Στην αρχή θα ερχόταν το κρατικό ταμείο του Κατάρ. Αποχώρησε έξι μήνες μετά την εμφάνισή του. Μετά έγινε ένας διεθνής διαγωνισμός. Κάτι εταιρείες από το Ισραήλ χάθηκαν στον δρόμο και δεν έφτασαν ποτέ. Ακολούθησε η κινεζική Φοσούν και η αραβική Γκόλτεν Ήγκλ. Ήρθαν είδαν και έφυγαν. Τότε εμφανίστηκε η αμερικανική Μοχίγκαν. Σχεδίασε τις Καρυάτιδες-Καζίνο και πήγε στο καλό. Λογικό είναι. Αυτές οι μεγάλες διεθνείς εταιρείες του Real Estate δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον ανταγωνισμό. Είχαν απέναντι τους τους γίγαντες της ελληνικής αγοράς ακινήτων οι οποίοι τους τσάκισαν. Έτσι το αρχικό σχέδιο πέτυχε. Το Ελληνικό έμεινε σε ελληνικά χέρια, σε δύο εταιρείες του τόπου μας. Δεν τους δόθηκε ακριβώς με διαγωνισμό αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα. Περηφάνεια! Αυτοί οι ντόπιοι οικονομικοί γίγαντες επειδή έχουν ένα μικρό πρόβλημα ρευστότητας θα προχωρήσουν (δηλώνουν) με δανεικά γιατί δεν τους βρίσκονται πρόχειρα τα 5-6 δις τους «μεγαλύτερου πρότζεκτ της Ευρώπης» με τις «70.000 θέσεις εργασίας». Που να σταθούν οι διεθνείς δίπλα στα θηρία του ελληνικού καπιταλισμού; Που δεκατέσσερα χρόνια (από το 2007) έχουν ανάψει τις μηχανές στις μπουλντόζες τους και περιμένουν.
Νίκος Μπελαβίλας
Ανάρτησή του στο Facebook
