιγμή που το Σύστημα κάνει διανομή μερίσματος.
Στο Σύστημα υπάρχουν σοβαροί αναλυτές, συνομιλητές υπουργών, τραμπούκοι εκδότες, μούτρα του κοινού ποινικού δικαίου. Υπάρχουν, επίσης, δημοσιογράφοι που παίρνουν τρεις κι εξήντα αλλά υπηρετούν το Σύστημα με αδιάλλακτη ιδεολογική λύσσα. Αντίστοιχους τύπους δημοσιογραφίας θα βρεις και εκτός συστήματος. Οπως θα βρεις και σε όλους τους κλάδους, από τους γιατρους και τους ταξιτζήδες μέχρι τους δασκαλους γιογκας και τους τραγουδιστες. Το πρόβλημα λοιπόν είναι το Σύστημα. Εκεί που οι βαλίτσες με το δημόσιο χρήμα αλλάζουν χέρια.
Σημαντική παρατήρηση 1: οι δημοσιογράφοι του Συστήματος δεν λαδώνονται για να γλείφουν. (Αυτό το κάνουν επι του προσωπικού.) Οι δημοσιογράφοι του συστήματος λαδώνονται κυρίως για να κρύβουν ειδήσεις.
Σημαντική παρατήρηση 2: το Σύστημα δεν ζητάει λεφτά για να γλείφει και να αποθεώνει. Αυτό θα το έκανε ούτως η άλλως. Το Σύστημα όταν χρειάζεται λεφτά, εκβιάζει. Θα ήταν εξαιρετικό να γινόντουσαν αυτά σποτάκι.
Άγγελος Τσέκερης
