ενέργεια

Ο νόμος των Ενεργειακών Κοινοτήτων αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ, λοιπόν, το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει, έχουν προβλεφθεί κίνητρα, όπως και χρηματοδότηση για την ανάπτυξη Ενεργειακών Κοινοτήτων, μέσω ΕΣΠΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ φαίνεται απρόθυμη να τις στηρίξει, τις στερεί δε πηγές χρηματοδότησης, ενώ κατάργησε την προτεραιότητα σύνδεσής τους στο δίκτυο. Το μόνο που βλέπει είναι η δημιουργία νέων πεδίων κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο, αποξενώνοντας για μια ακόμα φορά τον άνθρωπο από την ίδια τη φύση. Είναι σαφές πως με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κανόνων και προϋποθέσεων για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αξιολόγηση/εξέταση των σωρευτικών τους επιπτώσεων στο χώρο (μέσω του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου των ΑΠΕ), τα αιολικά πάρκα μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι ενός συνολικού σχεδιασμού που, πέρα από τα οφέλη για το περιβάλλον, μπορούν να ορίσουν μια νέα πορεία και αναπτυξιακή προοπτική για την ελληνική κοινωνία και οικονομία. Η ιστορία μας διδάσκει ότι αυτός που μπαίνει πρώτος στη νέα εποχή έχει πάντα συγκριτικό πλεονέκτημα. Όποια χώρα μπορέσει συνεπώς να αποκτήσει ρόλο και να ορίσει τη νέα αυτή εποχή μπορεί ταυτόχρονα να χτίσει μία νέα βάση για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας, των όρων απασχόλησης και της κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης. Η πρωτοπορία είναι μια λέξη που δε φοβίζει την Αριστερά, αλλά είναι συστατικό της στοιχείο. Ζούμε σε μια χώρα μικρή, με μικρή εσωτερική αγορά, όπου βιώνουμε με τον πιο βίαιο τρόπο εν μέσω υγειονομική κρίσης, τις επιπτώσεις της εξάρτησης του παραγωγικού μας μοντέλου από εποχικές δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός, με μεγάλο και ανισοβαρές αποτύπωμα στο παραγωγικό μείγμα. Η στρατηγική που θέλει την Ελλάδα να κάνει τα βήματα προς την ενεργειακή μετάβαση, παράλληλα με την ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας στο πεδίο αυτό, μπορεί να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα για την κοινωνία και συνολικά για τη χώρα. Με αφορμή τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση και τα 191 από την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους (επιτρέψτε μου να θεωρώ τη δεύτερη ημερομηνία πιο σημαντική), θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε τα πιο καινοφανή πράγματα. Θα προσπαθήσουν να μας πείσουν για «καινούργια» εθνικά οράματα που θα σημαίνουν, με βεβαιότητα, πίσω ολοταχώς. Ας επιτρέψουμε στην ελληνική κοινωνία να αποκτήσει μια νέα κοινωνική αυτοπεποίθηση που θα πηγάζει από την ένταξή της στην πρωτοπορία που ορίζει η ενεργειακή μετάβαση, παράλληλα με την ανάδειξη ενός τρίτου πυλώνα στην οικονομία, με ισχυρό κοινωνικό πρόσημο, πέρα από την οικονομία της αγοράς και έναν άγονο κρατισμό.