«Οι καιροί δεν περιμένουν και κυρίως η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει»
Στις 22/3 η ΟΜ Κηφισιάς έλαβε με μεγάλη πλειοψηφία μία απόφαση-πρόταση προς το Συνέδριο να αναβληθεί η συζήτηση για τα καταστατικά και οργανωτικά μας ζητήματα και να μετατεθεί σε μία μεταγενέστερη ημερομηνία προκειμένου να επικεντρωθούν οι εργασίες και η συζήτηση στις κοσμοϊστορικές εξελίξεις που σηματοδοτεί ο πόλεμος και η ενεργειακή και οικονομική κρίση σε συνθήκες πανδημίας και κλιματικής αλλαγής.
Το σκεπτικό είναι απλό και διττό: Πρώτο, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να επεξεργαστούμε το κυβερνητικό πρόγραμμα και το πολιτικό μας σχέδιο για την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στις νέες συνθήκες οικονομίας πολέμου στις οποίες μας εξωθούν οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες προσδιορίζοντας συγχρόνως τα αιτήματα του φιλειρηνικού κινήματος με τη στάση μας κατά του πολέμου. Δεύτερο, για να πετύχουμε τους παραπάνω στόχους πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι και να μη διχαζόμαστε από οργανωτικές και καταστατικές προτάσεις που κατατέθηκαν αιφνιδιαστικά και χωρίς την αναγκαία πολιτική τεκμηρίωση.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, όταν έρχονται τα πάνω κάτω στην καθημερινότητά μας. Όταν ένας τουλάχιστον πανευρωπαϊκός πόλεμος απειλεί τις ζωές μας. Όταν η ακρίβεια μας γυρίζει σε εποχές που λέγαμε το ψωμί ψωμάκι. Τότε είναι αδιανόητο το κόμμα της Αριστεράς να εμφανίζεται στα μάτια της κοινωνίας επί της ουσίας αδιάφορο και ακαθοδήγητο σε συντονισμένες δράσεις κόντρα σε όλα αυτά και να ασχολείται με καταστατικές αλλαγές, οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω, πειραματίζονται (όπως οι ίδιοι οι εισηγητές τους παραδέχονται) πάνω στον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του κόμματος, και να μην ασχολείται με τις απαιτητικά αναγκαίες αλλαγές και προσαρμογές της πολιτικής του στη νέα τραγική πραγματικότητα της ανθρωπότητας.
Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα σοβαρή συστημική κρίση όπως αυτή του 1914 όταν οι χώρες που είχαν σκοπό να προστατεύσουν τα δικά τους χρηματοπιστωτικά συστήματα και να τιμωρήσουν τους εχθρούς τους έκλεισαν τις περισσότερες διασυνοριακές παροχές χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, με άμεση συνέπεια μια συστημική κρίση. Οι συνέπειες των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας δεν είναι του ίδιου μεγέθους και μια συστημική κρίση παραμένει απίθανη. Αυτό αλλάζει, όμως, εάν η Ρωσία επιλέξει να ανταποκριθεί διακόπτοντας τις προμήθειες φυσικού αερίου στην Ευρώπη, και ακόμη κι αν δεν το κάνει, όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος και όσο πιο σκληρές γίνονται οι κυρώσεις, τόσο χειρότερα θα επηρεαστεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα και η πραγματική οικονομία. Οι δε ρυθμιστικές αρχές αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν πλέον το προσφιλές τους εργαλείο της ρευστότητας λόγω του πληθωρισμού και των αδύναμων δημοσιονομικών θέσεων. Συνεπώς, βρισκόμαστε σήμερα σε πολύ δεινή θέση για μία απλή διαχειριστική αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης με κλασικές κεϋνσιανές πολιτικές, ιδιαίτερα δεδομένης της εστίασής της στην πραγματική μάλλον παρά στη χρηματοπιστωτική οικονομία.
Αυτά είναι τα καυτά ζητήματα πολιτικής που πρέπει να συζητήσουμε στο συνέδριο και αυτός είναι ο λόγος που προτείνουμε τη μετάθεση της συζήτησης των καταστατικών αλλαγών σε ένα ξεχωριστό συνέδριο.
Οι καιροί δεν περιμένουν και κυρίως η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει.
Κώστας Καλλωνιάτης – Γιώργος Μπουγελέκας
