Η ερώτηση προς την υπουργό Εργασίας για τα εργασιακά δικαιώματα «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων σε τηλεφωνικά κέντρα:
Οι συνθήκες εργασίας στα τηλεφωνικά κέντρα των τραπεζών έχουν απασχολήσει κατ’ επανάληψη τη δημοσιότητα και στις ανακοινώσεις των σωματείων εργαζομένων στα κέντρα αυτά υπάρχουν συχνά καταγγελίες για ανακύκλωση του εργατικού προσωπικού, εντατικοποίηση της εργασίας και αδικαιολόγητες απολύσεις.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα των εργασιακών συνθηκών στα εν λόγω κέντρα, αποτελεί η απόλυση εγκύου εργαζόμενης, από τη Διεύθυνση Διαχείρισης Απαιτήσεων Λιανικής Τραπεζικής (ΔΙΔΑΛΤ) της Εθνικής Τράπεζας, λίγες μέρες αφότου ανακοίνωσε ότι είναι έγκυος τριών μηνών, σύμφωνα με τη καταγγελία του Συλλόγου Δανειζομένου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥΔΑΠΤΤ).
Η συγκεκριμένη εργαζόμενη δούλευε επί δύο χρόνια με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με τουλάχιστον δεκατρείς ανανεώσεις, που σημαίνει ότι δεν είχε υπογράψει σύμβαση μεγαλύτερης διάρκειας από αυτήν των τριών μηνών, για το λόγο αυτό άλλωστε δεν δικαιούται αποζημίωσης.
Την ημέρα λήξης της σύμβασης, σύμφωνα με τις σχετικές καταγγελίες, της ανακοινώθηκε ότι “στην κατάστασή της δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τις κλήσεις και γι’ αυτόν το λόγο την αποδεσμεύουν”, ενέργεια η οποία, ακόμα και αν είναι επιφανειακά νομότυπη, πλήττει επί της ουσίας εργασιακά δικαιώματα και ακυρώνει τη δέσμευση της Διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας για προστασία της μητρότητας, δέσμευση που η Διοίκηση είχε αναλάβει μετά από παρόμοιο κρούσμα, στην ίδια εταιρεία, τον Μάρτιο του 2014.
Επειδή η υπεράσπιση των εργασιακών και προνοιακών δικαιωμάτων αποτελεί αξιακό πρόταγμα της Αριστεράς,
Επειδή η «ενοικίαση εργαζομένων», θεσμός που έχει θεσπιστεί από προηγούμενες κυβερνήσεις και έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, αποτέλεσε και αποτελεί «πολιορκητικό κριό» καταστρατήγησης των εργατικών δικαιωμάτων, με μόνους ωφελούμενους τους εργοδότες,
Επειδή τα φαινόμενα καταπάτησης βασικών εργασιακών δικαιωμάτων στα τηλεφωνικά κέντρα τραπεζών είναι συχνή πρακτική στις εταιρείες «ενοικίασης» εργαζομένων, που εμφανιζόμενες ως εργολαβικές στην πραγματικότητα προβαίνουν σε δανεισμό εργαζομένων και έτσι δεν υπόκειται σε καμία νομοθετική ρύθμιση, ούτε αυτή που ισχύει για τις Ε.Π.Α. (Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης),
Επειδή το συγκεκριμένο γεγονός, μη ανανέωσης σύμβασης εγκύου εργαζομένης, αποδεικνύει περίτρανα πως ο θεσμός των ελαστικών σχέσεων εργασίας διευκολύνει την καταπάτηση δικαιωμάτων και ευνοεί την προβληματική τήρηση της εργατικής νομοθεσίας,
Ερωτάται η κ. Υπουργός:
- Τι περαιτέρω νομοθετικές πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει το Υπουργείο προκειμένου να αντιμετωπισθούν φαινόμενα καταπάτησης βασικών εργασιακών δικαιωμάτων στα τηλεφωνικά κέντρα τραπεζών αλλά και γενικότερα σε περιπτώσεις υπενοικίασης εργαζομένων;
- Προτίθεται να επανεξετάσει το νομικό πλαίσιο για τις «ενοικιάσεις» εργαζομένων, ώστε να μην είναι δυνατόν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των εταιρειών να βαφτίζονται ως «έργα» και να ανατίθενται σε εταιρείες «υπενοικίασης» εργαζομένων
Οι ερωτώντες Βουλευτές:
Καββαδία Αννέτα
Ακριώτης Γεώργιος
Αντωνίου Χρήστος
Αυλωνίτου Ελένη
Βαρδάκης Σωκράτης
Γεωργοπούλου-Σαλτάρη Ευσταθία (Έφη)
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Θελερίτη Μαρία
Θεωνάς Ιωάννης
Θηβαίος Νικόλαος
Ιγγλέζη Αικατερίνη
Καραγιαννίδης Χρήστος
Καρακώστα Ευαγγελία (Εύη)
Καστόρης Αστέριος
Κυρίτσης Γεώργιος
Λιβανίου Ζωή
Μορφίδης Κωνσταντίνος
Μουμουλίδης Θεμιστοκλής (Θέμης)
Μπαλαούρας Γεράσιμος
Πάλλης Γεώργιος
Παπαδόπουλος Χριστόφορος
Παυλίδης Κωνσταντίνος
Πρατσόλης Αναστάσιος (Τάσος)
Ρίζος Δημήτριος
Σκούφα Ελισσάβετ – Μπέτυ
Σπαρτινός Κωνσταντίνος
Σταμπουλή Αφροδίτη
Συρίγος Αντώνιος
Τζαμακλής Χαρίλαος
Τσόγκας Γεώργιος
Ψυχογιός Γεώργιος
Πηγή: Left.gr
