Τη συνέντευξη πήρε ο Πέτρος Ζούνης
Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Αυτές τις ημέρες στην Αθήνα συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές για την υπογραφή συμφωνίας στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης. Τι έχετε αποκομίσει εσείς από τις συνεχείς συγκρούσεις και διαπραγματεύσεις μέχρι σήμερα;
Το καλοκαίρι του 2015 μετά από σκληρή διαπραγμάτευση και συγκρούσεις με τους δανειστές, μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας για τη χώρα μας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε και αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο. Αυτή η ήττα δεν έπρεπε και δεν πρέπει να πάρει χαρακτηριστικά στρατηγικής ήττας. Έπρεπε να κρατήσουμε την κοινωνία όρθια, στο πλαίσιο του δυνατού, και να δώσουμε νέες μάχες μέχρι να μπορέσουμε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Δεν είπαμε ψέματα στον ελληνικό λαό. Πιστεύαμε ότι θα τα καταφέρναμε. Δυστυχώς, όμως, τα όπλα που υπήρχαν στην αρχή της κρίσης με το πρώτο μνημόνιο, αλλά και στη συνέχεια με το δεύτερο είχαν χαθεί. Οι δανειστές είχαν πια σταθεροποιήσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα με τη μεταφορά των ελληνικών ομολόγων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες στην ευθύνη των χωρών της Ευρώπης. Το τελευταίο μεγάλο κτύπημα ήταν το Μάρτη του 2015, όταν η ΕΚΤ καθιέρωσε την ποσοτική χαλάρωση, δίνοντας το μήνυμα στις αγορές ότι δεν υπάρχει περίπτωση αναταραχής στην Ευρώπη, γιατί σε ενδεχόμενο κρίσης, με τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν (και αντιμετωπίζουν) μεγάλες οικονομίες όπως της Ιταλίας, της Ισπανίας, θα επέμβει η ΕΚΤ για να τροφοδοτεί με ρευστότητα τις οικονομίες των χωρών αυτών. Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής ήταν να μην καταφέρουμε να πιέσουμε. Αντίθετα, η χώρα μας, που την άφησαν έξω από αυτή τη ρύθμιση, οδηγήθηκε σε στραγγαλισμό και υποχρεώθηκε στη συνέχεια σε ελέγχους κεφαλαίων. Ήταν φανερό πως στόχος ήταν η αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, αλλά και η ευρωπαϊκή, κινηματική αριστερά που σήκωνε κεφάλι. Ο πόλεμος στην κυβέρνησή μας ήταν μέσα και έξω από τη χώρα. Οι δανειστές βρήκαν συμμάχους το κατεστημένο των προηγούμενων κυβερνήσεων και το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας που επεδίωκαν την αποσταθεροποίηση και την αριστερή παρένθεση. Αυτό έγινε με ανοιχτή προπαγάνδα για την απόσυρση κεφαλαίων από τη χώρα και τις τράπεζες (στελέχη της ΝΔ, ΜΜΕ, ακόμα και ο Ντάισεμπλουμ), συνεισφέροντας έτσι, σε αγαστή συνεργασία με την ΕΚΤ, στην έλλειψη ρευστότητας και στα capital controls.
Πώς βλέπετε την πορεία της χώρας από την αναδίπλωση αυτή μέχρι σήμερα;
Στηριζόμενοι από τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που φάνηκε στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, καταφέραμε παρά την ήττα μας και τον επώδυνο συμβιβασμό να κρατήσουμε ανοιχτές διόδους εξόδου από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Θέσαμε υπό την κρίση του Ελληνικού λαού το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων και με ειλικρίνεια μιλήσαμε για τις δύσκολες στιγμές που θα περάσει η χώρα μας και κυρίως τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, εξαγγέλλοντας ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων. Έτσι κερδίσαμε ξανά την ψήφο του λαού μας, που μας εξέλεξε για δεύτερη φορά στην κυβέρνηση. Κλείσαμε με επιτυχία την πρώτη αξιολόγηση, καταφέραμε να προχωρήσουμε στην ανακούφιση των πιο ευάλωτων, να επαναφέρουμε ξανά σε λειτουργία νοσοκομεία και σχολεία, να σταθεροποιήσουμε την οικονομία και οι προβλέψεις να δείχνουν ότι το 2017 και τα επόμενα χρόνια θα έχουμε μεγάλη ανάπτυξη. Επίσης, η ανεργία αν και παραμένει πολύ υψηλή έχει αρχίσει και μειώνεται. Επίσης πιάνουμε τους στόχους που έχουμε θέσει.
Η κυβέρνηση να γίνει τολμηρότερη
Ναι αλλά η κοινωνία ασφυκτιά και η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό σώμα, απ’ ότι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, μειώνεται επικίνδυνα.
Έχω δηλώσει και παλιότερα πως αν πέσουμε, δεν θα πέσουμε από το μνημόνιο γιατί ο κόσμος βλέπει τις προσπάθειες μας και τις μάχες που δίνουμε, αλλά από ολιγωρία στα θέματα κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής. Θα κριθούμε στα θέματα της καθημερινότητας του πολίτη, στην ανατροπή παγιωμένων καταστάσεων που θα ανακουφίσουν χιλιάδες πολίτες (έχω πολλά παραδείγματα, δυστυχώς). Εκεί δηλαδή που δεν μας εμποδίζει το μνημόνιο και δυστυχώς υπουργοί της κυβέρνησης δεν διαθέτουν την απαιτούμενη αποφασιστικότητα και τόλμη σε αρκετούς τομείς της πολιτικής τους, τους λείπει μέθοδος και σχέδιο. Η κυβέρνηση πρέπει να γίνει τολμηρότερη, να έχει καλύτερα αντανακλαστικά στη λειτουργία του κράτους, στα κοινωνικά θέματα, να αναπτύξει ξανά δεσμούς με την κοινωνία και τα κινήματα. Επίσης, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι δανειστές για τους δικούς τους λόγους θα μας δημιουργούν συνεχώς προβλήματα και η σύγκρουση μαζί τους θα είναι συνεχής. Εμείς οφείλουμε να χαράξουμε τη δική μας πορεία και να εφαρμόσουμε τη δική μας πολιτική εκεί που μπορούμε. Δεν κατάλαβα γιατί οπισθοχωρήσαμε στην πολιτική μας για τις σχέσεις εκκλησίας και κράτους. Σχετικά με τα πιο πάνω, είναι και το γεγονός ότι δεν λειτουργεί η κοινοβουλευτική ομάδα ή οι επιτροπές των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν έχουμε βρει το βηματισμό μας με το κόμμα, ότι το κόμμα δεν αναπτύσσει πρωτοβουλίες προς τη κυβέρνηση και την κοινωνία. Οι πολίτες μάς παρακολουθούν και είναι απογοητευμένοι από τις αδυναμίες μας. Ταυτόχρονα γνωρίζουν τι σημαίνει επιστροφή στο παρελθόν γι’ αυτό και είναι σκεπτικοί και αμήχανοι. Είναι στο δικό μας χέρι να τους εμπνεύσουμε ξανά. Στο τέλος της τετραετίας, αν φανούμε τώρα πιο αποφασιστικοί και τολμηροί, αν σωστά και μεθοδικά σχεδιάσουμε την ανασυγκρότηση της χώρας, οι πολίτες θα μας δώσουν τη δυνατότητα να προχωρήσουμε στο ριζικό ανασχηματισμό της κοινωνίας. Αν δεν κάνουμε εμείς ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, τότε ποιος;
Πώς κρίνετε τη μέχρι τώρα πορεία της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση;
Δυστυχώς η άρνηση από τη μία των δανειστών να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα σε ότι αφορά την απομείωση του χρέους και η εμμονή του ΔΝΤ σε παράλογες απαιτήσεις, μπλόκαραν τις διαπραγματεύσεις και οδήγησαν σε καθυστέρηση το κλείσιμο της αξιολόγησης και της συμφωνίας. Βλέπεις πως οι ευρωπαϊκοί θεσμοί σιωπούν σε εργασιακά θέματα που αποτελούν κεκτημένο για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Η αξιολόγηση θα κλείσει και θα υπογραφεί συμφωνία, όμως τα μέτρα που θα παρθούν θα είναι δύσκολα, οδυνηρά θα έλεγα για τα πιο ευάλωτα στρώματα, παρά τα αντίμετρα. Θα μας δυσκολέψουν πολύ στην άσκηση της δικής μας πολιτικής. Βεβαίως γίνεται προσπάθεια να παρθούν τέτοια αντίμετρα που θα έχουν κοινωνικό πρόσημο, κάτι που επίσης αντιμάχεται το ΔΝΤ. Λέω, ξανά, δυστυχώς δεν υπάρχουν εύκολες εναλλακτικές λύσεις. Είμαστε μια χώρα παραδοσιακά αγροτική και μάλιστα με συγκριτικά πλεονεκτήματα και παρ’ όλα αυτά και σ’ αυτό τον τομέα έχουμε μεγάλο έλλειμμα. Αν δεν μπορέσουμε να ανασυγκροτήσουμε την παραγωγή μας, δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε για εναλλακτικές απαντήσεις. Στόχος δικός μας πρέπει να είναι η έξοδος από τα μνημόνια και η απαλλαγή από την επιτροπεία. Έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα και σε ανθρώπινο δυναμικό και σε φυσικό πλούτο και γεωπολιτικά. Οφείλουμε τα δύο επόμενα χρόνια να αφήσουμε το αποτύπωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Να προχωρήσουμε σε βαθιές τομές στη δημόσια διοίκηση, να κάνουμε μεγάλα βήματα στην καταπολέμηση του δομημένου πελατειακού κράτους, της γραφειοκρατίας, να προχωρήσουμε στον εκδημοκρατισμό της δημόσιας ζωής, στην επέκταση των δικαιωμάτων, να χτυπήσουμε στη ρίζα τους τα φαινόμενα της διαφθοράς, της διαπλοκής, της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, να καταπολεμήσουμε την ανεργία μέσω της ανάπτυξης με δημοκρατικό προγραμματισμό.
Πηγή: Η Εποχή
