Στην εκπαίδευση και στο μέλλον της νέας γενιάς συγκρούονται διαφορετικά πολιτικά σχέδια. Ο αποκλεισμός με τη συμπερίληψη. Η γιγάντωση των ανισοτήτων μέσω της εκπαίδευσης με το σχολείο ισότητας και ποιότητας. Τα άριστα σχολεία για όλους με τα σχολεία για τους υποτιθέμενους άριστους. Ο ανταγωνισμός με τη συνεργατικότητα. Το αυταρχικό μοντέλο της διαγωγής και της τιμωρίας με δημοκρατικό σχολείο που προετοιμάζει συνειδητούς και υπεύθυνους πολίτες.
Όλα αυτά δεν είναι λόγια, αποδείχθηκαν με πράξεις. Σαν χτες, πριν πέντε χρόνια, στις 8 Ιουνίου 2015, δημοσιεύθηκε το ΦΕΚ με την υπογραφή του τότε αν. υπουργού Τάσου Κουράκη που επανέφερε στην εκπαίδευση τους 2.700 εκπαιδευτικούς των ΕΠΑΛ που είχαν κριθεί διαθέσιμοι για απόλυση το 2013 από τον κ. Αρβανιτόπουλο και τον κ. Μητσοτάκη, υπουργό, τότε, Διοικητικής Μεταρρύθμισης, στην κυβέρνηση Σαμαρά. Μια από τις πιο φωτεινές στιγμές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μια από τις πιο ντροπιαστικές σελίδες για την παράταξη της ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά. Μια σελίδα που προτιμάει να μη τη θυμάται και να μη τη θυμίζει. Το ίδιο και οι υμνητές του.
Καμιά μεταρρύθμιση δεν γίνεται χωρίς διάλογο. Και η υπουργός Παιδείας δυστυχώς βρίσκεται σε καραντίνα από την κοινωνία, τα κόμματα, τον εκπαιδευτικό κόσμο. Δεν έλαβε υπόψη της τη Διαβούλευση του νομοσχεδίου, με τις χιλιάδες αρνητικές παρατηρήσεις, οι περισσότερες τεκμηριωμένες. Δεν έλαβε υπόψη της τι είπαν οι φορείς των εκπαιδευτικών στη συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Μιλάει βέβαια με τους μεγαλοσχολάρχες -οι μόνοι εξάλλου που υπερασπίστηκαν την καταστροφική αναβάθμιση των κολεγίων. Μιλάει με τους μεγαλοφροντιστηριάρχες και τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών σχολείων -οι μόνοι και πάλι που υπερασπίστηκαν το νομοσχέδιό της. Είναι υπουργός ιδιωτικών κολλεγίων, μεγαλοσχολαρχών, μεγαλοφροντιστών και εκκλησιαστικών παραγόντων. Και, εσχάτως, υπουργός καμερών και εκατοντάδων χιλιάδων απουσιών: η μόνη υπουργός Παιδείας που θα τη συνοδεύουν ως ανάμνηση τα ανοιχτά αλλά άδεια Γυμνάσια και κυρίως Λύκεια.
Το νομοσχέδιο διαπνέεται από αυταρχισμό εις βάρος των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Δείτε μερικά σημεία:
Διαγωγή: Αναχρονισμός και επικίνδυνη οπισθοδρόμηση η επαναφορά της αναγραφής της στα απολυτήρια, δημιουργεί συνθήκες στιγματισμού των αποφοίτων στο διηνεκές. Η διαγωγή δεν σβήνει από τα απολυτήρια, όπως αντίθετα συμβαίνει με το ποινικό μητρώο. Συνοδεύει τον πρώην μαθητή σε όλη του τη ζωή. Το απολυτήριο είναι τίτλος σπουδών για να βρει δουλειά. Ποιοι ειδικοί τη ζήτησαν; Δεν γνωρίζει η πολιτική ηγεσία ότι θα καταπέσει σε τυχόν προσφυγή;
Λατινικά VS κοινωνιολογία: Καταλαβαίνουμε την αξία των κλασικών σπουδών και της διδασκαλίας των λατινικών, αλλά με σύγχρονο -όχι απαρχαιωμένο και βαρετό τρόπο. Η γνώση τους είναι αναγκαία για τα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν φιλολογία, ιστορία, αρχαιολογία. Για αυτό εξάλλου πάντοτε διδάσκονταν και διδάσκονται στο Λύκειο. Τα παιδιά όμως που θέλουν να σπουδάσουν άλλες θεωρητικές επιστήμες, διεθνείς σπουδές, κοινωνιολογία, ψυχολογία, πρέπει να διδαχθούν και να εξεταστούν στο μάθημα της κοινωνιολογίας και όχι των λατινικών. Η μάχη που δίνει το υπουργείο υπέρ των λατινικών και κατά της κοινωνιολογίας, έχει συμβολικό χαρακτήρα, είναι ένα μήνυμα από το σκοτεινό παρελθόν, και θυμίζει τα φαντάσματα που είχαν εναντιωθεί πριν από μισό αιώνα στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Παπανούτσου.
Νηπιαγωγεία: Το νομοσχέδιο διασπά τον ενιαίο τύπο Ολοήμερου Νηπιαγωγείου που καθιέρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι 28 πρόεδροι Παιδαγωγικών Τμημάτων της χώρας, το επικρίνουν για «σχολειοποίηση» του Νηπιαγωγείου που δημιουργεί πλείστα όσα μαθησιακά και λειτουργικά προβλήματα. Κι ενώ, παρά τη γνώμη των ειδικών, προσθέτετε αγγλικά στο νηπιαγωγείο, ξεχνάτε νηπιαγωγεία της μειονότητας στη Θράκη, όπου υποκύπτοντας σε εθνικιστικές πιέσεις καταργήσατε τον πετυχημένο θεσμό όπου πλάι στους νηπιαγωγούς είχαν τοποθετηθεί βοηθοί που γνώριζαν την τουρκική ή την πομακική γλώσσα, για να προχωρούν αυτά τα παιδιά και να ξεφεύγουν από τις ασφυκτικές αγκάλες άλλων παραγόντων.
Δημοτικά: Το νομοσχέδιο προβλέπει αύξηση του αριθμού των μαθητών στα τμήματα των δημοτικών στα 25 (όπως και στα νηπιαγωγεία), από 22 που είχε καθιερώσει ξεκινώντας από την Α δημοτικού ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι παιδαγωγικό μέτρο η ακύρωση της μείωσης των μαθητών ανά τμήμα; Είναι μέτρο για άριστα δημοτικά σχολεία, ή μέτρο που σπρώχνει τους γονείς να επιλέξουν την ιδιωτική εκπαίδευση;
Γυμνάσια: Με το νομοσχέδιο αυξάνονται τα εξεταζόμενα μαθήματα από 4 σε 7 και μειώνεται η διάρκεια του σχολικού έτους, που είχε ενισχυθεί από την κυβέρνησή μας. Χάρη προφανώς των φίλιων φροντιστηριακών δυνάμεων -που υπερθεματίζουν στις τοποθετήσεις τους- όπως χάρη αυτών στέλνετε επίσης τις εξετάσεις μετεξεταστέων πίσω στο Σεπτέμβριο.
Λύκεια: Επαναφορά της περιβόητης Τράπεζας Θεμάτων, που όταν εφαρμόστηκε, μαζί με άλλες δυσμενείς ρυθμίσεις τις οποίες κι αυτές εν μέρει επανέρχονται, εκτόξευσε τη σχολική αποτυχία από το 4% στο 23%! Καθιερώνεται μάλιστα σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, ώστε, τα παιδιά να υποχρεωθεί να παρακολουθούν, τουλάχιστον, από την Α΄ λυκείου, φροντιστήριο και να οδηγούνται, μέσω της αυξημένης αποτυχίας, και πάλι στις φιλικές ιδιωτικές δομές κατάρτισης.
Πρότυπα: προϊόντα της βαθιάς και στρεβλής νεοφιλελεύθερης αντίληψης περί «αριστείας», την οποία δικαιωματικά αξίζουν τα παιδιά των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, συμπεριλαμβανομένων, των ανώτερων στρωμάτων της μεσαίας τάξης. Η Αριστερά δεν έχει κανένα πρόβλημα με την έννοια της αριστείας. Στη δική μας αντίληψη όμως, η εκπαίδευση δομείται πρωτογενώς πάνω στα προτάγματα της νεωτερικότητας, με στόχο την εξάλειψη των κοινωνικών διακρίσεων και την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, εντός του σχολείου. Ώστε, στη συνέχεια, από την ίδια αφετηρία παιδιά διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων να πραγματώσουν τα όνειρά τους. Η νεωτερικότητα, προκρίνει, λοιπόν, την κοινωνική κινητικότητα, κάτι, που ειδικά, στην Ελλάδα, αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο ενός άτυπου κοινωνικού συμβολαίου και που έδωσε τη δυνατότητα σε παιδιά αγροτικών, εργατικών και μεσαίων οικογενειών να σπουδάσουν και να ανέλθουν κοινωνικά.
Πειραματικά: Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση παρεμβαίνει με εντελώς λάθος τρόπο στη λειτουργία τους, εξομοιώνοντάς τα με τα Πρότυπα, ειδικά, στο σκέλος της αξιολόγησης, τάσσεται από θέση αρχής υπέρ της επέκτασης των Πειραματικών σχολείων και της εισαγωγής σε αυτά τυχαίου δείγματος μαθητών, ώστε, να έχει νόημα και παιδαγωγική υπόσταση ο πειραματισμός και η διάδοση σε όλα τα σχολεία των νέων μεθόδων και των καλών πρακτικών. Τα Πειραματικά, θα πρέπει να λειτουργούν προωθητικά και να μοιράζονται κοινές πρακτικές και πρωτοβουλίες με μια συστάδα σχολείων με κατά το δυνατόν ομοειδή κοινωνικά και μαθησιακά χαρακτηριστικά.
Στην αρχή της ομιλίας του ο Ν. Φίλης είχε αναφερθεί στις διαδηλώσεις στις ΗΠΑ και σε όλο τον πλανήτη:
Είναι τιμή μου να είμαι σήμερα εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση για το αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο Κεραμέως, μια στιγμή που ο πλανήτης συγκλονίζεται από διαδηλώσεις κατά του ρατσισμού, με κυρίαρχη τη νεολαία. Και αφορμή, βέβαια, την άγρια ρατσιστική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ.
Πρόκειται για έναν παγκόσμιο ξεσηκωμό εναντίον των φυλετικών διακρίσεων που συμπλέκεται με κινήματα εναντίον των πάσης φύσεως διακρίσεων και ανισοτήτων (ταξικών, κοινωνικών, διακρίσεων λόγω φύλου, θρησκεύματος, σεξουαλικού προσανατολισμού κλπ).
Στέλνουμε από αυτήν εδώ την αίθουσα, το ναό της Δημοκρατίας, αγωνιστικό χαιρετισμό στους εξεγερμένους των ΗΠΑ και, ταυτόχρονα, θυμόμαστε και τιμούμε τους δικούς μας νεκρούς, που έπεσαν θύματα της ρατσιστικής βίας, της ακροδεξιάς μισαλλοδοξίας και της δολοφονικής αστυνομικής καταστολής: Φλόιντ – Φύσσας – Λουκμάν – Γρηγορόπουλος – Τζουλιάνι – Καλτεζάς και τόσοι άλλοι είναι οι νεκροί μας που πότισαν με τη ζωή τους το δέντρο της Δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας και της ανθρωπιάς.
Είμαστε υπερήφανοι για τη συμμετοχή της χώρας μας και ειδικά της νεολαίας στις κινητοποιήσεις. Την ίδια ώρα που εμείς δίνουμε τη μάχη στη Βουλή να μην περάσει ένα νομοσχέδιο οι διατάξεις του οποίου είναι διαποτισμένες από ένα είδος κοινωνικού πολέμου εναντίον της μεγάλης πλειοψηφίας της νέας γενιάς, και από λογικές που θέτουν σε ένα ιδιότυπο απαρτχάιντ διακρίσεων και ανισοτήτων τα παιδιά των κατώτερων τάξεων, χιλιάδες πολίτες θα διαδηλώνουν με σύνθημα «Καμιά Ειρήνη Χωρίς Δικαιοσύνη», στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, σε ολόκληρο τον κόσμο.
Βλέπετε κύριοι συνάδελφοι η πανδημία που πολλοί την είδαν ως τη μεγάλη ευκαιρία να εγκαθιδρύσουν παντού τη βιοπολιτική του φόβου, του ελέγχου των σωμάτων και των συνειδήσεων των ανθρώπων και να οδηγήσουν την κοινωνική εξέλιξη πίσω στον αντιδημοκρατικό κατήφορο διακυβέρνησης από αθέατες αυταρχικές εξουσίες και κλειστά κυκλώματα «ειδικών» με προνομιακές σχέσεις με τις ελίτ του πλούτου και της παραδοσιακής πολιτικής, συναντά, επιτέλους, εμπόδια.
Ο πλανήτης θέλει να ανασάνει και να μη συνθλιβεί από το βάρος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της κλιματικής κρίσης, τις νέες καταστροφικές για την κοινωνική συνοχή και το κοινωνικό κράτος μορφές εξ αποστάσεως εργασίας, με τον τηλεργαζόμενο να στερείται βασικών εργασιακών δικαιωμάτων και να είναι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο στη διάθεση του εργοδότη. Οι κοινωνίες συνειδητοποιούν τι σημαίνει για παράδειγμα στην Αμερική των 41 εκατομμυρίων ανέργων, μια δράκα δισεκατομμυριούχων να αυξάνει μέσα στην πανδημία την περιουσία της κατά 500 δις. δολάρια.
Αλήθεια κυρία Κεραμέως, που θα πάνε σχολείο τα παιδιά των χιλιάδων αναγνωρισμένων προσφύγων που ο κ. Μηταράκης πετάει έξω από τα καμπς και τα διαμερίσματα; Αυτοί είναι οι δικοί μας Τζορτζ Φλόιντ κύριοι της ΝΔ, με την μπότα των υπουργών σας κάθε μέρα στο λαιμό τους. Αφήστε τους να ανασάνουν! Αποσύρτε, αμέσως, τις αποφάσεις σας στο προσφυγικό που λυντσάρουν τη ζωή χιλιάδων αθώων ανθρώπων και καταδικάζονται από διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς, ακόμη και για διαφθορά, με αφορμή υπερκοστολογήσεις, αλλά και μυστικά κονδύλια και αθρόες προσλήψεις στο υπουργείο του κ. Μηταράκη. Τα διαβάσατε τουλάχιστον στην Καθημερινή, ή όχι;
Κάποιος όμως μπορεί να αναρωτηθεί: Έχουν σημασία αυτές οι αναφορές στις παγκόσμιες εντάσεις και ανισότητες, όταν συζητούμε σήμερα για την Παιδεία;
Έχουν και παραέχουν!
Γιατί, ειδικά στο χώρο της Παιδείας έχει επιλέξει ο νεοφιλελευθερισμός να εγχαράξει ως φυσική εξέλιξη τη διαιώνιση των ανισοτήτων και να δημιουργήσει το «σχολείο της αγοράς», με τους μαθητές στο ρόλο των πελατών όπως είχε υποστηρίξει ο σημερινός πρωθυπουργός. Ήταν ο ίδιος που είχε πει ότι οι ανισότητες είναι… φυσικό φαινόμενο: «Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση και όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη Δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα».
Νίκος Φίλης
Πηγή: Η Αυγή
