Με την ομιλία Μητσοτάκη επιβεβαιώθηκε ότι η ανάπτυξη του ΑΕΠ (αναφέρθηκε ως πρόβλεψη ένα υψηλό ποσοστό) είναι ανάπτυξη για λίγους. Δεν αφορά το λαό, τους πολλούς.
Τέσσερα παραδείγματα:
Τα τιμολόγια της ΔΕΗ θα αυξηθούν αμέσως και δραματικά. Ολόκληρη σχεδόν την αύξηση θα υποχρεωθούν να τη σηκώσουν τα νοικοκυριά, τα μικρά καταστήματα και οι μικρές επιχειρήσεις. Τα 150 εκ. € είναι ψίχουλα, δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Αυξάνεται και η τιμή των καυσίμων, όχι μόνο εξαιτίας των εξωτερικών συνθηκών αλλά και και της αύξησης του ειδικού φόρου, που πηγαίνει στα κρατικά ταμεία. Μείωση του φόρου θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί αντιθέτως, μέσα στη συγκυρία.
Το αφορολόγητο της γονικής παροχής ανεβαίνει στα 800 χιλιάδες ευρώ. Πόσοι Έλληνες μπορούν να επωφεληθούν από μια τέτοια αύξηση; Ήδη ήταν ικανοποιητική η οροφή για πρώτη κατοικία, στις 350 χιλιάδες €. Είναι φανερό για ποιο λόγο γίνεται αυτή η ρύθμιση, που επιπλέον μπορεί (σε κάποιες περιπτώσεις φυσικά…) να προκαλέσει και ένα ιδιότυπο πλυντήριο εσόδων, εφόσον πλέον καθιστά αφορολόγητες και τις μεταβιβάσεις ρευστού. Ειδικά οι μεταβιβάσεις αυτές, ασφαλώς έπρεπε να αιτιολογούνται πλήρως και να φορολογούνται.
Αλλά και η επιδότηση στους νέους, είναι αστεία: Εκατό ευρώ το μήνα στον νέο εργαζόμενο για έξι μήνες, αντί για αύξηση του κατώτατου μισθού. Πράξη στην οποία είχε προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με την έξοδο από τα μνημόνια (αλλά όχι φυσικά τώρα η ΝΔ) γιατί έχει μόνιμο θεσμικό και αναπτυξιακό χαρακτήρα. Χαώδης η διαφορά στην προσέγγιση.
Είδαμε κι αλλού ανάπτυξη του ΑΕΠ με διψήφια νούμερα, όπως στην Ισπανία. Αλλά εκεί είδαμε και μείωση της ανεργίας, αντίθετα από την Ελλάδα, γιατί είναι διαφορετικό το μείγμα των παρεμβάσεων, με ισχυρό ιδεολογικό πρόσημο.
Νίκος Φίλης
Ανάρτησή του στο Facebook
