Η Αριστερά ως οργανωμένος πολιτικός χώρος υπάρχει για να αναγνωρίζει τις ανάγκες των λαϊκών τάξεων και κατά προέκταση της κοινωνίας, και να σχεδιάζει την ικανοποίησή τους, αφού έχει εγκριθεί αυτός ο σχεδιασμός από τις κοινωνικές τάξεις που τον χρειάζονται. Οι λειτουργίες που πρέπει να αναλαμβάνει είναι η επιστημονική ανάλυση των προβλημάτων και των λύσεων, η δημοκρατική έγκριση και υιοθέτηση των λύσεων, με την ενεργό συμμετοχή αυτών που έχουν ανάγκες και προβλήματα, και η εκπαίδευση των ανθρώπων που αναλαμβάνουν την οργάνωση της μετάβασης από το πρόβλημα στη λύση. Η επιστημονική γνώση είναι απολύτως αναγκαία για την κατανόηση των αιτιών και των κατάλληλων διαδικασιών επίλυσης των προβλημάτων. Η δημοκρατία για την αντιστοίχιση αναγκών και αποτελεσμάτων και η διάδοση της γνώσης είναι αναγκαίες για την αποτελεσματικότητα της υλοποίησης των πολιτικών αποφάσεων.
Η διεκδίκηση των λαϊκών αναγκών
Η ανάγκη υιοθέτησης ενός τέτοιου προσανατολισμού είναι αντιμέτωπη με ένα καθεστώς που διοικείται από μια κάστα, που διευρύνει τις ανάγκες, με την υλοποίηση μιας νεοφιλελεύθερης στρατηγικής, η οποία πλήττει τα λαϊκά εισοδήματα και τις κοινωνικές υπηρεσίες, ενισχύοντας ποικιλοτρόπως την κερδοφορία του κεφαλαίου, ενώ παράλληλα επεκτείνει το πελατειακό κράτος και ευνοεί την επέκταση της διαφθοράς. Στην επιθετικότητα της κυρίαρχης τάξης προστίθεται και η ένταξη στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, η οποία επιδεινώνει τα πλήγματα στις λαϊκές τάξεις, τόσο με την καθυστέρηση της διαδικασίας εκμηδενισμού των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, όσο και με την άρνηση της αντιμετώπισης των υπαρκτών και προβλεπόμενων επιπτώσεων ακραίων καιρικών φαινομένων, πυρκαγιών και ξηρασιών. Πρόκειται για την προφανή όξυνση της πάλης των τάξεων στην οποία εντάσσεται η ενδυνάμωση της άκρας δεξιάς, που δεν διστάζει να εμπλακεί σε πρακτικές δολοφονιών.
Η αντιμετώπιση των λαϊκών αναγκών και η αμφισβήτηση της καθεστωτικής υποστήριξης των συμφερόντων και των στρατηγικών επιλογών της άρχουσας τάξης δεν μπορεί να πραγματοποιηθούν με τη διαιώνιση των σημερινών θεσμικών λειτουργιών του καπιταλιστικού καθεστώτος. Είναι ανάγκη να διαμορφωθούν εναλλακτικά θεσμικά πλαίσια που να εκφράζουν την πολιτική βούληση των λαϊκών τάξεων, τόσο σχετικά με νέους στόχους για την οικονομία, τις κοινωνικές υπηρεσίες και τη διαχείριση του περιβάλλοντος, όσο και για νέες μορφές έκφρασης της δημοκρατικής λαϊκής βούλησης, και της δημοκρατικής διοίκησης των συλλογικών αποφάσεων. Όχι μόνο επειδή ο νεοφιλελευθερισμός έχει υπονομεύσει την παραδοσιακή οργάνωση του κόσμου της εργασίας, και σε επίπεδο μεγάλων επιχειρήσεων, βιομηχανικών ή όχι, αλλά και επειδή είναι αναγκαία σήμερα η αμφισβήτηση και αντικατάσταση της μορφής του συνόλου σχεδόν των παραγωγικών και κοινωνικών πολιτικών, αλλά και των πολιτικών διαμόρφωσης του περιβάλλοντος, που έχουν επιφέρει πλήγματα σε μια ευρεία γκάμα κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων.
Οι λαϊκές συσπειρώσεις για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας της άρχουσας τάξης, θα αφορούν μια συμμαχία κοινωνικών στρωμάτων όπου δεν θα έχει αναγκαστικά τον πρωτεύοντα ρόλο η μισθωτή εργασία, καθώς η επιδείνωση αναγκών, ο τοπικός και περιφερειακός χαρακτήρας προβλημάτων και τα πλήγματα που οφείλονται στη δυναμική της κλιματικής αλλαγής. Απαιτούν μια κινητοποίηση και προτάσεις παρεμβάσεων και πολιτικών, που εκφράζουν το σύνολο των κατοίκων. Ένα από τα παραδείγματα μιας τέτοιας συσπείρωσης είναι ο Σύλλογος Ζωντανός Ασπροπόταμος που επιδιώκει να παρέμβει για την αντιμετώπιση πολλαπλών τοπικών προβλημάτων που οφείλονται τόσο στην υποχώρηση των οικονομικών δραστηριοτήτων και των υποδομών, όσο και στα προβλήματα που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή.
Το παράδειγμα του Συλλόγου Ζωντανός Ασπροπόταμος
Στην ιδρυτική του διακήρυξη ο Σύλλογος καταγγέλλει την εγκατάλειψη της περιοχής που συνδέεται με την υποχρηματοδότηση έργων υποδομής, που εντάθηκε κατά την περίοδο της κρίσης, και την ένταξη του Ασπροπόταμου στον αχανή Δήμο Μετεώρων, με αποτέλεσμα μια ιδιόμορφη απομόνωση των χωριών και εξαφάνιση σχεδόν των παλαιότερων αθλητικών και πεζοπορικών εκδηλώσεων. Αναφέρει επίσης ότι το φυσικό περιβάλλον της ορεινής αυτής περιοχής απειλείται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας (ανεμογεννήτριες και υδροηλεκτρικά) στις βουνοκορφές και στους παραποτάμους του Ασπροπόταμου. Όπως είναι γνωστό οι ανεμογεννήτριες που τοποθετούνται σε ορεινές περιοχές και νησιά, λόγω κυρίως των διαστάσεών τους, μεταφέρονται με διαδικασίες που αλλάζουν κυριολεκτικά το τοπίο, με τεράστιες οδικές παρεμβάσεις, ενώ προβλέπεται ότι σε ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα θα πάψουν να λειτουργούν και θα φθείρονται παραμένοντας εκεί που αρχικά τοποθετήθηκαν. Η έγκριση των τοπικών κοινωνιών πρέπει να έχει πρωτεύουσα σημασία για την απόφαση που αφορά τις τοποθετήσεις ανεμογεννητριών, τα σημεία τοποθέτησης και τις διαστάσεις αυτών των εγκαταστάσεων, όπως και τα σημεία τοποθέτησης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων.
Ο ρόλος των επιστημονικών ομάδων
Η άλλη διάσταση της δραστηριοποίησης και παρέμβασης των τοπικών κοινωνιών είναι η συγκρότηση επιστημονικών ομάδων που κατά περιοχές που επιλέγονται από τις τοπικές συσπειρώσεις, επεξεργάζονται σχέδια παραγωγικής ανασυγκρότησης, ενίσχυσης υποδομών και υπηρεσιών, αντιμετώπισης επιπτώσεων κλιματικών φαινομένων, και προστασίας από προβλεπόμενα τέτοια φαινόμενα για την οικονομική και παραγωγική δραστηριότητα, για τις υποδομές, για τις κατοικίες και το φυσικό περιβάλλον. Η καταγγελία των κυβερνητικών χειρισμών και της περιφέρειας δεν έχει μεγάλο νόημα χωρίς την δημιουργία επιστημονικών ομάδων με αυτούς τους ειδικούς στόχους. Οι οποίες μπορούν να αναλάβουν ένα πρωτεύοντα ρόλο σε ό,τι αφορά την ενημέρωση και την εκπαίδευση των τοπικών πληθυσμών.
Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόν