Η Ράνια Σβίγκου, νέα γραμματέας και μάλιστα η πρώτη γυναίκα στην κορυφαία αυτή θέση ευθύνης του κόμματος, μιλάει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής για τις προκλήσεις και τη δικαίωση της ιστορικής διεκδίκησης του φεμινιστικού κινήματος με τη θέσπιση της ισάριθμης αντιπροσώπευσης στα όργανα. ‘
Όπως τονίζει, το μεγάλο στοίχημα είναι η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στα συνδικάτα και τα σωματεία, στα κινήματα για το περιβάλλον, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, στις γειτονιές, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενώ υπογραμμίζει πως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ, όπως και όλες οι ηγεσίες των κομμάτων πέραν της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, θα λάβουν το μήνυμα της κάλπης. Δηλαδή με ποιον θα συμμαχήσουν, με ποιο πρόγραμμα και εντέλει ποιες τάξεις και κοινωνικές κατηγορίες επιθυμούν να εκπροσωπήσουν, εκτιμώντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα κερδίσει τις εκλογές, «που δεν θα αργήσουν».
Είστε η πρώτη γυναίκα γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ενός κόμματος που πλέον αριθμεί 170.000 μέλη. Ποιες είναι οι προκλήσεις, οι ευθύνες και οι στόχοι του κόμματος σε αυτόν τον νέο ιστορικό κύκλο που άνοιξε;
Πρώτα θέλω να αναφερθώ σε κάτι που ήδη υλοποιήσαμε, την ισάριθμη αντιπροσώπευση ανδρών και γυναικών σε όλα τα εκλεγμένα όργανα του κόμματος. Είμαι η πρώτη γυναίκα γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά σίγουρα δεν θα είμαι η τελευταία, αφού και μετά από εμένα θα ακολουθήσουν κι άλλες, είτε στην ίδια θέση είτε ως αναπληρώτριες γραμματείς.
Γιατί το κόμμα μας κάνει επιτέλους πράξη μια ιστορική διεκδίκηση του γυναικείου, φεμινιστικού κινήματος. Πρωτοπορεί κι εδώ και ανοίγει νέους δρόμους. Κατανοούμε, όμως, παράλληλα, ότι πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα σε επίπεδο νομοθεσίας, αντιλήψεων, πρακτικών, ώστε ακόμα περισσότερες γυναίκες να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική.
Όπως νέοι δρόμοι ανοίγονται και για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.. Μετά το συνέδριό μας, και κυρίως μετά τις 15 Μαΐου, προχωράμε μπροστά με ενότητα, αποφασιστικότητα και αισιοδοξία. Προχωράμε με μια άλλη δυναμική. Ταυτόχρονα, βέβαια, όσο αυξάνει η εμπιστοσύνη και η στήριξη, όσο ο κόσμος αγκαλιάζει το κόμμα, όσο αντιστοιχίζεται η πολιτική μας επιρροή στην οργανωτική μας δύναμη, με την ένταξη και συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων στο πολιτικό μας σχέδιο, τόσο μεγαλώνουν οι προσδοκίες του κόσμου, αλλά και οι ευθύνες μας.
Έχουμε ιστορικό καθήκον να τις επιβεβαιώσουμε. Σε αυτή τη νέα σελίδα, πρώτο μέλημα του κόμματος πρέπει να είναι η δημιουργική ένταξη των νέων μελών στις οργανώσεις. Όλοι κι όλες θα πρέπει να αξιοποιηθούν, αλλά κυρίως να ακουστούν. Να δημιουργήσουμε μια αμφίδρομη σχέση, όπου τα μέλη μας δεν θα ενημερώνονται απλώς, ούτε θα καλούνται να υλοποιούν ειλημμένες αποφάσεις, αλλά θα συζητούν, θα προτείνουν και θα αποφασίζουν για όλα τα μεγάλα ζητήματα.
Και φυσικά, το μεγάλο στοίχημα είναι η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. παντού όπου χτυπά η καρδιά της κοινωνίας. Στα συνδικάτα και τα σωματεία, στα κινήματα για το περιβάλλον, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, στις γειτονιές, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με σκληρή, καθημερινή δουλειά και συλλογική προσπάθεια θα τα καταφέρουμε. .
Ο δεύτερος μεγάλος στόχος μας είναι η προετοιμασία του κόμματος για τις επερχόμενες εκλογές, που δεν θα αργήσουν να γίνουν. Οδηγός μας είναι η ομόφωνα ψηφισμένη Πολιτική Απόφαση του συνεδρίου, όπως και οι 5+1 δεσμεύσεις τις οποίες κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας στο συνέδριο. Θα ακολουθήσει το κυβερνητικό πρόγραμμα, το οποίο θα παρουσιάσει ο πρόεδρος στη ΔΕΘ.
Ένα πρόγραμμα που θα απαντά και θα δίνει αριστερές, προοδευτικές και ρεαλιστικές λύσεις σε όλα τα μεγάλα ζητήματα της κοινωνίας, που αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται σκληρά από την ακρίβεια, την επισφάλεια, την αβεβαιότητα, από τις ακραίες νεοφιλελεύθερες εμμονές και το πελατειακό σύστημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ένα πρόγραμμα το οποίο θα μεριμνά για τη νέα γενιά, τη γενιά της επισφάλειας, της εργασιακής περιπλάνησης, των μισθών πείνας και της αβεβαιότητας για το αύριο. Σε αυτή τη γενιά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης χλευάζει όταν δεν επιστρατεύει την αστυνομική βία εναντίον της.
Η πολιτική αλλαγή και η διαμόρφωση μιας προοδευτικής διακυβέρνησης είναι ο διακηρυγμένος στόχος. Δεδομένης της εικόνας των δημοσκοπήσεων και της στάσης της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., είναι εφικτός;
Η εκτίμησή μου είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές και θεωρώ ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., όπως και όλες οι ηγεσίες των κομμάτων πέραν της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς , θα λάβουν το μήνυμα της κάλπης. Δηλαδή με ποιον θα συμμαχήσουν, με ποιο πρόγραμμα και εντέλει ποιες τάξεις και κοινωνικές κατηγορίες επιθυμούν να εκπροσωπήσουν.
Το αίτημα να φύγει μια ώρα αρχύτερα η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν είναι απλώς στόχος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά αναγκαιότητα για τον λαό και τον τόπο.
H Ν.Δ. διαφήμιζε τις ικανότητες διαχείρισης από το λεγόμενο επιτελικό κράτος, υποσχέθηκε ευημερία στα μεσαία οικονομικά στρώματα και γενναιόδωρες δυνατότητες στα ανώτερα. Ταυτόχρονα, δεν αμελούσε ούτε παραμελούσε τα πελατειακά δίκτυα, τις απευθείας αναθέσεις, την κατάργηση κάθε θεσμού κοινωνικού και πολιτικού ελέγχου. Δυόμισι χρονιά μετά, ο κόσμος της εργασίας είναι στη ζώνη του λυκόφωτος, οι υποσχέσεις στα μεσαία στρώματα παραμένουν στα συρτάρια και το επιτελικό κράτος συνετρίβη στη διαχείριση των καιρικών φαινομένων, της πανδημίας και της ακρίβειας
Γι’ αυτό, κάθε μέρα που περνά, η πίεση που αισθάνεται η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών από την ακρίβεια, την ανεργία, την επισφάλεια, την έλλειψη προοπτικής, αυξάνεται εκθετικά. Σε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, κυριαρχεί η κοινωνική δυσαρέσκεια και η αποδοκιμασία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση μπορεί να προσφέρει κοινωνικά δίκαιες απαντήσεις, ελπίδα και διέξοδο στην κοινωνία.
Πώς σχολιάζετε τη νέα αποστολή βαρέος οπλισμού, ακόμα και τεθωρακισμένων, στην Ουκρανία, έπειτα από συμφωνία του Κ. Μητσοτάκη με τον Όλαφ Σολτς;
Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, μαθαίνουμε από ξένο αξιωματούχο ότι η κυβέρνηση στέλνει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία. Την προηγούμενη φορά ήταν ο κ. Μπλίνκεν, τώρα ο Γερμανός καγκελάριος. Αυτό, από μόνο του, θα έπρεπε να μας προβληματίζει και να μας ανησυχεί. Αντί να είμαστε στην πρώτη γραμμή κάθε διπλωματικής προσπάθειας για τον τερματισμό της παράνομης ρωσικής εισβολής, αντί να πρωτοστατούμε σε κάθε κίνηση που επιδιώκει την ειρήνη, εμπλεκόμαστε έμμεσα στον πόλεμο αποστέλλοντας πολεμικό υλικό.
Για τον Κ. Μητσοτάκη, βέβαια, η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι one man show. Συμπεριφέρεται σαν να είναι κληρονομικός μονάρχης, απαξιώντας να ενημερώσει καν τα υπόλοιπα κόμματα, δεν συγκαλεί, έστω, το ΚΥΣΕΑ ή την αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η απόφαση για αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία συζητήθηκε διεξοδικά και έγινε αντικείμενο ψηφοφορίας στα αντίστοιχα Κοινοβούλια, θα σηκώνονταν και οι πέτρες αν έκανε κάτι τέτοιο.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο Κ. Μητσοτάκης, στην περίπτωση της Ουκρανίας, όπως και γενικά στην εξωτερική πολιτική, πορεύεται με το δόγμα τού «πιστού και πρόθυμου» συμμάχου των ισχυρών και με τη λογική της χώρας ως «προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης». Πρόκειται για μια τακτική επικίνδυνη, επιζήμια για τα συμφέροντα της Ελλάδας, στον αντίποδα της ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο πεδίο της οικονομίας και της καθημερινότητας, η ακρίβεια συνεχίζει να καλπάζει, τα καύσιμα το ίδιο, ενώ την αύξηση του κατώτατου μισθού την έχει ήδη απορροφήσει ο πληθωρισμός. Υπάρχει άλλος δρόμος ή είναι μονόδρομος αυτή η κατάσταση εξαιτίας των διεθνών εξελίξεων; Μπορεί μια νέα κυβέρνηση να μεταβάλει αυτή την πραγματικότητα;
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δραματικές επιπτώσεις σε όλο τον κόσμο. Κάθε εθνική κυβέρνηση, όμως, παίρνει μέτρα κι από αυτά κρίνεται. Ας δούμε τα φιλολαϊκά μέτρα που πήραν οι προοδευτικές κυβερνήσεις στην Ισπανία και την Πορτογαλία, ας δούμε όσα θετικά για τους λαούς τους απέσπασαν από την Ε.Ε. Ο Κ. Μητσοτάκης έχει τεράστιες ευθύνες για όσα δεν έκανε, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, που άρχισαν να εκτοξεύονται οι τιμές του ηλεκτρικού στη χώρα μας.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει την αισχροκέρδεια στην ενέργεια, αλλά προσπαθεί και να κρύψει τα υπερκέρδη των παρόχων, με τροπολογίες στη Βουλή. Καμαρώνει για την πορεία της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο, τη στιγμή που ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό.
Δεν κάνει τίποτα για την ακρίβεια, την ώρα που οι πολίτες κόβουν ακόμα και από τα βασικά αγαθά. Φτωχοποιεί τον κόσμο και μετά τους λέει και τζαμπατζήδες. Όμως η τραγωδία που ζουν καθημερινά τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχουν λύσεις που μπορούν να ανακουφίσουν τον κόσμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. τις έχει καταθέσει εδώ και καιρό. Βέβαια, έχουν δυο μεγάλα μειονεκτήματα: είναι αντίθετες με τις νεοφιλελεύθερες εμμονές της κυβέρνησης και με την εξυπηρέτηση συμφερόντων των διαφόρων καρτέλ.
Ενστερνίζεστε τη λογική ότι στην Ελλάδα υπάρχει ζήτημα δημοκρατίας;
Δεν υπάρχει κανένα ζήτημα δημοκρατίας στη χώρα μας, όπως δεν υπάρχει και κανένα ζήτημα ισονομίας, περιστολής ή καταπάτησης δικαιωμάτων. Αρκεί, βέβαια, να μην ανήκεις στις κοινωνικές κατηγορίες που η κυβέρνηση αγνοεί και να μην έχεις παράλογες απαιτήσεις. Να μην είσαι νέος και να ψάχνεις δουλειά και στέγη. Να μην είσαι εργαζόμενος και να θέλεις να απεργήσεις. Να μην είσαι φοιτητής και να θέλεις δημόσια, ποιοτική εκπαίδευση. Να μην είσαι παιδί μεταναστών, γεννημένο και μεγαλωμένο στην Ελλάδα, και να θες ιθαγένεια.
Να μην είσαι πρόσφυγας και να είσαι στη μέση του Αιγαίου. Να μην είσαι άρρωστος και να θες δημόσιο σύστημα Υγείας. Να μην θες αντικειμενική, πλουραλιστική ενημέρωση. Να μη σε νοιάζει η κλιματική κρίση, οι χώροι πρασίνου. Να μη σε απασχολούν ζητήματα όπως η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση. Να μην είσαι ΛΟΑΤΚΙ και να διεκδικείς ίσα δικαιώματα και ορατότητα. Να μην είσαι «εξαρτημένος από τον μισθό σου». Αρκεί, δηλαδή, να είσαι οπαδός του «ολιστικού τρόπου ζωής» του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σπύρος Ραπανάκης
