Η ΝΔ προσπαθεί να αποσιωπήσει την ανοχή της στη Χρυσή Αυγή και σε κάποιες στιγμές τη συνενοχή της. Κατανοητό, ιδιαίτερα από τη στιγμή που κατάλαβε ότι ο αντιφασισμός δεν είναι ένα περιθωριακό φαινόμενο, αλλά καθολικό, ιδιαίτερα στους νέους. Στην αρχή προσπάθησε να επαναφέρει τη θεωρία των 2 άκρων απειλώντας ότι μετά την Χ.Α. έρχεται η σειρά του «άλλου άκρου», δηλαδή της Αριστεράς. Ούτε αυτό έπιασε. Αμέσως μετά έπιασε τους Ποινικούς κώδικες, με ένα σμπάρο 2 τρυγόνια, αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ που τους έφερε στη Βουλή, αφετέρου το πνεύμα της επιείκειας, πάνω στο οποίο δομήθηκε η αναθεώρηση. Από κοντά και συναυτουργοί με τη ΝΔ το ακραίο κέντρο και λίγοι από την Αριστερά που έχουν κάνει σημαία και αυτοσκοπό να κοντύνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, θυσιάζοντας αρχές και αξίες. Στο βωμό της θυσίας δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η αριστερή ιδεολογία, δυστυχώς.
Να θυμηθούμε τη διαδικασία με την οποία αναθεωρήθηκαν οι Ποινικοί Κώδικες, η αναθεώρηση δεν γίνεται από ένα κόμμα, αλλά από Προπαρασκευαστική Επιτροπή στη σύνθεση της οποίας συμμετείχαν διαπρεπείς νομικοί και καθηγητές της σφαίρας των δικαιωμάτων, πρόεδρος ένα εμβληματικό πρόσωπο στο χώρο της νομικής επιστήμης και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, ο Χριστόφορος Αργυρόπουλος. Να θυμηθούμε επίσης ότι η αναθεώρηση εισάγεται στη Βουλή με ένα άρθρο, άρα έγκριση ή απόρριψη επί του συνόλου. Να θυμηθούμε επίσης ότι η Επιτροπή δεν ήταν «κουφή», άκουγε την πολιτική και κοινωνική διαμαρτυρία στη διαδικασία εκπόνησης του Πορίσματος. Για παράδειγμα εξαίρεσε από τον κανόνα της επιείκειας, το βιασμό. Είχε προηγηθεί η σχετική καμπάνια από τις οργανώσεις των γυναικών, των δικαιωμάτων, με τη συνηγορία του ΣΥΡΙΖΑ και της κοινοβουλευτικής ομάδας του.
Η αναθεώρηση των Ποινικών Κωδίκων είναι στον αντίποδα της πολιτικής της μηδενικής ανοχής, βασίζεται στην επιείκεια, στην αναλογικότητα ποινής και αδικήματος και στη δυνατότητα επανένταξηςτων καταδικασμένων. Σήμερα γνωρίζουν όλοι από τη θεωρία, κυρίως όμως από την εμπειρία, την παγκόσμια εμπειρία, ότι η μηδενική ανοχή δεν απειλεί τους πλούσιους, τους δυνατούς, τις πολιτικές ελίτ. Όλοι αυτοί βρίσκουν τρόπους να διαφεύγουν ή να «πέφτουν μαλακά», οι περισσότεροι να μην εκτίουν καν καταλογισμένες ποινές. Η μηδενική ανοχή λειτουργεί απέναντι στις «επικίνδυνες τάξεις», στους φτωχούς, τους άνεργους, τους αποκλεισμένους, στην παραβατικότητα της φτώχειας. Είναι απειλητική και τιμωρητική στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Γι’ αυτούς τους λόγους το νεοφιλελεύθερο τόξο ήταν αντίθετο στην αναθεώρηση, για τους ίδιους λόγους επιχειρούν σήμερα να πάρουν τη ρεβάνς, διαστρεβλώνοντας τη δυνατότητα για αυστηρές ποινές που παρέχει το υφιστάμενο πλαίσιο προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη στους εγκληματίες της Χ.Α. Να σημειώσουμε επίσης ότι οι νέοι Ποινικοί Κώδικες δεν είναι γραμμένοι σε πέτρα, μπορούν να βελτιωθούν, όπως προτείνουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ σε άρθρα που αφορούν την τιμωρία των ναζιστικών οργανώσεων ή μπορούν να επιδεινωθούν με αλλαγές που τείνουν στη μηδενική ανοχή , σαν και αυτές που κάνει ο Χρυσοχοΐδης.
Ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος είναι πρώην βουλευτής, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: Independent News
