Συνεντεύξεις

Νίκος Φίλης: Η ελληνική κυβέρνηση κινείται χωρίς πυξίδα

Συνέντευξη στον Χρήστο Κυμπιζή για την Κυριακάτικη Kontranews

Η κυβερνητική πολιτική, τα υγειονομικά ανοχύρωτα σχολεία, ο κυβερνητικός αυταρχισμός και η κατασυκοφάντηση των νέων υποκινούν τις μαθητικές καταλήψεις σύμφωνα με τον πρώην υπουργό και νυν τομεάρχη Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Φίλη. Κατηγορεί για διγλωσσία στα ελληνοτουρκικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και σημειώνει πως η κυβέρνηση απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα κινείται δίχως πυξίδα. Υποστηρίζει πως ο ευρύς συνασπισμός εξουσίας που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ «θα ήταν καλύτερα αν μπορούσε να εκφραστεί πολυκομματικά και όχι μονοκομματικά», όμως τονίζει πως η στάση του ΚΙΝΑΛ και άλλων πολιτικών δυνάμεων «επιβάλλει στον ΣΥΡΙΖΑ να διευρύνει κατά πολύ τα όρια της πολιτικής του επιρροής» αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία…

Την ώρα που οι  τουρκικές προκλήσεις κλιμακώνονται οι Ευρωπαίοι δεν φαίνεται να αναλαμβάνουν σοβαρές πρωτοβουλίες για να επιβάλλουν κυρώσεις στους γείτονες. Τι θα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ αν ήταν κυβέρνηση και ποια λάθη κάνει κατά τη γνώμη σας η νυν κυβέρνηση;

O νέος κατάπλους του Όρουτς Ρέις στην Ανατολική Μεσόγειο, οι συμβολικού χαρακτήρα προκλήσεις στα Βαρώσια στην Κύπρο, οι NAVTEX για τουρκικές ασκήσεις στο Αιγαίο, συνιστούν μια κλιμάκωση της στάσης της Άγκυρας. Η ελληνική κυβέρνηση κινείται χωρίς πυξίδα. Μοιάζει να σύρεται από τις εξελίξεις, να συμμετέχει σε μυστικές διαπραγματεύσεις στο Βερολίνο ή σε -υπό νατοϊκό καπέλο- διερευνητικές συνομιλίες. Να θέτει ζήτημα κυρώσεων στην Ε.Ε. και στη συνέχεια να αρκείται σε φραστικές δηλώσεις υποστήριξης των ελληνικών θέσεων. Θέσεις που αλλάζουν ανάλογα με το ακροατήριο. Ο κ. Μητσοτάκης, σε δηλώσεις του στον διεθνή τύπο κάνει λόγο για θαλάσσιες περιοχές που διεκδικούνται από την Ελλάδα και την Τουρκία, ενώ απευθυνόμενος στο εσωτερικό μιλάει για ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Πρέπει να ειπωθεί, επιτέλους, στον ελληνικό λαό η αλήθεια. Η αντιπαράθεση Τουρκίας- Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, αφορά στη διεκδίκηση μιας αμφισβητούμενης με βάση τη διεθνή νομιμότητα  θαλάσσιας περιοχής. Αυτή η περιοχή, θα κατανεμηθεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ή  με διάλογο ή με πόλεμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει αποκλείσει το δεύτερο ενδεχόμενο, εκτός βέβαια, αν η Τουρκία απειλήσει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Συνεπώς, εμείς ως κυβέρνηση θα εργαζόμασταν, για έναν διάλογο με τη γειτονική χώρα, που θα κατέληγε είτε στην επίλυση των διαφορών μας, είτε στη Χάγη. Αυτός θα ήταν ο σκοπός μας και έχοντας δώσει τις εξετάσεις μας με την εμβληματική Συμφωνία των Πρεσπών, νομίζω, ότι θα τον πετυχαίναμε.

Η κυβέρνηση επιμένει στο μέτρο του αποκλεισμού των μαθητών που μετέχουν σε καταλήψεις και σας κατηγορεί ότι τις υποκινείτε… Τι απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά με τη νομιμότητα. Σε ποια συνταγματική διάταξη σε ποια νομοθεσία βασίζει η υπουργός Παιδείας τον αποκλεισμό μαθητών από την τηλεκπαίδευση επειδή συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις; Πώς υφαρπάζει μια αρμοδιότητα που μόνο ο Σύλλογος Διδασκόντων και μάλιστα εξατομικευμένα, μπορεί να ασκήσει; Τις κινητοποιήσεις των μαθητών και των εκπαιδευτικών υποκινεί η κυβερνητική πολιτική και τα υγειονομικά ανοχύρωτα σχολεία. Τις προκαλεί ο εντεινόμενος κυβερνητικός αυταρχισμός, η στοχοποίηση και η κατασυκοφάντηση των νέων, ως αρνητών της μάσκας ή ως «ανεύθυνων» διασπορέων του ιού. Αυτά είναι απαράδεκτα, πολιτικά και παιδαγωγικά.

Πολλοί κατηγορούν τον πρωθυπουργό, πως θέλει να «σημιτοποιήσει» τη ΝΔ. Ποιο είναι το σχόλιο σας; Υπάρχει κόντρα ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για την κυριαρχία στο κέντρο; 

Ο κ. Σημίτης και όσοι έχουν αναφορά στον ίδιο ή το παλιό ΠΑΣΟΚ είναι αρμοδιότεροι εμού να απαντήσουν.

Το πολιτικό Κέντρο ήταν πάντα μια ρευστή κατάσταση και αντιστοιχούσε στο τεράστιο πλήθος μικρών και μεσαίων ιδιοκτητών, μικροεπιχειρηματιών, επιστημόνων, ελεύθερων επαγγελματιών, δημοσίων υπαλλήλων και μεσαίων αγροτών που στα ανοδικά χρόνια του οικονομικού κύκλου, αποσπούσαν ένα μέρος του παραγόμενου πλούτου, διασφαλίζοντας μια διαρκή κοινωνική άνοδο. Αυτή η πορεία διακόπηκε βάναυσα με την κρίση και τα μνημόνια που μαζί με τους πιο ασθενείς, τσάκισαν και τη μεσαία τάξη.

Το πολιτικό Κέντρο που ενσωμάτωνε κυριαρχικά το ΠΑΣΟΚ, με τη θεωρία των «μη προνομιούχων» ήταν ο μεγάλος πολιτικός χαμένος της κρίσης. Γιατί, η κρίση οξύνει τους πολιτικούς και κοινωνικούς ανταγωνισμούς που από κεντρομόλοι γίνονται κεντρόφυγοι. Κεντρώες λύσεις στην κρίση δεν εμφανίστηκαν, κι αυτό ήταν που αποδιάρθρωσε το ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και στη Γερμανία που σχεδόν μια 15ετία κυβερνά ο μεγάλος συνασπισμός, είναι φανερή η κρίση του μοντέλου της κεντρώας συναίνεσης.

Ούτε τώρα που η πανδημία ανασυνθέτει τις οικονομικές και  κοινωνικές σχέσεις, φέρνοντας πολύ πιο κοντά τον ψηφιακό καπιταλισμό και την οικονομία της επιτήρησης, φαίνεται να μπορούν να σταθούν οι κεντρώες λύσεις. Όσοι πλαισιώνουν το εγχείρημα της ριζοσπαστικής Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη, ασχέτως αν προέρχονται από την Αριστερά ή την Κεντροαριστερά των προηγούμενων δεκαετιών, το κάνουν ως Δεξιοί, όχι ως κάτι άλλο. Για αυτό, η ΝΔ δεν μπαίνει καν στη συζήτηση για μετατόπισή της από το χώρο της παραδοσιακής Δεξιάς. Παρ’ ό,τι για να φτάσει στο 40% των εκλογών του 2019, συσπείρωσε πολλούς ψηφοφόρους πέρα από την παραδοσιακή εκλογική της δύναμη και συγκρότησε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Ο έντονος εσωκομματικός διάλογος στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι η συνύπαρξη κομμουνιστών και αριστερών με τους πασοκογενείς δεν είναι μέχρι στιγμής η ιδανική… Τι θα πρέπει να γίνει για να σταματήσουν τα φαινόμενα εσωστρέφειας; 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ρίζα του στην ιστορία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Τα κόμματα και οι κινήσεις της Αριστεράς και οι άνθρωποι που επί δεκαετίες στήριξαν αυτά τα πολιτικά εγχειρήματα και, τελικά  έφεραν την Αριστερά στην εξουσία, ξεχώριζαν πάντοτε την έννοια των πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, από την έννοια του κόμματος. Ιδανικά, θα έλεγα, ότι ο ευρύς συνασπισμός εξουσίας που επιδιώκουμε θα ήταν καλύτερα αν μπορούσε να εκφραστεί πολυκομματικά και όχι μονοκομματικά. Η αυτοεξαίρεση του ΚΙΝΑΛ και άλλων δυνάμεων από μια τέτοια σύμπραξη, επιβάλλει, στον ΣΥΡΙΖΑ αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία να διευρύνει κατά πολύ τα όρια της πολιτικής του επιρροής, να διεμβολίσει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο με πολιτικές πρωτοβουλίες και νέες πολιτικές θέσεις. Με ικανότητα αναστοχασμού, μακριά από την αυτοδικαίωση και από συνθηματολογικές αντιπαραθέσεις.

Η επιλογή της αναγκαίας διεύρυνσης με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, διαμορφώνει το γόνιμο πλαίσιο ώστε να εκφραστούν όλες οι δυνάμεις που αποσκοπούν σε μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου, με ραχοκοκαλιά τη ριζοσπαστική Αριστερά.

Το κρίσιμο διακύβευμα είναι πώς θα αντιμετωπιστεί η νεοφιλελεύθερη επίθεση και πως θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις επόμενες εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν είναι ένα άθροισμα πολιτικών καταγωγών, αλλά ένα νέο σχήμα που η αποτελεσματικότητά του θα κριθεί από την ικανότητά του να εμπνεύσει κινηματικές δράσεις στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος για την υπέρβαση της κρίσης με ανάπτυξη, εργασία, εισοδήματα, αναπροσανατολισμό του παραγωγικού μοντέλου και αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Με δημοκρατικές διαδικασίες, μακριά από τα ξεθυμασμένα πρότυπα των αρχηγικών πολυσυλλεκτικών κομμάτων του παρελθόντος. Και αυτή η ενότητα σε ένα πρόγραμμα με αξίες θα μετασχηματίσει συνειδήσεις, διαμορφώνοντας, ένα νέο συλλογικό «εμείς». Μακριά από πολιτικές νεκραναστάσεις, που δεν λένε πλέον τίποτα στους δημοκρατικούς ψηφοφόρους που έχουν μετακινηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια, δεν αφορούν τη νέα γενιά.

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τη ΝΔ για ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής; Δεν θα έπρεπε τα δημοκρατικά κόμματα να κρατούν μια ενιαία στάση απέναντι στον φασισμό; 

Η ενιαία στάση των δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι στον φασισμό είναι παντοτινό ζητούμενο και πάντως εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ εργαζόμαστε για την πιο πλατιά συγκρότηση του αντιφασιστικού μετώπου. Ποιος διέσπασε αυτό το πλατύ μέτωπο μερικά δευτερόλεπτα μετά την εκφώνηση της καταδίκης της Χ.Α; Η κυβέρνηση που διέλυσε με τα ΜΑΤ και τα χημικά μια τεράστια αντιφασιστική λαοθάλασσα, έξω από το Εφετείο της Αθήνας. Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε τι ακολούθησε, μόνο αυτή η πράξη τα λέει όλα. Και αμέσως μετά, ενορχηστρωμένα, όλα τα Μέσα Ενημέρωσης της περιβόητης λίστας Πέτσα, αποδύθηκαν σε μια άθλια εκστρατεία κατασυκοφάντησης της Αριστεράς για δήθεν συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή. Οποιοσδήποτε στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ θα αμύνονταν σε αυτή την αθλιότητα. Υπενθυμίσαμε, λοιπόν, πράγματα που γνωρίζει όλος ο ελληνικός λαός. Ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα η Χ.Α. δρούσε, τραμπούκιζε, μαχαίρωνε, δολοφονούσε με την ανοχή του κράτους της Δεξιάς. Και το κάναμε με στοιχεία. Και υποστηρίξαμε το προφανές, ότι χωρίς την ανοχή και την κάλυψη μηχανισμών του βαθέος κράτους της Δεξιάς η Χ.Α. δεν θα είχε βρει ελεύθερο πεδίο δράσης. Άλλωστε, τα στοιχεία αυτά προσκομίστηκαν στο Δικαστήριο, όπως ενημέρωσαν οι δικηγόροι των θυμάτων και συνεκτιμήθηκαν στον τρόπο δράσης της εγκληματικής οργάνωσης.

Πηγή: Κυριακάτικη KontraNews