Εξοργίζουν και ανησυχούν οι εικόνες φασιστών, πιθανότατα όπως διαβάζω μελών της μαθητικής κοινότητας του 1ου και του 2ου ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη, να επιτίθενται με μαχαίρια και καδρόνια σε φοιτητές που μοίραζαν αντιφασιστικές προκηρύξεις. Μάλιστα η αρχή είχε γίνει την περασμένη εβδομάδα, όταν και πάλι κουκουλοφόροι φασίστες, οι ίδιοι προφανώς, είχαν επιτεθεί σε φοιτητές που μοίραζαν προκηρύξεις στην επέτειο της δολοφονίας Φύσσα. Δεν επρόκειτο δηλαδή για μια τυχαία επίθεση, αλλά για μια σχεδιασμένη -όπως δείχνει και το μέγεθος- απόπειρα υπενθύμισης ότι η Χρυσή Αυγή και ο φασισμός έχουν ακόμα ρίζες στην κοινωνία. Και διάλεξαν γι’ αυτό την επέτειο Φύσσα. Την απαρχή της καταδίκης της εγκληματικής οργάνωσης.
Αλλά το πιο εξοργιστικό είναι ότι οι φασίστες μπήκαν στη συνέχεια ανενόχλητοι στο σχολείο τους. Κυκλοφορούν δηλαδή αυτή τη στιγμή ανενόχλητοι, ανάμεσα σε ανύποπτους συμμαθητές τους. Με τα καδρόνια και τα μαχαίρια; Τι πράττει η διεύθυνση του σχολείου; Ποιες οδηγίες έχει πάρει από την περιφερειακή διεύθυνση και το υπουργείο; Πότε θα ενημερωθούν οι γονείς των υπολοίπων μαθητών; Πώς θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη οι δράστες και κυρίως οι ενήλικοι ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων τους;
Ακόμα μια φορά: ο φασισμός έχει πολλά κεφάλια. Η ήττα του δεν είναι ποτέ αυτονόητη και ανέξοδη. Χρειάζεται αγώνας παντού, σε δρόμους, σχολεία, εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους. Χρειάζονται απαντήσεις σε ό,τι τον γεννά σε κάθε συγκυρία, ξεκινώντας σήμερα, όπως το 2012, από τις ρατσιστικές επιθέσεις σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Νίκος Φίλης
Ανάρτησή του στο Facebook
