Στα δύσκολα μας θέλω αδέλφια – Ένας αντίλογος
Περί επαναφοράς της θανατικής ποινής και άλλων τινών
Και τώρα πάμε στα δύσκολα. Δύσκολο για όλες και όλους, ασφαλώς και για μένα. Η φρίκη είναι ζωγραφισμένη σταθερά στα πρόσωπά μας, όσων είναι δηλαδή και δεν το προσπερνούν. Οι γονείς, τα δύο μωρά, το ενοίκιο, η φτώχεια, το μίσος, ο ρατσισμός, ο νεοναζισμός…. Οι λέξεις βγαίνουν δύσκολα όταν επιχειρείς να μιλήσεις, να εκφράσεις συναισθήματα, την αυτονόητη οργή, την τεράστια οργή για αυτή την τετραπλή δολοφονία.
Συνεπώς, μπορώ εύκολα να νιώσω τη θλίψη και την οργή, γιατί από τα ίδια συναισθήματα διακατέχομαι. Όμως δεν μπορώ να αποδεχθώ χωρίς αντίλογο όσα διαβάζω στο διαδίκτυο, όσα ακούω. Και δεν είναι μόνο οι δημόσιες εκκλήσεις για επαναφορά της θανατικής ποινής, είναι και άλλα. Είναι οι συχνές αναφορές στον κόσμο της φυλακής και στους δήθεν άγραφους νόμους του, που θα κάνουν τον κατηγορούμενο, αυτόν τον ναζιστή και αδίστακτο δολοφόνο “να περάσει καλά”!
Μερικές γρήγορες παρατηρήσεις
1. Ο κόσμος της φυλακής δεν αποτελείται από άγρια και αιμοσταγή θηρία.
2. Οι “άγραφοι νόμοι” είναι ιδεολογική κατασκευή, οι οποίοι μεταφέρονται απ’ έξω προς τα μέσα.
3. Όσα γράφονται ή λέγονται στην “ελεύθερη κοινωνία” πηγαίνουν με ταχύτητα φωτός στη “χώρα των κλουβιών” και αποτελούν κατά κάποιο τρόπο “εντολή” και σε κάθε περίπτωση ενθάρρυνση και προτροπή. Καλούνται δηλαδή από τους νοικοκυραίους να γίνουν οι κρατούμενοι δικαστές, εισαγγελείς και εντέλει εκτελεστές.
4. Η θανατική ποινή ασφαλώς ΔΕΝ πρέπει να επανέλθει. Η λογική της εξαίρεσης οδηγεί σε μια νέα εξαίρεση, σε πολλές εξαιρέσεις, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ολική επαναφορά μιας φρικιαστικής επιλογής, που ελπίσαμε ότι τουλάχιστον στην Ευρώπη, ήταν πλέον παρελθόν.
5. Σήμερα ο νεοναζιστής δολοφόνος της οικογένειας. Αύριο ο γυναικοκτόνος, την επομένη ο έμπορος ναρκωτικών, μετά ο κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία, ο βιαστής. Και ο κατάλογος θα συνεχίζεται, μέχρι την πλήρη κατάργηση του κράτους δικαίου.
Όσοι με γνωρίζουν μπορούν να αντιληφθούν την απέχθειά μου για έναν υπαρκτό κόσμο, ο οποίος φλερτάρει ή ενστερνίζεται φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές βίας. Είναι ένας κόσμος απολύτως εχθρικός, απολύτως απεχθής. Αλλά εκεί δοκιμαζόμαστε. Εκεί δοκιμάζονται οι αρχές και οι αξίες μας, στον απέναντι, στον εχθρό και όχι μόνο στο φίλο μας, όχι μόνο στον ιδεολογικά, κοινωνικά και ταξικά συγγενή μας. Αυτό είναι το εύκολο.
Στα δύσκολα μας θέλω….
Υγ1: Ας αφήσουμε τους κρατούμενους και τις κρατούμενες στην ησυχία τους.
Υγ2: Ας μην μοιάσουμε ποτέ με το τέρας.
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή του στο Facebook
