Η υποβολή της ίδιας εργασίας από 106 φοιτητές του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών στο μάθημα του β’ εξαμήνου «Δυναμικά Μαθηματικά Υποδείγματα» προκάλεσε την άμεση αντίδραση των αρμόδιων πανεπιστημιακών οργάνων, ενώ οι φοιτητικές παρατάξεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ επεχείρησαν να υποβαθμίσουν το περιστατικό κάνοντας έκκληση για περιορισμό της πειθαρχικής ποινής που επιβλήθηκε.
Μετά την από κάθε άποψη καταστροφική ανακοίνωση της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ ΑΕΙ Πάτρας, το γεγονός έλαβε μεγάλες διαστάσεις και ταρακούνησε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο ζήτησε την παραίτηση του υπευθύνου της φοιτητικής του παράταξης. Η αναμενόμενη παραταξιακή και κομματική αντιπαράθεση κλιμακώθηκε, με τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ να γελοιοποιεί τις εξάρσεις των αυτόκλητων υποστηρικτών της «αριστείας», την οποία υποτίθεται ότι αποστρέφεται η Αριστερά, και να υποδεικνύει τη στόχευση του προστατευτικού πέπλου που άπλωσαν για τους 106 φοιτητές οι παρατάξεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ:
«Την προστασία των δικτύων αντιγραφής […] προκειμένου να εξασφαλίζει τη εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος αδιαφάνειας και συναλλαγής που ουδεμία σχέση έχει με τα συμφέροντα και τις ανάγκες της πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας», κατά τρόπο που «μέσα από αυτή τη διαδικασία ακραίας υποτίμησης της ακαδημαϊκότητας και της επιστήμης, [να] επιδιώκεται η συνολική απαξίωση της δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ώστε η μετάβαση σε ένα καθεστώς ιδιωτικών πανεπιστημίων να μοιάζει με αναπόφευκτη επιλογή».
Αφήνοντας κατά μέρος την πειθαρχική διάσταση και πέρα και έξω από κάθε διάθεση άμεσης κομματικής αντιπαράθεσης, το περιστατικό προσφέρεται για να αρθρώσει κανείς συγκεκριμένο και συνεκτικό λόγο για όσα αόριστα και αδιαφοροποίητα αμαυρώνουν την εικόνα του δημόσιου Πανεπιστημίου στην κοινή γνώμη. Γιατί το Πανεπιστήμιο δεν είναι μόνο αυτό που περιγράφει ο νόμος. Δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της φωτεινής πλευράς της ακαδημαϊκής πρακτικής, όπως έχει διαμορφωθεί από τον Μεσαίωνα ως τις μέρες μας. Έχει και τις σκοτεινές του πλευρές.
Αυτές οι σκοτεινές πλευρές δεν αφορούν τόσο το χώρο του Πανεπιστημίου, τον οποίο η αντιπολίτευση και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης τείνουν να εμφανίζουν ως απολήξεις των δικτύων διανομής ναρκωτικών ουσιών και των κυκλωμάτων εμπορίας λαθραίων, στοχεύοντας να διαμορφώσουν ένα κλίμα ανασφάλειας για το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Κυρίως αφορούν τα δίκτυα συναλλαγών που λειτουργούν εδώ στη χώρα μας, όπως παντού, σ’ όλο τον κόσμο, λ.χ. τα δίκτυα λογοκλοπών που (αλλού) στοιχίζουν την καριέρα σε μερικούς απ’ αυτούς τους δέσμιους της απατηλής εικόνας αριστείας που θέλουν να εκπέμψουν προς τα έξω.
Ας αρχίσουμε να μιλάμε γι’ αυτή τη «σκοτεινή πλευρά» του Πανεπιστημίου με αφορμή το περιστατικό, που, θα πρέπει να τονίσουμε, αντανακλά ποιοτικά μια διαφορετική κατάσταση από τις αντιγραφές σε ατομική βάση και ad hoc στις εξεταστικές περιόδους της δεκαετίας του ογδόντα. Πρόκειται για ένα οργανωμένο κύκλωμα με χρονική διάρκεια, όπως εξάλλου δήλωσε και ο αντιπρόεδρος της ΠΑΣΠ Πάτρας Ν. Καλύβας στον “Real FM”: «Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Αυτό εδώ και χρόνια γίνεται».
Αυτό που γίνεται «εδώ και χρόνια» έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις, ώστε να είναι ήδη γνωστό σε πρωτοετείς φοιτητές με εμπειρία μερικών μηνών στο Πανεπιστήμιο. Για πολλούς, στους οποίους σαφώς συγκαταλέγεται και ο αντιπρόεδρος της ΠΑΣΠ, αυτού του είδους η συναλλαγή είναι μέρος της πανεπιστημιακής ζωής. Σύμφωνα με τον γραμματέα της ΔΑΠ Μένιο Κορομηλά στον ίδιο ραδιοσταθμό, θα περνούσε απαρατήρητη, εάν δεν επρόκειτο για μάθημα του προέδρου του τμήματος και ήταν ενός «παρακατιανού», ενός λέκτορα ή επίκουρου καθηγητή.
Αυτό που γίνεται εδώ και χρόνια με την κάλυψη των δύο μεγάλων φοιτητικών παρατάξεων στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι αφορά μόνο το μάθημα των «Δυναμικών Μαθηματικών Υποδειγμάτων» και είναι επίσης δύσκολο να πιστέψουμε ότι αφορά μόνο το Πανεπιστήμιο της Πάτρας.
Τι είδους συναλλαγές τροφοδοτούν τη λειτουργία και διαχρονική παρουσία αυτών των κυκλωμάτων για τα οποία γνωρίζουν και τα οποία δεν αποκαλύπτουν η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ και η ΠΑΣΠ, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ; Μήπως αυτές οι παρατάξεις αναπαράγουν τη δύναμή τους στο Πανεπιστήμιο μέσα από έναν άλλο, εκσυγχρονισμένο δίαυλο συναλλαγών, με τον οποίο εξασφαλίζεται η αριστεία στους οπαδούς τους;
Κι εδώ θα πρέπει να τεθεί και ένα άλλο ερώτημα, όχι και τόσο παρακινδυνευμένο:
Η εμμονή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ στην καταβολή διδάκτρων για ΠΜΣ μήπως εντάσσεται σε κάποιο πλαίσιο συναλλαγών, και ποιο είναι αυτό;
Τελικά, μάλλον θα πρέπει να διαπιστώσουμε ότι πριν από τη διατύπωση του αιτήματος των κομμάτων της αντιπολίτευσης για συνταγματική αναθεώρηση και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων έχει προηγηθεί η «βρόμικη δουλειά». Έχει αυξηθεί υπερτροφικά η «σκοτεινή πλευρά» του Πανεπιστημίου.
Μας ενδιαφέρει η αποκάλυψή της;
Η Σία Αναγνωστοπούλου είναι βουλευτής Αχαΐας και πρώην υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων
Πηγή: Η Αυγή
