Επικαλούμενη την εκλογική εντολή του 41%, η κυβέρνηση προωθεί με επιθετικό τρόπο παντού αυτό που κατ` ευφημισμό ονομάζει μεταρρυθμίσεις. Στην ουσία όμως πρόκειται για απορρυθμίσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων στην υγεία, την παιδεία, την εργασία, την κοινωνική ασφάλιση και την ενέργεια. Την ίδια ώρα η ακρίβεια σαρώνει τα λαϊκά εισοδήματα και η κλιματική κρίση υποθηκεύει το μέλλον των πολιτών. Στις εύλογες κοινωνικές αντιδράσεις, όπως με τους αγρότες και τη νεολαία, η κυβέρνηση επιστρατεύει την όξυνση του κοινωνικού αυτοματισμού, παρομοιάζοντας π.χ. τους φοιτητές με «ληστές», και την καταστολή.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ σκοτεινιάζει ο παγκόσμιος ορίζοντας. Δυο πόλεμοι στη γειτονιά μας, η Ακροδεξιά ανεβαίνει στην Ευρώπη και επίκειται η επάνοδος Τραμπ. Η κυβέρνηση επιμένει στην επιλογή του προβλέψιμου σύμμαχου με το πρόσχημα της σταθερότητας.
Τι είδους όμως σταθερότητα είναι η εμπλοκή της Ελλάδας στη Μεσανατολική κρίση καθώς η κυβέρνηση, με επικίνδυνο μικρομεγαλισμό, πρωτοστατεί στη στρατιωτική επιχείρηση στην Ερυθρά Θάλασσα; Τι μέλλον προοιωνίζεται για τη χώρα η συνεχιζόμενη εκτίναξη των πολεμικών δαπανών, που είναι πλέον φανερό ότι δεν εξυπηρετεί την αναγκαία επαρκή άμυνα της χώρας αλλά αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς στην περιοχή;
Η Ελλάδα έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ ως προς το ποσοστό του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες και τώρα ετοιμάζεται η νέα παραγγελία με τα F 35. Οι περιορισμένοι δημόσιοι πόροι αφαιρούνται από το κοινωνικό κράτος το οποίο εγκαταλείπεται στις ιδιωτικοποιήσεις. Γι΄ αυτό η επιστροφή της Ελλάδας σε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και η ανάληψη πρωτοβουλιών που θα οδηγήσουν στην οριστική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών και του Κυπριακού, είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για την ειρήνη και την ασφάλεια αλλά και για την ανάπτυξη της χώρας.
Η αναγκαία αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης υπολογίζεται κατ` έτος στο 2% του ΑΕΠ. Η ενεργειακή κρίση δημιουργεί νέα χάσματα λόγω ενεργειακής φτώχειας. Τα μέτρα στήριξης στη Δυτική Μακεδονία για την αντιμετώπιση της αναγκαίας απολιγνιτοποίησης παραμένουν στα χαρτιά. Οι αγρότες στη Θεσσαλία ακόμη περιμένουν τις αποζημιώσεις τους ενώ η κυβέρνηση δεν έχει θέσει θέμα νέας διαπραγμάτευσης για την ΚΑΠ ειδικά στη Θεσσαλία.
Γενικότερα, το μοντέλο ανάπτυξης που προωθείται στη βάση και πάλι του υπερτουρισμού και του real estate μεγεθύνει τις ανισότητες και προοιωνίζεται νέες κρίσεις. Η χώρα χρειάζεται να παράγει προϊόντα με προστιθέμενη αξία, επιλογή που προϋποθέτει μορφωμένο επιστημονικό-τεχνικό δυναμικό και ισχυρή έρευνα, δηλαδή αξιόπιστο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, ισχυρά Πανεπιστήμια και αξιόλογη δημόσια χρηματοδότηση της έρευνας. Τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια δεν κάνουν έρευνα. Είναι ενδεικτικό ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο το 3% των διδακτορικών διατριβών εκπονείται εκτός των δημόσιων Πανεπιστημίων. Όλη η σχετική συζήτηση μοιάζει να καταργεί προτεραιότητες…
Η προδιαγεγραμμένη πορεία «φτηνής ανάπτυξης» αναδεικνύει την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης. Η κυβέρνηση επιμένει, ενώ οι κυρίαρχες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, πολιτεύονται συναινετικά στα μείζονα και μικροπολιτικά στα ελάσσονα. Εγκλωβίζονται μάλιστα σε κινήσεις εντυπωσιασμού που λειτουργούν μόνο λίγες μέρες όπως φάνηκε στην περίπτωση της επιστολικής ψήφου.
Υπάρχει ανάγκη δημοκρατικής απάντησης. Η ακροδεξιά καραδοκεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Χρειαζόμαστε μια νέα πρωτοβουλία σύγχρονων πολιτικών και ενωτικών αγώνων που στο επίκεντρό τους θα είναι η αναδιανομή πόρων και εξουσιών και πρώτα-πρώτα η δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση. Είναι αναγκαία μια πολιτική πρωτοβουλία που θα σταματήσει την εμπορευματοποίηση και θα διαφυλάξει τα κοινά αγαθά. Αυτό το δύσκολο έργο που συναρτάται και με την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί πρόκληση για την Αριστερά, χωρίς ηγεμονισμό και ιδιοκτησιακή νοοτροπία, χωρίς προσκόλληση σε δογματικά στερεότυπα, με ενωτική αντίληψη, με ορίζοντα το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, με αξίες και πολιτικές προτάσεις που θα συμφιλιώνουν τον πολίτη και ιδιαίτερα τους νέους με την πολιτική. Αυτό είναι το στοίχημα της Νέας Αριστεράς.
Νίκος Φίλης
ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ