Άλλη μια κατηγορία από την πλευρά του κ. Μητσοτάκη είναι καλοδεχούμενη. Μετά το “μας χωρίζει άβυσσος” (εννοείται), μας υπενθύμισε ότι “έχουμε κοινοβουλευτική και όχι πεζοδρομιακή δημοκρατία”. Και στη συνέχεια μίλησε απαξιωτικά για τις κινητοποιήσεις και τις πλατείες. Μας υπενθύμισε το 2012. καλοδεχούμενο κι αυτό….
Γιατί ναι, η αριστερά δεν μπορεί να αναπνεύσει χωρίς το οξυγόνο του δρόμου και του πεζοδρομίου. Γιατί ναι, η αριστερά δεν ξεχνά και δεν πρέπει να ξεχάσει ποτέ, ότι οι μεγαλύτερες κατακτήσεις έχουν προκύψει από την κίνηση των ανθρώπων, που κάποιοι ασφαλώς επιδιώκουν να τους έχουν στη γωνία, σε διαρκή αδράνεια, σε διαρκή σιωπή.
Γι αυτό η Νέα Δημοκρατία (στο σύνολό της) επιδιώκει με τέτοια μανία την απόλυτη σιγή στα πανεπιστήμια και τους εργασιακούς χώρους. Για αυτό και δεν ανέχεται τις διαδηλώσεις, τις απεργίες, τις καταλήψεις, τις εξεγέρσεις. Γι αυτό και η καταστολή, ο αυταρχισμός, οι φράχτες, η πανεπιστημιακή αστυνομία. Θέλει τους κοινωνικά αποκλεισμένους, στο όριο που έχει θέσει η πολιτική της.
Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, για δικούς της λόγους, “αποκαλύπτει” συχνά τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στη δεξιά και την αριστερά. Και σε κάποιες περιπτώσεις το κάνει με έναν κραυγαλέο τρόπο, έτσι ώστε, να απευθυνθεί σε ένα τμήμα του κοινωνικού σώματος, που εκτιμά ότι εν δυνάμει είναι δικό της. Και βεβαίως να επανασυστήσει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Έχουμε όμως και εμείς τους δικούς μας λόγους να υπενθυμίσουμε όχι απλώς τι σημαίνει δεξιά, αλλά κυρίως τι σημαίνει αριστερά. Και ναι, αριστερά σημαίνει πάλη εντός και εκτός θεσμών. Σημαίνει Βουλή, αλλά και πεζοδρόμιο, δρόμος, αγώνας, πλατεία, ανυπακοή, αντίσταση, δικαιώματα, ελευθερία, δικαιοσύνη. Για να υπάρχει αριστερά χρειάζεται η νεολαία να είναι στο προσκήνιο, οι εργαζόμενοι ενεργοί και στον αγώνα, τα κοινωνικά κινήματα αυτόνομα, ριζοσπαστικά και ανυπάκουα. Μόνο κάτω από αυτές τις συνθήκες η αριστερά θα είναι υπαρκτή και επί της ουσίας νικηφόρα.
Ευχαριστούμε λοιπόν, την ηγεσία της ΝΔ για όσα μας κατηγορεί. Τίτλος τιμής….
Πάνος Λάμπρου
