Οι εφτά αστυνομικοί κυκλοφορούν ελεύθεροι με… δόξα και τιμή. Με ιαχές από φασίστες, ασφαλώς, έξω από το δικαστήριο “είστε ήρωες”. Με τον υπουργό της καταστολής και του αυταρχισμού να τους επισκέπτεται για να τους συμπαρασταθεί και με διθυραμβικές δηλώσεις από τον ίδιο αμέσως μετά της απελευθέρωσή τους. Με κόσμο να λέει “καλά του έκαναν του γύφτου” και να μας κουνούν το δάχτυλο γιατί πήγαμε στο τέλος του πουθενά και επισκεφθήκαμε την οικογένεια του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη. Με την αμηχανία ακόμα και από έναν κόσμο του κινήματος, που δεν δείχνει τα αντανακλαστικά, που αρμόζουν στην περίπτωση.
Λοιπόν, όταν κάποιοι μιλούν για παραβατικότητα των ρομά, καλά θα κάνουν να ρίξουν μια ματιά στην άγρια παραβατικότητα του κράτους, αυτήν ακριβώς, που οδηγεί στην ακραία φτώχεια, τον απόλυτο κοινωνικό αποκλεισμό, φυσικά στο ρατσισμό.
Όσες και όσοι -μιλάω για καλοπροαίρετους ανθρώπους και όχι για τον εσμό του φασισμού- δεν έχουν πειστεί ή έχουν κάποιες αμφιβολίες, καλά θα κάνουν να επισκεφθούν (αν τα καταφέρουν να φτάσουν μέχρι εκεί) το συνοικισμό Σοφός του Ασπροπύργου και να δουν τα μάτια των μικρών παιδιών, να γευτούν την αγκαλιά τους, τα βλέμματα, τις φωνές και την απελπισία.
Εμείς, όσες και όσοι εμείς, θα συνεχίσουμε στο δρόμο της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης. Και θα ανηφορίζουμε στο πουθενά, στις ζώνες του κοινωνικού αποκλεισμού και θα συναντάμε τους “αόρατους ανθρώπους” και τις καθημερινές επείγουσες ανάγκες τους.
Ναι, είμαι ένας γύφτος. Ναι είμαστε γύφτοι….
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή τoυ στο Facebook
