Η διαδικασία του εσωτερικού δημοψηφίσματος στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας, με στόχο την έγκριση της προγραμματικής συμφωνίας με τη Χριστιανοδημοκρατία, ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα. Ο τρόπος με τον οποίο η ηγεσία του SPD επέλεξε να οργανώσει τη σχετική διαδικασία, δεν αφήνει πάντως πολλά περιθώρια έκπληξης για το αποτέλεσμα, το οποίο θα ανακοινωθεί την ερχόμενη Κυριακή. Στο μεταξύ το κόμμα κατρακυλάει και άλλο στις δημοσκοπήσεις, χωρίς να διαφαίνεται προς το παρόν προοπτική ανάκαμψής του. Την ίδια στιγμή η Ανγκέλα Μέρκελ …μίλησε μετά από μήνες στο Μπούντεσταγκ με θέμα την Ευρώπη. Ήταν η γνωστή ανάλατη και βαρετή καγκελάριος, που επιχειρεί να αναγάγει σε δόγμα κάποιες αερολογίες.
Το κώμα στο οποίο φαίνεται να βρίσκεται το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας είναι τόσο βαθύ, που τα μέχρι τώρα ηλεκτροσόκ στα οποίο το έχει υποχρεώσει η κοινωνία, δεν δείχνουν ικανά να το ξυπνήσουν. Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες συνεχίζουν απτόητοι τις ετοιμασίες για το μεγάλο τους συνασπισμό, χρησιμοποιώντας την ίδια ξύλινη γλώσσα και τις ίδιες πάντα μηχανιστικές μεθόδους. Δεν τους ξύπνησαν ούτε οι διαμαρτυρίες των πολιτών από μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, ούτε το εκλογικό χαστούκι του περασμένου Σεπτεμβρίου, ούτε η έφοδος της ακροδεξιάς, που τη μετέτρεψαν με την πολιτική τους σε ρυθμιστή των εξελίξεων.
Αυτή την εβδομάδα τα μέλη του SPD παρέλαβαν τα ψηφοδέλτια, που τα ρωτούν πάνω από δύο κύκλους με το «ναι» και το «όχι» αν συμφωνούν με το κυβερνητικό πρόγραμμα συνεργασίας με τη γερμανική Χριστιανοδημοκρατία. Το ψηφοδέλτιο, το οποίο και θα πρέπει να ταχυδρομήσουν πίσω μέχρι τις 2 Μαρτίου, συνοδεύεται και από μια τρισέλιδη επιστολή της ηγεσίας, στην οποία αναλύονται όλα τα …προτερήματα του «ναι». To ανέκδοτο που κυκλοφόρησε αμέσως, ήταν ότι τα διαφημιστικά φυλλάδια των μεγάλων σούπερ-μάρκετς είναι περισσότερο αντικειμενικά. Οι αντιδράσεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, που βεβαίως δεν το βρήκε όλο αυτό καθόλου αστείο, ήταν άμεσες και οργισμένες, αλλά το… ταχυδρομείο δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Όλα δείχνουν ότι η κομματική ηγεσία θα εξαντλήσει όλα τα μέσα, προκειμένου να πείσει τη βάση ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αυτή τη φορά έχει την τύχη να βρίσκεται στο πλευρό της και μια εφημερίδα, με την οποία δεν τα πάει παραδοσιακά και τόσο καλά. Η «εφημερίδα» Bild έχει αυτοανακηρυχτεί σε μέγα χορηγό του μεγάλου συνασπισμού, απειλώντας με …Αρμαγεδδώνα σε περίπτωση που αυτός δεν καταστεί δυνατός.
Το SPD έπαθε …Βενιζέλο
Στο κτίριο Βίλυ Μπραντ στο Βερολίνο, όπου και η έδρα του κόμματος, δείχνουν να μην ιδρώνουν ούτε από τις δημοσκοπήσεις, που φέρνουν πλέον σταθερά το κόμμα κοντά στο 15%. Σε μία από αυτές, μάλιστα, τρίτο κόμμα πίσω και από την ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία». Το τραγικότερο για το SPD είναι ότι η μόνη ηλικιακή ομάδα στην οποία ξεπερνά το 20%, και εκεί μόλις κατά μισή μονάδα, είναι εκείνη των 65. Στις ηλικίες από 30 έως 50 ετών το ποσοστό του είναι στο 12%. Το κόμμα μοιάζει να έχει πάθει …Βενιζέλο, αφού η πορεία προσκόλλησης στην κεντροδεξιά θυμίζει ολοένα και περισσότερο την τύχη του ΠΑΣΟΚ της εποχής των πρώτων μνημονίων. Και η ηγεσία του ασχολείται με μυστικές διεργασίες, προκειμένου να μοιραστεί η πίτα των έξι υπουργείων, που άφησε… παρακαταθήκη ο Μάρτιν Σουλτς.
Θα χρειαστεί πιθανώς ένα ακόμα ισχυρότερο ηλεκτροσόκ για να ξυπνήσει το γερασμένο κόμμα. Αν και κάποιοι εκτιμούν ότι ένα τέτοιο ισχυρό σοκ στην κρίσιμη κατάσταση που βρίσκεται ο ασθενής, θα μπορούσε να αποβεί και μοιραίο.
Η …κουρασμένη Μέρκελ
Την ίδια στιγμή η Ανγκέλα Μέρκελ φροντίζει να συνεχίζει το σερί απογοήτευσης των δικών της οπαδών. Τελευταία της τραγική παράσταση αυτή της περασμένης Πέμπτης, όπου μετά από αρκετούς μήνες εμφανίστηκε στο κοινοβούλιο για να μιλήσει για την Ευρώπη. Ο συντηρητικός Τύπος σχολίασε με εμφανή απελπισία την ομιλία της ως άχρωμη, ανιαρή και γενικόλογη. Η γερμανίδα καγκελάριος μπορεί να υπογράμμισε ότι το θέμα της Ευρώπης καταλαμβάνει την πρώτη θέση ανάμεσα στα «κεφάλαια» της κυβερνητικής συμφωνίας, αλλά απέφυγε να γίνει συγκεκριμένη σε μια σειρά ζητήματα, που υποτίθεται ότι είναι στο τραπέζι προς διάλογο μετά και τις πρωτοβουλίες Μακρόν.
Το μόνο «καινούριο» που είχε να προτείνει η Μέρκελ, ήταν ή σύνδεση των επιδοτήσεων προς τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης με την προθυμία τους να υποδεχτούν πρόσφυγες. Το μόνο που απέφυγε να κάνει, είναι να δώσει και τιμή ανά κεφάλι πρόσφυγα για να ξέρουμε πόσης αξίας είναι τελικά ο χριστιανοδημοκρατικός ανθρωπισμός της. Η νωχελική και άτολμη αυτή παρουσία της Μέρκελ έδωσε λαβή για κριτική από τη …δεξιότερή της αντιπολίτευση και μια ακόμα αφορμή στους πολιτικούς συντάκτες στο Βερολίνο να ξεκινήσουν τα στοιχήματα για το ποιος ή ποια και από πότε θα είναι διάδοχός της.
Το χειρότερα από όλα είναι ότι αυτή η κωματώδης κατάσταση, ουσιαστικά έχει αποδειχτεί μεταδοτική. Από τις αρχές του περασμένου χρόνου, όταν και ξεκινούσε άτυπα ο προεκλογικός αγώνας στη Γερμανία, όλα μπήκαν σε κατάσταση ύπνωσης. Πέντε μήνες μετά τις κάλπες, η στασιμότητα συνεχίζεται και ελάχιστοι προσδοκούν μια εκτόξευση του «ντιζελοκίνητου» συνασπισμού, ο οποίος αποτελεί σίγουρα ένα ξεπερασμένο από τις εξελίξεις μοντέλο. Ο μόνος πραγματικός «νεωτερισμός» που διαφαίνεται προς το παρόν, είναι η απόκτηση από τους νεοσυντηρητικούς Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας ενός «υπουργείου Πατρίδας» και οι προειδοποιήσεις τους προς το σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών να μην τολμήσει να χαλαρώσει τη σφιχτή οικονομική πολιτική συνολικά στην Ευρώπη.
Λες και το κάνουν επίτηδες για να εξισορροπήσουν την αδικία και να δώσουν ένα ακόμα επιχείρημα στους αντιπάλους του μεγάλου συνασπισμού μέσα στη σοσιαλδημοκρατία.
Δημήτρης Σμυρναίος
Πηγή: Η Εποχή
