Την βεβαιότητα πως η Ελλάδα θα «βγεί» από τα μνημόνια και την επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018, παραμένωντας όμως υπό εποπτεία για κάποια χρόνια μετά το τέλος του προγράμματος, εξέφρασε η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου στην ΕΡΤ1, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή Πρωϊνή Ζώνη (Θάνος Σιαφάκας – Νίνα Κασιμάτη):
Νομίζω ότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε την ερώτηση. Αφορά στην επίσκεψη Μακρόν. Και να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, τι προσδοκίες έχει η χώρα μας από αυτή την επίσκεψη και, ενδεχομένως, τι θέλει και η Γαλλία από εμάς; Γιατί μιλάμε για business, μιλάμε για πολιτική και μιλάμε και για win win, δηλαδή σε μια λογική τέτοια της οικονομικής διπλωματίας που, προφανώς, και οι δυο θέλουν να είναι κερδισμένοι.
Πρόκειται για μια πολύ σημαντική επίσκεψη σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη. Και αυτή η επίσκεψη συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του ευρωπαϊκού και, κυρίαρχα, του γαλλικού Τύπου, σε συνάρτηση με τις θετικές δυνατότητες που έχουν ανοιχτεί για την ελληνική οικονομία μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης. Σημασία έχει, λοιπόν, πως θα αξιοποιήσουμε αυτές τις θετικές δυνατότητες, πώς θα αξιοποιήσουμε αυτό το θετικό momentum, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο επίπεδο της οικοδόμησης ευρωπαϊκών συμμαχιών. Αναφερθήκατε και πριν στο διάλογο που ανοίγει σε επίπεδο Ευρώπης, για την αρχιτεκτονική της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια και πώς θα μπορέσουν και οι ευρωπαϊκοί λαοί να συμμετάσχουν στις εξελίξεις και να συνδιαμορφώσουν την ατζέντα.
Το κομμάτι της αξιοποίησης είναι πολύ σημαντικό γιατί, θα σας πει κάποιος, είχαμε και την παρουσία του προέδρου Ομπάμα, μας είπε πάρα πολύ καλά λόγια, η ομιλία του ήταν καταπληκτική. Από εκεί και ύστερα το ερώτημα είναι πως ο Ομπάμα, βεβαίως, ήταν στο τέλος της θητείας του και δεν ήταν Ευρωπαίας. Αλλά, θα σας πει κάποιος, πώς αξιοποιούμε την επόμενη μέρα αυτή της επίσκεψης; Έχουμε μια σειρά επαφών με Έλληνες και Γάλλους επιχειρηματίες. Είμαστε σε κάποια συμφωνία, σε κάποια deals; Γνωρίζετε κάτι σχετικό; Πέρα από το ζήτημα της αξιολόγησης που είπατε, το ζήτημα του χρέους, σε οικονομικό επίπεδο έχουμε κάποια εξέλιξη, κάποιες συμφωνίες ενδεχομένως;
Κυρίως, κα Σβίγκου, ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ο κ. Ζαχαριάδης, και ερμήνευσε και χαρακτήρισε την επίσκεψη Μακρόν ως ένα σινιάλο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία γενικότερα. Μπορεί να υπάρχουν καλές προθέσεις, αλλά αυτές οι καλές προθέσεις φτάνουν για να αλλάξει το κλίμα και της οικονομίας και το επιχειρηματικό κλίμα;
Δεν είναι ζήτημα καλών προθέσεων. Είναι ζήτημα υλοποίησης ενός συνολικού σχεδίου, όπου η Ελλάδα από μια πλέον αναβαθμισμένη θέση, θα μπορεί ως ισότιμος εταίρος να διεκδικεί τα δικαιώματά της, να κατοχυρώνει τα συμφέροντά της και, βέβαια, να συμμετάσχει σε συζητήσεις που γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται με πιο έντονο τρόπο το επόμενο διάστημα, ως προς τις προτάσεις για αλλαγή των ευρωπαϊκών συνθηκών.
Το πιστεύετε αυτό;
Το πιστεύω ειλικρινά. Και αν σκεφτείτε ποια ήταν τα δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού Τύπου, ένα χρόνο, δύο χρόνια, τρία χρόνια, τέσσερα χρόνια, πέντε χρόνια πριν και ποια είναι τα δημοσιεύματα σήμερα, το πώς έχει αλλάξει η εικόνα των άλλων για εμάς, αλλά και πώς η Ελλάδα κατάφερε το ελληνικό ζήτημα από πρόβλημα της χώρας να καταστεί πρόβλημα της Ευρώπης και το πώς καταφέραμε μέσα από την διαπραγμάτευση και μέσα από την αξιοποίηση των συμμαχιών και των επαφών που έκανε και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, να αναδείξουμε τα προβλήματα της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Σκεφτείτε τι έλεγαν για την Ελλάδα τρία χρόνια πριν, σκεφτείτε τις ρήσεις που και οι Έλληνες ηγέτες τότε χρησιμοποιούσαν ότι δήθεν οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και ότι φταίνε οι ίδιοι για τα προβλήματα και για το χρέος που έχει δημιουργηθεί και σκεφτείτε ποια είναι η συζήτηση τώρα. Πλέον η συζήτηση είναι σε άλλη βάση. Έχει καταφέρει η ελληνική κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ να τεθεί σε άλλη βάση η συζήτηση. Και, βέβαια, το στοίχημα είναι πώς και την επόμενη περίοδο και πώς μέσα από τις επαφές που θα γίνουν – όπως σωστά είπατε – και την προσπάθεια για σύμπραξη και για επενδύσεις και για κοινά επιχειρηματικά σχήματα μεταξύ Ελλήνων και Γάλλων…
Πάντως, κα Σβίγκου, είναι προφανές ότι το κλίμα έχει αλλάξει. Είναι βελτιωμένο. Δεν είναι, όμως, ακόμα το ιδανικό και δεν ξέρω αν θα γίνει. Προφανώς δεν ζούμε την Ευρώπη ούτε του Σουμάν, ούτε του Αντενάουερ, ούτε του Ντε Γκωλ, έτσι; Γιατί ο πόλεμος τότες μας είχε βάλει μυαλό στο κεφάλι μας και είχαμε αρχίσει να βλέπουμε τις αγορές σε συνδυασμό με την εργασία, σε συνδυασμό με τον άνθρωπο. Ζούμε, όμως, την Ευρώπη του Σόιμπλε και δεν ξέρω αν αυτό θα αλλάξει και αν θα αλλάξει μετά τις 24 Σεπτεμβρίου. Επειδή και ο κ. Μακρόν δεν νομίζω ότι είναι διατεθειμένος να συγκρουστεί με το Βερολίνο, μήπως λοιπόν, σε σχέση με την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή κατεύθυνση, δημιουργούμε στον κόσμο, στους πολίτες, προσδοκίες που ίσως δεν θα έπρεπε;
Καθόλου. Πριν απαντήσω στο ερώτημά σας, θα ήθελα να τονίσω ότι η στήριξη της Γαλλίας και προσωπικά του Μακρόν όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, επί Ολάντ, στις ελληνικές θέσεις και η εναντίωσή του με την επιβολή των θέσεων Σόιμπλε έχει καταγραφεί στην ιστορία..
Είναι αλήθεια αυτό…
…και μάλιστα, οι σημερινές δηλώσεις που φιλοξενούνται..
Ο ρόλος του Ολάντ ήταν καθοριστικός στο ελληνικό ζήτημα.
Και του Μακρόν όσο ήταν υπουργός Οικονομικών. Και, βέβαια, μην ξεχνάμε και τη στάση της Γαλλίας στην τελευταία αξιολόγηση με την υιοθέτηση της γαλλικής πρότασης για τη σύνδεση του χρέους με την ανάπτυξη. Σε καμία περίπτωση δεν δημιουργούμε εξωπραγματικές προσδοκίες και κατανοούμε τις δυσκολίες που υπάρχουν ειδικά στο ευρωπαϊκό επίπεδο και στο επίπεδο της αλλαγής των ευρωπαϊκών συσχετισμών. Σημασία έχει, όμως, πώς θα αξιοποιείς όλα τα εργαλεία και πώς αξιοποιείς όλες τις ευκαιρίες που δημιουργούνται, ακριβώς επειδή γνωρίζουμε πολύ καλά σε τι δύσκολες συνθήκες βρισκόμαστε και το πόσο δύσκολα ζουν οι συμπολίτες μας. Και ακριβώς γι’ αυτό, έχει πολύ μεγάλη σημασία η αυτοπεποίθηση με την οποία θα σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα, η μεθοδικότητα και βέβαια τα μετρημένα λόγια.
Να πάμε λίγο στον κ. Μοσκοβισί. Μιλήσατε για τον κόσμο που υποφέρει, για μια καθημαγμένη χώρα –κι είναι αλήθεια αυτό- αλλά σημαία του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης είναι ότι το 2018 τον Αύγουστο τελειώνουμε με τα μνημόνια. Έρχεται ο κ.Μοσκοβισί και λέει χθες στον κ. Χουντή, μπορεί να τελειώσατε με τα μνημόνια, αλλά επιτροπεία θα υπάρχει. Αυτό τι σημαίνει; Ότι συνεχίζουμε δηλαδή στην ίδια λογική της λιτότητας; Ότι ενδέχεται ανά πάσα ώρα και στιγμή να έχουμε και νέα μέτρα όποτε το κρίνει ενδεχομένως ένας θεσμός;
Η λογική της λιτότητας υπάρχει στις ευρωπαϊκές συνθήκες και είναι κυρίαρχη στις ευρωπαϊκές ηγεσίες –αναφερθήκατε πριν και στην κα Μέρκελ και στη Γερμανία. Όπως επίσης γνωρίζουμε –και το γνωρίζουμε αυτό πολύ πριν μπει η χώρα το 2010 στο μνημόνιο και στην επιτήρηση- ότι υπάρχει το Σύμφωνο Σταθερότητας το οποίο είναι ένα σύμφωνο ασφυξίας…
Όχι ήμασταν στην επιτήρηση.. από το 2004 που έκανε την απογραφή ο Αλογοσκούφης μετά νομίζω ήμασταν σε επιτήρηση… σε καθεστώς επιτήρησης, αλλά με άλλα ελλείμματα.. και άλλα στοιχεία…
Ανεξάρτητα από αυτό, οι ευρωπαϊκές συνθήκες είναι συνθήκες σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Γι αυτό η συζήτηση που διεξάγεται ήδη και θα διεξαχθεί το επόμενο διάστημα για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική και ειδικότερα μια περίοδο που οι ευρωπαίοι πολίτες αισθάνονται απομονωμένοι από μια Ευρώπη της Κομισιόν, μια Ευρώπη όπου το Κοινοβούλιο δεν έχει ρόλο και η φωνή των ευρωπαϊκών λαών δεν ακούγεται, έχει πολύ μεγάλη σημασία. Όπως έχουν μεγάλη σημασία οι αγώνες που θα δοθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο και αυτά που θα υποστηρίξει κάθε χώρα ως προς τις αλλαγές που πρέπει να επέλθουν στην Ευρώπη. Και σ’ αυτά και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν συγκεκριμένες θέσεις και τις αναδεικνύουν σε όλα τα επίπεδα…..
Θα πούμε ένα ουφ, τελειώσαμε, τον Αύγουστο του 2018 ή μας έρχονται κι άλλα;
Τον 2018 τελειώνουμε από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Το ότι μετά το πέρας των προγραμμάτων, όπως συνέβη και στην Πορτογαλία, όπως συνέβη και σε άλλες χώρες που τελείωσε το δημοσιονομικό πρόγραμμα και η δανειακή τους σύμβαση, συνεχίζεται μια μορφή εποπτείας, αυτό θα υπάρχει. Όπως υπάρχει, δυστυχώς, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες όπου υπάρχουν συγκεκριμένοι δημοσιονομικοί κανόνες, όπως ορίζονται από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Δεν είπε κάτι καινούργιο χθες ο κ. Μοσκοβισί. Παρέπεμψε σε ευρωπαϊκές συνθήκες τις οποίες ως ΣΥΡΙΖΑ και ως Ευρωπαϊκή Αριστερά που συμμετέχουμε στο Ευρωκοινοβούλιο και στα διεθνή φόρα θέλουμε να αλλάξουμε.
Το θέμα είναι τι περιθώρια θα σου αφήνει αυτή η εποπτεία; Τι περιθώρια σε κοινωνικό επίπεδο κι αν θέλεις να βάλεις κι έτσι ένα κοινωνικό πρόσημο στην πολιτική σου τι περιθώρια σου αφήνει αυτή η εποπτεία από το 2018 και μετά;
Και πριν το 2018 και μετά το 2018, που προφανώς δεν έχει καμία σχέση, αυτό να το τονίσουμε, δεν έχει καμία σχέση η επιτήρηση μιας χώρας και η επιτροπεία μιας χώρας σε μνημόνιο με τη γενικότερη εποπτεία των συνθηκών που υπάρχει λόγω του Συμφώνου Σταθερότητας και υπάρχει και στη Γαλλία και στην Ιταλία κ.ο.κ. Δεν υπάρχει καμία τέτοια σχέση. Αλλά ακόμα και στις ασφυκτικές δημοσιονομικές συνθήκες και στις δύσκολες συνθήκες που βιώνει η χώρα σήμερα που είναι ακόμα σε πρόγραμμα, δεν πρέπει να υποτιμούμε όλα αυτά τα οποία μπορούν να γίνουν σε μια σειρά τομείς ώστε πραγματικά να προστατευτούν τα κοινωνικά στρώματα, ώστε να ανασυγκροτηθεί το κοινωνικό κράτος, ώστε η δίκαιη ανάπτυξη και η ευημερία των αριθμών, την οποία βλέπουμε το τελευταίο διάστημα, να αποτυπωθεί στους κοινωνικούς δείκτες, στην κοινωνική ευημερία και στις ζωές και την καθημερινότητα των πολιτών.
Οι επενδύσεις, οι μεταρρυθμίσεις, οι επαφές του πρωθυπουργού με τους επιχειρηματίες το τελευταίο διάστημα και εν όψει της ΔΕΘ είναι στην πρώτη γραμμή. Στην αντίπερα όχθη ο πρόεδρος της ΝΔ ο κ. Μητσοτάκης λέει, επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις με το μισό κόμμα απέναντι δεν γίνονται. Είναι το μισό κόμμα απέναντι; Κι ένα δεύτερο, χθες μίλησε για τους δείκτες απορρόφησης του ΕΣΠΑ, ότι είναι συνεχώς μειούμενοι και αναμένονται μειούμενοι για το 2017…
Αυτό δεν ξέρω με τι μαθηματικά το έβγαλε η αξιωματική αντιπολίτευση. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην απορρόφηση ΕΣΠΑ, ενώ είναι και στις πρώτες χώρες οι οποίες συμμετέχουν στους πόρους του πακέτου Γιούνκερ.. Φαίνεται ότι όταν τα στοιχεία δεν συμφωνούν με την αξιωματική αντιπολίτευση, τόσο το χειρότερα για τα στοιχεία, γιατί δεν έχουμε δει κάποια αλλαγή στη ρητορική της ΝΔ και μια μετατόπιση από την άκρατη καταστροφολογία στο ρεαλισμό και την πραγματικότητα. Οι τελευταίες ημέρες είναι ενδεικτικές των δύο διαφορετικών εικόνων, του ΣΥΡΙΖΑ από τη μια πλευρά και της κυβέρνησης σε αντιπαράθεση με την εικόνα της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη. Από τη μία έχουμε μια εικόνα μιας πολιτικής δύναμης η οποία κοιτάζει στο μέλλον, μιας πολιτικής η οποία έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο, η οποία έχει στο επίκεντρό της το κοινωνικό κράτος και η οποία έχει στο επίκεντρό της τις βαθιές θεσμικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη αυτή η χώρα για να προχωρήσει μπροστά και από την άλλη πλευρά έχουμε την εικόνα της ΝΔ, μια εικόνα, επιτρέψτε μου να πω τη λέξη, μιζέριας, μια εικόνα μαυρίλας και μια εικόνα λυσσαλέας επιθυμίας επιστροφής στην εξουσία του παλιού πολιτικού συστήματος και όλων όσοι έφεραν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Πάμε σε μείωση των φορολογικών συντελεστών.. Μια κουβέντα.. Κι αν ναι, πότε; Πάμε σε μείωση των φορολογικών συντελεστών;
Νομίζω ότι όσο η χώρα προχωράει σε ένα δρόμο επαναφοράς στην κανονικότητα και όσο αυτό το θετικό οικονομικό κλίμα μπαίνει σε σταθερές βάσεις, μπορούμε να μιλάμε για ελάφρυνση των πολιτών και στο φορολογικό επίπεδο.. Αυτή είναι η πρόθεσή μας κι αυτή ήταν η πρόθεσή μας από την αρχή.
Πώς παρακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά; Η κα Γεννηματά χαρακτήρισε ύβρη την προσπάθεια του πρωθυπουργού να εμφανιστεί ως Α. Παπανδρέου.
Νομίζω ότι το άρθρο του πρωθυπουργού, ανεξάρτητα από το αν συμφωνείς ή διαφωνήσεις μαζί του, προκάλεσε συζήτηση, προκάλεσε μεγάλη συζήτηση και στο χώρο της Κεντροαριστεράς…
Πίεσε λίγο την Κεντροαριστερά, θύμισε και τις ρίζες της…
Ακριβώς αυτό.. Και για να κάνω κι ένα δημοσιογραφικό σχόλιο.. Δυο βδομάδες πριν όταν ο κ. Μητσοτάκης έγραψε ένα άρθρο στην «Καθημερινή της Κυριακής» σχετικά με το σχέδιο της ΝΔ νομίζω ότι κανένας δεν έδωσε σημασία. Ο πρωθυπουργός έγραψε ένα άρθρο με χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα για την πορεία του ΠΑΣΟΚ και πώς από μια δύναμη αμφισβήτησης μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε μια δύναμη καθεστωτική. Αυτό που έχει σημασία είναι να απαντήσουν οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, πώς ακριβώς βλέπουν τον εαυτό τους στο νέο πολιτικό σκηνικό το οποίο έχει διαμορφωθεί. Αν θα συνεχίσουν να είναι ουρά της νεοφιλελεύθερης δεξιάς ή αν θα ακολουθήσουν τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές σοσιαλιστικές δυνάμεις σε μια πορεία απολογισμού, αυτοκριτικής και αλλαγής στις κατευθύνσεις τους.
Πηγή: Η Αυγή από ΕΡΤ1
