Όταν αρνείσαι να πάρεις εξιτήριο. Ή, η φρίκη των ανισοτήτων
Ναι, είναι από τις ειδήσεις που σοκάρουν. Τραγικές, αλλά αληθινές. Είναι η όψη μιας κοινωνίας αόρατης και υπαρκτής.
Η είδηση προέρχεται από τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλη Γιαννάκο και αναφέρει ότι πάνω από 100 άνθρωποι αρνούνται να πάρουν εξιτήριο από τα νοσοκομεία, καθώς δεν έχουν που να πάνε. Δεν υπάρχει σπίτι και αν υπάρχει δεν έχει ρεύμα ή νερό. Χαμηλοσυνταξιούχοι, άποροι, ηλικιωμένοι…. Πεισματικά αρνούνται!
Όπως πεισματικά η κρατική εξουσία αρνείται να δει την πραγματικότητα και αν τη βλέπει συνεχίζει να ακολουθεί πολιτικές που διευρύνουν τις ανισότητες και τη φτώχεια. Θα μας πουν εμμονές αριστερών, που τα βλέπουν όλα μαύρα. Μάλλον όχι. Εμμονές δεξιών και ακραίων νεοφιλελεύθερων είναι, που κάνουν ότι μπορούν για να είναι όλα μαύρα. Ή, για να είναι δίπλα στον πλούτο και τη χλιδή η ακραία φτώχεια… Δύο κόσμοι
Λίγες ημέρες πριν άκουσα μια μικρή ιστορία. Ένας νεαρός, που είχε πρόσφατα αποφυλακιστεί, προχώρησε σε κλοπή, αλλά παραδόξως δεν τράπηκε σε φυγή όπως ήταν το αναμενόμενο. Περίμενε να έρθει η αστυνομία και να συλληφθεί. Μέρες πολλές γύρναγε στο δρόμο, νηστικός και απελπισμένος. Και κάπως έτσι αποφάσισε να γυρίσει στη χώρα των κλουβιών.
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή του στο Facebook
