Η συνέντευξη του τέως προέδρου της Βουλής και βουλευτή Α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Βούτση στον Σπύρο Ραπανάκη:
1) Οι ανακοινώσεις των εαρινών οικονομικών προβλέψεων της κομισιόν για 2020 επιβεβαιώνουν την ανησυχία ότι η Ευρώπη και συνεπώς η χώρα μας μπαίνουν σε μια περίοδο βαθιάς ύφεσης και αβεβαιότητας. Η ελληνική κοινωνία που μόλις βγήκε από μια δεκαετή σκληρή περιπέτεια αντέχει το κόστος μιας νέας κρίσης;
Φοβάμαι ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα, μιας δραματικής κατάστασης με βαρύτατες συνέπειες για τον κόσμο της εργασίας και για τη πολύπαθη νέα γενιά. Το σήμα για βαθιά ύφεση και για αβεβαιότητα δεν είναι μια ουδέτερη διατύπωση για την περίπτωση της χώρας μας. Προϋπήρξε η δεκαετής περιπέτεια, βρίσκονται σε εκκρεμότητα και μπροστά στην προφανή ανάγκη για ανάταξη και για ριζικό επανασχεδιασμό η κατεύθυνση και οι προτεραιότητες της παραγωγικής ανασυγκρότησης αλλά και η ισχυρή ενίσχυση κοινωνικού κράτους με επίκεντρο τη στήριξη της εργασίας, των πλέον ευπαθών ομάδων και των πολυπληθών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η πολιτική της ΝΔ, ανεξαρτήτως πανδημίας , είχε ήδη οδηγήσει σε απομείωση του ρυθμού της ανάπτυξης καθώς εφαρμοζόταν μια σαφής ταξικά μεροληπτική υπέρ των ισχυρών πολιτική, ιδιαίτερα υπέρ των συμφερόντων που συναποτέλεσαν το κοινωνικοπολιτικό αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε πρόσφατα όταν η κυβέρνηση αρνήθηκε την εμπροσθοβαρή στήριξη της οικονομίας, ώστε να μη βγουν υπερχρεωμένες οι επιχειρήσεις στην κλιμακωτή επαναλειτουργία τους και όταν επίσης η κυβέρνηση έδωσε με πολλούς τρόπους το “πράσινο φως” για μια γενικευμένη απορρύθμιση της εργασίας κατά τις επιταγές του ΣΕΒ. Τούτων δεδομένων και γνωστών σε όλους και βεβαίως και στον κ. Μητσοτάκη και το οικονομικό του επιτελείο, αποτελεί πρόκληση το “παίξιμο” με ποιοτικά διαφορετικούς αριθμούς-προβλέψεις για την επερχόμενη ύφεση και τις συνέπειές της.
Είναι προφανές ότι κινούνται μέσα σε ένα θολό ευρωπαϊκό τοπίο που δε δίνει εγγυήσεις για στήριξη και αλληλεγγύη, σε ράγες πολύ διαφορετικές απ’ αυτές που η πανδημία αδρά σκιαγράφησε για τον κόσμο, τόσο για το δημόσιο χαρακτήρα της οικονομίας, όσο και για τη ριζική αναθεώρηση προτύπων και κατευθύνσεων που αφορούν στις πολλαπλές ανισότητες και τη συνύπαρξη πολλαπλών κρίσεων με εν δυνάμει ανατρεπτικό περιεχόμενο στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποίησης.
2) Μπορούν οι συνέπειες για την Ελλάδα να αμβλυνθούν; Έχετε κατηγορήσει την κυβέρνηση πως τα μέτρα που έχει πάρει είναι ανεπαρκή. Με δεδομένη την βαθιά ύφεση μήπως θα ήταν παρακινδυνευμένο να δαπανηθεί το “μαξιλάρι” εμπροσθοβαρώς;
Αναλυτικά και τεκμηριωμένα και σε πλήρη αντίθεση με την εσκεμμένη “θολούρα” περί των οικονομικών δεδομένων που παρουσιάζει η κυβέρνηση, έχουν παρουσιαστεί μέσα στη Βουλή και στο δημόσιο χώρο όλα τα στοιχεία που συνηγορούν για το ότι το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο “Μένουμε Όρθιοι” μπορούσε να οδηγήσει σε μια ουσιαστική στήριξη και κυρίως σε μια αίσθηση ασφάλειας, εν αναμονή της φάσης επανεκκίνησης της οικονομίας.
Δεν είναι μόνο η ζημιά που έγινε και αποδεικνύεται από τις προβλέψεις που ξαφνικά διπλασιάστηκαν για την ύφεση, από το ότι η κυβέρνηση αρνήθηκε αυτή την οικονομική πολιτική και προσχώρησε στην πολιτική του “βλέποντας και κάνοντας”, αλλά έχει προκαλέσει και εύλογα ερωτήματα η απόκρυψη του πραγματικού οικονομικού σχεδίου που κατ’ αυτήν ονομαστικοποιείται σε 24 δις. Εύλογα και μετά την παράθεση των σχετικών στοιχείων προκύπτει η κυβερνητική επιλογή, τόσο για ακραία μεροληπτική υποστήριξη μεγάλων οικονομικών επιχειρήσεων και λόμπυ συμφερόντων που έχουν προνομιακές σχέσεις με την κυβέρνηση, όσο και για την αδιαφανή κατασπατάληση μεγάλου μέρους του “μαξιλαριού” της ελληνικής οικονομίας που επιτέλους αναγνώρισαν ότι άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αντί της fake-ρητορικής περί τέταρτου μνημονίου.
Απροσχημάτιστα προωθούνται, δυστυχώς, οι επιταγές του ΣΕΒ με επίκεντρο τις εργασιακές σχέσεις, τα εισοδήματα των εργαζομένων και την καθήλωση ή και υπονόμευση του κοινωνικού κράτους.
3) Την προηγούμενη εβδομάδα στην βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησε από την συζήτηση για το νομοσχέδιο του Κ. Χατζηδάκη με βαριές καταγγελίες περί δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμοποίησης. Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της βουλής μέσα στην έκτακτη κατάσταση που δημιουργούν οι περιορισμοί ελέω κορωνοϊού;
Αποτελεί πρόκληση η εξαγγελία του Πρωθυπουργού για 26 νομοθετικές παρεμβάσεις μέσα στους τρείς προσέχεις μήνες, όταν αυτή η εξαγγελία γίνεται την ίδια ώρα που επιχειρείται να παραταθούν, πέραν της πρώτης φάσης του lockdown λόγω πανδημίας, σοβαροί περιορισμοί στη δυνατότητα της κοινωνίας να ενημερωθεί, να διαλεχθεί, να αντιδράσει στην εφαρμογή προβληματικών, εν γένει ή και ανοιχτά αντικοινωνικών πολιτικών.
Είναι ενθαρρυντικό το ότι οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι άνθρωποι του πολιτισμού, συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί και αρκετές περιπτώσεις δημοσιολογούντων και δημοσιογράφων, αντιδρούν σε αυτό το κλίμα έντεχνης και πονηρής περιστολής δικαιωμάτων και εγγυήσεων. Πλην όμως εντοπίζουμε ήδη ένα κλίμα αυταρχισμού και καταστολής και μια καθεστωτική προσπάθεια , που χειραγωγείται από μεγάλο μέρος του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, προνομιακά επιχορηγούμενου και γι’ αυτό στρατευμένου στην υποστήριξη της κυβέρνησης, ώστε να υπάρξει μια κοινωνικά άρρωστη παθητικοποίηση και αποδοχή ως μονόδρομου και ως τετελεσμένων των μέτρων που συγκροτούν το κυβερνητικό αφήγημα, κυρίως για τον κόσμο της εργασίας.
Η Βουλή έχει υποχρέωση σ’ αυτή την μεταβατική φάση να αποτελέσει πραγματικά το πεδίο δημοκρατικού διαλόγου, αντιπαράθεσης, αλλά και αποκάλυψης και αποδόμησης, όπως έγινε ήδη με το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, των νεοφιλελεύθερων κυβερνητικών επιλογών. Προγραμματική βεβαίως αλλά και πολιτικά σκληρή αντιπολίτευση, όπως την Παρασκευή για το μεταναστευτικό και για την παιδεία την ερχόμενη εβδομάδα, είναι το καθήκον μας μέσα στη Βουλή ιδιαίτερα σ’ αυτές τις έκτακτες συνθήκες.
4) Διανοητές και πολιτικοί διεθνώς εκτιμούν πως αυτή η πρωτοφανής περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων που έχει επιφέρει η πανδημία συνιστούν ένα πείραμα βιοπολιτικής που θα αφήσει βαθιά πληγή στην ίδια την δημοκρατία. Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο η νέα μετά τον κορονοιό κανονικότητα να είναι μια νομιμοποιημένη και εσαεί κατάσταση εξαίρεσης;
Η ανάγκη για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο είναι προφανής με όλες του τις διαστάσεις, προφανώς και της δημοκρατίας, του περιβάλλοντος, της άρσης των ανισοτήτων, των αξιών και των πολιτικών που συνιστούν ένα νέο διεθνισμό αλληλεγγύης, τη διαχείριση των νέων τεχνολογιών σε διεθνή κλίμακα, αλλά βεβαίως και στη χώρα μας, ιδιαίτερα στη βάση όσων αναφέραμε προηγουμένως. Μετά από τόσο μεγάλες κρίσεις δεν υπάρχει ακινησία ούτε υπάρχει επιστροφή στο παρελθόν, δηλαδή αυτή η ανόητη καρικατούρα της επαγγελίας της κανονικότητας. Οι προοδευτικές δυνάμεις, με την ευρύτατη δυνατή έννοια, θα πρέπει να βρεθούν στα χαρακώματα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και να βρεθούν συγκλίνουσες και συνεργαζόμενες για την προβολή και τη διεκδίκηση, τη νέα νοηματοδότηση σε αξίες, προτάγματα και επίδικα που συνιστούν την εναλλακτική προοδευτική λύση με επίκεντρο την άρση των ανισοτήτων και βεβαία την εμβάθυνση της δημοκρατίας. Μόνο έτσι θα επουλωθεί η πληγή, η οποία ήδη έχει υπάρξει στην ίδια τη δημοκρατική αντίληψη για την πρόοδο της κοινωνίας. Η σύγκρουση για την ηγεμονία απέναντι στην εμμονική νεοφιλελεύθερη αντικοινωνική άποψη θα είναι πολύ ισχυρή και θα διαπεράσει οριζόντια τις κλασικές αλλά και τις νέες κοινωνικές διαστρωματώσεις που παράγονται στο πεδίο των αλλεπάλληλων εφαρμοσμένων πολιτικών “στοχοποίησης” στο λαό μας και στους ευρωπαϊκούς λαούς.
Στα καθ’ ημάς μια νέα ριζοσπαστικοποίηση πρέπει να εμπνέει το πρόγραμμα, τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες και τις κοινωνικές αναφορές, με επίκεντρο την υπεράσπιση της εργασίας και τα δικαιώματα σε όλα τα πεδία αντιπαράθεσης με πρωτεύον αυτό της ενθάρρυνσης και μαζικοποίησης των κοινωνικών κινημάτων. Καμία συναίνεση και ανοχή στη δεξιά αντίληψη που θέλει να ενοχοποιήσει το αντιμνημονιακό κίνημα και να νομιμοποιήσει τις αντιδραστικές πολιτικές του χρεωκοπημένου παλιού πολιτικού συστήματος.
5) Η κρίση του κορωνοϊού ανέδειξε με ένταση σειρά ζητημάτων δοκιμάζοντας τα όρια των πολιτών και των θεσμών. Ένα από αυτά ήταν η αδιαφανής χρηματοδότηση με 20 εκ. των ΜΜΕ. Οι θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξαφανίστηκαν ‘η υποβαθμίστηκαν από την πλειονότητα των ΜΜΕ, της δημόσιας τηλεόρασης συμπεριλαμβανομένης. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όμως βρέθηκαν στο στόχαστρο δημοσιογράφων που αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μπορεί αυτό το τοπίο να αλλάξει;
Η κυβέρνηση επιδιώκει, ίσως γιατί μάλλον κι αυτή δεν πιστεύει καθόλου στην εμβέλεια των ανά πενθήμερο δημοσκοπήσεων, μια μονοφωνία και άκριτη υποστήριξη των κυβερνητικών πολιτικών και προσωπική αποθέωση του ΠΘ με παράλληλη προσπάθεια χειραγώγησης και απόκρυψης, τόσο των πολιτικών, όσο και των κοινωνικών αντίθετων απόψεων, ακόμα και των τεκμηριωμένων καταγγελιών για σκάνδαλα και αδιαφάνεια. Κομβικός θα είναι ο ρόλος στον πόλεμο επικοινωνίας που ήδη εξελίσσεται, όχι μόνο των προοδευτικών και αριστερών δημοσιογράφων, αλλά και πολλών δημοσιογράφων που πιστεύουν στο λειτούργημα του επαγγέλματός τους και αντιστέκονται στην προσπάθεια μιας σύγχρονης οργουελιανής ενημέρωσης δια της συκοφαντίας, είτε της δολοφονίας χαρακτήρων. Δεν είναι δυνατόν να ανέχονται και να ανέχεται και η ελληνική κοινωνία μια πολυετή πολιτική ψευδολογίας και χειραγώγησης Μέσων στο όνομα ενός ανομολόγητου αντι-ΣΥΡΙΖΑ, επί της ουσίας αντιαριστερού μετώπου. Υπάρχουν συνταγματικές και θεσμικές πρόνοιες και εγγυήσεις που θα πρέπει να ακολουθούνται για την απολύτως ελεύθερη και αλογόκριτη δημοσιογραφική λειτουργία σε όλα τα μέσα.
Πρέπει πάντως να σημειώσουμε την εξαιρετική προσπάθεια που έγινε στην Αυγή, στο ΚΟΚΚΙΝΟ, στην ΕΠΟΧΗ, που είναι τα μέσα που έχουν οργανική αναφορά στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, για να προβληθεί, μέσα στις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες της πανδημίας και της πολιτικής της κυβέρνησης, ο προγραμματικός λόγος και η ουσιαστική αντιπολίτευση που άσκησε το κόμμα μας. Όπως επίσης να σημειώσουμε τη μεγάλη απήχηση που είχαν οι διαδικτυακές συζητήσεις και το πρόγραμμα του i syriza, που δίνουν σε συνθήκες κρίσης το νέο αποτύπωμα για τη λειτουργία και την επαφή με την κοινωνία του νέου σύγχρονου ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Στο ιδιαίτερο σκέλος της ερώτησής σας, που αφορά στον τρόπο που έχουν επιλέξει ορισμένοι επώνυμοι δημοσιογράφοι που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, να παρεμβαίνουν συστηματικά και στοχοποιημένα απέναντι σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και εγώ, εν ονόματι του «καλού» της παράταξης και της «υποστήριξης» του αδιαμφισβήτητου Πρόεδρου του κόμματός μας, δεν έχω πει τίποτα δημοσίως, ούτε θα το κάνω με αφορμή τη σημερινή μας επικοινωνία. Ο καθένας κρίνεται, όλοι κρινόμαστε, εν τέλει, από το κατά πόσον ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες, τις υποχρεώσεις και τις αξίες του λαού μας και ιδιαίτερα της Αριστεράς και της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης.
7) Ο Αλ. Τσίπρας στις τελευταίες παρεμβάσεις του, με πιο πρόσφατη την ομιλία του στην βουλή την Τρίτη αναφέρεται στην προοπτική σύγκλισης έως και συγκυβέρνησης των προοδευτικών δυνάμεων. Είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ έτοιμος να ανταποκριθεί σε μια τυχόν πρόωρη εκλογική μάχη; Ποιές είναι οι υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις στις οποίες απευθύνετε το κάλεσμα;
Έχοντας την πρόσφατη εμπειρία της δεκαετούς περιπέτειας με τα μνημόνια και τις ριζικές αλλαγές στους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων στη χώρα μας, πρέπει να αντιληφθούμε ότι η συγκρότηση του πόλου των προοδευτικών δυνάμεων στην προοπτική μιας νέας προοδευτικής ηγεμονίας στην κοινωνία και μιας μελλοντικής εκλογικής επιτυχίας ,με το σύστημα μάλιστα της απλής αναλογικής όποτε και αν διεξαχθούν οι εκλογές, είναι ζήτημα που θα κριθεί από την πολιτική , την προγραμματική επάρκεια και τη δυνατότητα ενόρασης που θα επιδείξουν στην Ευρώπη και στην Ελλάδα οι ευρύτερες δυνάμεις της Αριστεράς και της οικολογίας.
Στην αντιπαράθεση με το νεοφιλελεύθερο πόλο, τα πραγματικά διδάγματα από την αντιφασιστική νίκη των λαών πριν από 75 χρόνια, πρέπει να είναι παρόντα και ενεργά, τόσο στην καταδίκη νέων αντιδημοκρατικών ευρωπαϊκών καθεστώτων, όσο και στη σύγκρουση με τον ακροδεξιό λαϊκισμό και τις ξενοφοβικές ρατσιστικές απόψεις, αλλά και για την υπεράσπιση της ειρήνης και της δημοκρατίας, ιδιαίτερα μάλιστα στη δική μας γεωπολιτική περιφέρεια. Υπάρχει ατζέντα που να επιτρέπει τη σύγκλιση και τη συνεργασία χωρίς τακτισμούς και ηγεμονισμούς ανάμεσα στις δυνάμεις που αυτοτοποθετούνται στην Αριστερά και τον ευρύτερο σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο. Η προσπάθειά μας, έτσι όπως εκφράστηκε και από τον Αλ. Τσίπρα προσφάτως, είναι ειλικρινής, με ορίζοντα διεθνή και σε βάθος μέχρι την προγραμματική κυβερνητική συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων στη χώρα μας.
Πηγή: Η Αυγή
