Συνέντευξη με την Ραφαέλα Μπολίνι, αντιπρόεδρο του ARCI – Stop ReARM Europe
«Μπροστά στους επανεξοπλισμούς, τη γενοκτονία στη Γάζα, τον αυταρχισμό και την Ακροδεξιά πρέπει να αντιδράσουμε ενωτικά σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Πάνω από 1.000 σύλλογοι, οργανώσεις συνδικάτα και κόμματα συμμετέχουν ήδη στο Stop ReARM Europe, προγραμματίζοντας τις πρώτες κινητοποιήσεις εναντίον της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 21 Ιουνίου στη Χάγη, που θα αποφασίσει πως θα δαπανήσουν και θα μας χρεώσουν με 800 δισ. ευρώ, μεταφέροντας επίσης πόρους από τις κοινωνικές δαπάνες σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Πρέπει να αντιδράσουμε στον μιλιταρισμό και τη γενοκτονία στη Γάζα και να αγωνιστούμε για την ειρήνη, ένα πολύτιμο κοινό αγαθό μας που βρίσκεται στο στόχαστρο μιας Ευρώπης που μας οδηγεί πίσω στις εποχές των ιμπεριαλισμών», τόνισε στη «Εποχή» η Ραφαέλα Μπολίνι, αντιπρόεδρος του τεράστιου πολιτιστικού και κοινωνικού οργανισμού της Αριστεράς ARCI, που έχει περίπου 1 εκατομμύριο μέλη. Η Ρ. Μπολίνι συμμετείχε από τη δεκαετία του 1980 στο ειρηνιστικό κίνημα κατά των ευρωπυραύλων, στα κινήματα κατά του πολέμου στο Ιράκ, του εμφυλίου πολέμου της Γιουγκοσλαβίας και αποτέλεσε από τους πρωταγωνιστές του Ευρωπαϊκού και Παγκόσμιου Φόρουμ και του κινήματος στήριξης του ελληνικού λαού την περίοδο των μνημονίων, με έντονη παρουσία και στην Ελλάδα. Επίτιμος πρόεδρος του ARCI είναι η Λουτσιάνα Καστελίνα.
Προχωράτε στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κινήματος ειρήνης;
Νομίζω πως έφτασε επιτέλους η ώρα μετά από τόσα χρόνια που δεν υπάρχουν κοινοί χώροι και πρωτοβουλίες για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας με όλα αυτά που συμβαίνουν και να προβάλλουμε τα αιτήματα μας για έναν άλλο καλύτερο κόσμο. Όλα αυτά τα χρόνια συζητάμε, επεξεργαζόμαστε θέσεις και μάλιστα για πάρα πολλά θέματα, αλλά δεν έχουμε ένα κίνημα. Η πανδημία έκλεισε τον καθένα μας και μας απομόνωσε, για να ασχοληθούμε ο καθένας με την κρίση στην χώρα του και στο σπίτι του, ενώ η κοινωνική κατάσταση επιδεινώνεται και η Ακροδεξιά κερδίζει συνεχώς έδαφος. Δεν πάει άλλο. Μας οδηγούν στην καταστροφή και πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε στο πολιτικό πεδίο σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπάρχει μια πραγματική Ευρώπη, αυτή που ζούμε, που αποφάσισε να μας πάει σε πόλεμο. Είδαμε ότι μπροστά στην επιστροφή του Τραμπ, οι Ευρωπαίοι το μόνο που σκέφτηκαν ήταν να σκύψουν το κεφάλι και να τον υπακούσουν, αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες, προσπαθώντας να μας εξοπλίσουν μέχρι τα δόντια. Γυρίσαμε πίσω στον χρόνο, την εποχή της δεκαετίας του 1980, των επιθετικών ιμπεριαλισμών από τη μία πλευρά και την άλλη, με τους εξοπλισμούς και τον θάνατο να αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μας. Αποφασίσαμε να αντιδράσουμε με τον ίδιο τρόπο που είχαμε αντιδράσει και τότε στοχεύοντας στη δημιουργία ενός πλατιού και ανοικτού ειρηνιστικού κινήματος. Πρέπει να σταματήσουμε αυτόν τον επιθετικό ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό, που θέλει να δαπανήσει 800 δισ. ευρώ, πόρους που θα αποτελέσουν τη νέα λιτότητα για τους λαούς της Ευρώπης, γιατί μας το λένε ήδη ότι θα αφαιμάξουν τους πόρους για την οικολογική μετάβαση, αυτούς για ταμεία συνοχής και το κοινωνικό κράτος.
Η Ευρώπη κινδυνεύει πραγματικά να δεχθεί μια εισβολή;
Τα 800 δισ. ευρώ θα προστεθούν στις ήδη τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες της ηπείρου μας, για να προστατευθούμε από μελλοντικές εισβολές από τη Ρωσία, γιατί αυτή είναι η δικαιολογία που αναφέρεται σε όλα τα επίσημα κείμενα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωβουλής και των άλλων ευρωπαϊκών θεσμών. Αναφέρουν επίσης ότι θα πρέπει να προστατευθούμε από τον άλλο παγκόσμιο κίνδυνο, που είναι η Κίνα. Μπροστά σε αυτά τα φρικιαστικά σενάρια πρέπει να αντιδράσουμε και να αντιδράσουμε όλοι μαζί. Ακόμη χειρότερα εδώ και τρία χρόνια η Ευρώπη αποφάσισε να συμμετέχει ενεργά στον πόλεμο στην Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή, γιατί αποφάσισε να μην κάνει την παραμικρή κίνηση για να υπάρξει μια διπλωματική και διαπραγματευτική επίλυση της σύγκρουσης. Φτάσαμε στην πρωτοφανή κατάσταση σήμερα να διαπραγματεύονται οι πάντες το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία εκτός από τους Ευρωπαίους, θεωρώντας ότι ο πόλεμος πρέπει να συνεχιστεί.
Δεν είναι όμως μόνο η Ουκρανία…
Φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού; Μάλλον όχι, αφού εδώ και ενάμιση χρόνο η Ευρώπη είναι συνένοχος στη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης, της δολοφονίας δεκάδων χιλιάδων μωρών, παιδιών γυναικών και ηλικιωμένων. Εξοπλίζουμε με πολεμικό υλικό και τεχνολογία το Ισραήλ για να σκοτώνει με τις βόμβες και την πείνα αμάχους. Η Ευρώπη δεν έχει υιοθετήσει την παραμικρή κύρωση, όχι μόνο δεν λέει το παραμικρό, αλλά είναι και συνένοχος της γενοκτονίας ενός λαού. Οι επανεξοπλισμοί, η συμμετοχή στον πόλεμο στην Ουκρανία, η συνενοχή στη γενοκτονία του Ισραήλ δημιουργούν ένα πλαίσιο που μπορεί να απαντήσεις μόνο με την οργάνωση μεγάλων και ενωτικών κινητοποιήσεων.
Ποια είναι η πρωτοβουλία σας για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κινήματος ειρήνης;
Δημοσιεύσαμε το κάλεσα του κινήματος Stop ReARM Europe, ένα κάλεσμα που όπως μπορείτε να δείτε είναι γραμμένο σε ελάχιστες σειρές, γιατί θέλουμε να βάλουμε τα στοιχεία που μας ενώνουν όλους, αποφεύγοντας να χαθούμε σε ιδιαίτερα θέματα και αποχρώσεις, αποφεύγοντας αυτά που δεν συμφωνούμε ή που δεν συμφωνούμε σε όλα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα κίνημα κατά των επανεξοπλισμών, της γενοκτονίας και τους αυταρχισμού, ένα κίνημα που να απαιτεί το τέλος των πολέμων και την επιστροφή της διπλωματίας και των διαπραγματεύσεων των αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο συνυπέγραψαν το κάλεσμα πάνω από 1.000 σύλλογοι, οργανώσεις, συνδικάτα και κόμματα από 18 ευρωπαϊκές χώρες. Αναλογικά οι περισσότερες οργανώσεις προέρχονται από την Ιταλία και την Ισπανία. Πραγματοποιήσαμε μια πρώτη διαδικτυακή συνάντηση ανάμεσα στους συλλόγους και τις οργανώσεις που συμπλήρωσαν τα στοιχεία συμμετοχής τους στον ιστότοπο του κινήματος www.stoprearm.org, ενώ παράλληλα δρομολογήσαμε και τη συγκέντρωση υπογραφών από άτομα, τα οποία θα ενημερώνουμε συνεχώς για τις πρωτοβουλίες μας. Η συμμετοχή στο κίνημα περιορίζεται στους συλλόγους, τις οργανώσεις, τα συνδικάτα, τα κόμματα, όπου ο καθένας στο εσωτερικό μπορεί να διοργανώσει πρωτοβουλίες με άξονα το κοινό κάλεσμα.
Σκέφτεστε και την οργάνωση ανοικτών δράσεων;
Στην πρώτη συνάντησή μας αποφασίσαμε να δρομολογήσουμε μια εβδομάδα κινητοποιήσεων από τις 21 έως τις 29 Ιουνίου με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέθεσε στο ΝΑΤΟ να αποφασίσει τις λεπτομέρειες του σχεδίου επανεξοπλισμών, την υποτιθέμενη προστασίας μας από τις ρωσικές εισβολές. Για την άμυνα της Ευρωπαϊκή Ένωσης θα αποφασίσει το ΝΑΤΟ και όχι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γατί του αφαίρεσαν κάθε αρμοδιότητα, παρόλο που υπάρχουν χώρες της ΕΕ που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν συναποφασίζει πλέον με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την άμυνα, αλλά αποφασίζει το ΝΑΤΟ με την Κομισιόν. Ο μόνος εκλεγμένος ευρωπαϊκός θεσμός από τους πολίτες δεν θα έχει κανένα λόγο. Η Κομισιόν της φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε ότι οι λεπτομέρειες του σχεδίου επανεξοπλισμών θα συζητηθούν και αποφασιστούν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Είχαμε αποφασίσει από πριν να οργανώσουμε μια αντι-Σύνοδο στη Χάγη, αλλά μπροστά στην κλιμακούμενη επιθετική πολιτική των επανεξοπλισμών αποφασίσαμε να κινητοποιηθούμε σε όλη την Ευρώπη. Στη Βρετανία είχαν αποφασίσει κινητοποιήσεις εναντίον της λιτότητας για τις 7 Ιουνίου, αλλά μετά το σχέδιο των επανεξοπλισμών θα έχει διπλά χαρακτηριστικά εναντίον της λιτότητας και εναντίον των επανεξοπλισμών. Στην Ιταλία αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε μια εθνική κινητοποίηση στη Ρώμη την 21η Ιουνίου και έχουμε συγκεντρώσει μέχρι στιγμής πάνω από 350 συλλόγους, οργανώσεις, κινήματα, συνδικάτα και πολιτικές δυνάμεις. Ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, γιατί γίνεται κατανοητό ότι όλοι αισθάνονται την ανάγκη να δράσουμε. Ασφαλώς η συγκέντρωση αυτή θα προβάλει και τη γενοκτονία στη Γάζα, που αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο που μας ενώνει. Σε όλες τις πλατφόρμες μας ανακοινώσαμε ότι στις 21 Ιουνίου θα κάνουμε μια συγκέντρωση εναντίον του πολέμου, των επανεξοπλισμών, της γενοκτονίας και του αυταρχισμού.
Τι κάνει η Μελόνι;
Η Μέλονι κάνει τη Μελόνι, όπως κάνει πάντα. Η Ιταλία ζει μια πολύ δύσκολη κατάσταση, γιατί το κράτος δικαίου δέχεται την πιο μεγάλη επίθεση στη μεταπολεμική ιστορία μας. Το κίνημα Stop ReARM Europe καλεί τον κόσμο να συμμετέχει σε δύο άλλα μεγάλα ραντεβού πριν την 21η Ιουνίου. Στις 31 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί μια μεγάλη συγκέντρωση εναντίον του περισσότερο αυταρχικού διατάγματος στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας μας, ένα διάταγμα που σκοτώνει τις ελευθερίες μας. Η Μελόνι θέλει να ποινικοποιήσει τα πάντα με ένα διάταγμα προσπερνώντας τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Χωρίς καμία ουσιαστική συζήτηση στη βουλή θα εγκρίνει στις 26 Μαΐου το ανελεύθερο αυτό διάταγμα. Στις 26 θα ξεκινήσει με μια τυπική σύγκλυση της βουλής, αλλά στις 31 Μαΐου θα μας βρει όλους στη Ρώμη. Οι δύο Επιτροπές για τη συγκέντρωση της 31ης Μαΐου εναντίον του διατάγματος της Μελόνι και αυτή για τον πόλεμο και τη γενοκτονία στις 21 Ιουνίου εργάζονται ήδη από κοινού, γιατί ο αυταρχισμός και ο μιλιταρισμός αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Καταστολή, πόλεμοι και επανεξοπλισμοί, αυτό είναι το πρόγραμμα της Μελόνι.
Υπάρχουν, όμως, και τα δημοψηφίσματα της CGIL για να εργασιακά και την ιθαγένεια.
Στις 6 και 7 Ιουνίου θα έχουμε τα δημοψηφίσματα που προτείνει η CGIL για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη δυνατότητα απόκτησης της ιθαγένειας από τους ξένους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Τα δημοψηφίσματα της CGIL αποτελούν μια άμυνα εναντίον των περιορισμών των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, μια μάχη για την ισότητα. Δεχόμαστε μια μεγάλη επίθεση σε όλα τα επίπεδα και για αυτό ψάχνουμε να βρούμε ό,τι θετικό που ενώνει όλους όσους θέλουν να κάνουν κοινωνική και πολιτική αντιπολίτευση σε αυτή την κυβέρνηση. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι τόσο για την επιτυχία των συγκεντρώσεων στις 31 Μαΐου και στις 21 Ιουνίου, όσο και για την επιτυχία των δημοψηφισμάτων συνεργαζόμαστε στενά όλες οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που είναι εναντίον των πολιτικών που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Με τον σεβασμό της αυτονομίας του καθενός μας έχει γίνει κατανοητό ότι πρέπει να φτιάξουμε ένα μεγάλο, πλατύ και ενωτικό μέτωπο. Πρέπει να έχουμε ένα ξεκάθαρο και ταυτόχρονα πολύ απλό περιεχόμενο.
