«Πιστεύω ναι», απάντησε ο κ. Παπαδόπουλος στο ερώτημα αν η πλειοψηφία των 151 που φαίνεται να έχει εξασφαλιστεί θα είναι αρκετά σταθερή για να κρατήσει στην θέση της την κυβέρνηση. «Από την στιγμή που 151 βουλευτές παίρνουν δύσκολες αποφάσεις … και όσον αφορά τα κόμματα από τα οποία προέρχονται, αυτό δείχνει μία όχι συγκυριακή προσπάθεια, αλλά μία ανασυνθετική διαδικασία όλου του πολιτικού σκηνικού, όλων των διεργασιών. Πιστεύω λοιπόν ότι θα υπάρχει σταθερότητα και προσδοκώ ακόμη μεγαλύτερη, προκειμένου να δημιουργηθεί μία κανονικότητα με βάση τα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που απαιτεί μία τόσο σύνθετη συγκυρία, τόσο εύθραυστη όπως η περίοδος που διανύουμε, όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη και τον κόσμο».
Η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η συνεργασία με τον Π. Καμμένο ήταν «”ειδικού σκοπού” που σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει επιτευχθεί … έξοδος από τα μνημόνια, αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους, ομαλοποίηση πολιτικού συστήματος, ζητήματα διαφθοράς. Από εκεί και πέρα, υπήρχαν πράγματι σημαντικές διαφορές, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών … ήταν δύσκολη η συμβίωση από την στιγμή που δεν υπήρχαν νέα πολιτικά ερείσματα», κατά τον ίδιο.
Για την νέα κυβερνητική πλειοψηφία που διαμορφώνεται, εκτίμησε ότι «οι ενδείξεις και τα γεγονότα δημιουργούν μεγαλύτερη προσδοκία για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού», σημειώνοντας ότι πέραν των συμμετεχόντων στην εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής ο ίδιος γνωρίζει «και άλλους από την κεντροαριστερά που αναζητούν μία πιο αυθεντική έκφραση, μεγαλύτερη ιδεολογική σαφήνεια, από ό,τι αυτή την στιγμή δείχνει το ΚΙΝΑΛΛ ως “επίσημος” φορέας της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Είμαστε στην αρχή μίας νέας περιόδου ανασυνθετικών διαδικασίων … (σ.τ.σ. ώστε να υπάρξουν) πολιτικές ομάδες με πιο πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά».
Ο λόγος που η συνοχή κομμάτων καθίσταται εύθραυστη είναι «το δυσυπόστατο των πολιτικών τους επιλογών και των ενδεχόμενων συμμαχιών, κάτι που αφορά περισσότερο το ΚΙΝΑΛΛ … που είναι σαφέστατα υπέρ της συμμαχίας με την Δεξιά, την ΝΔ. Και οι επιλογές στη Βουλή και το ύφος τους δείχνει μία σύγκλιση, είναι φυσικό σε αυτή την γραμμή να δυσφορεί πάρα πολύς κόσμος, κεντρικά ή μεσαία στελέχη και ψηφοφόροι».
Τέτοια ζητήματα ταλανίζουν όλη την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, ευτυχώς δημιουργούνται κινήσεις προς πιο αυθεντικές επιλογές, με συμμαχία με την ριζοσπαστική Αριστερά και τους Πράσινους, για να διαμορφωθεί ένας συσχετισμός που να δίνει απαντήσεις στο εθνικό και το ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου ο κίνδυνος μίας ακροδεξιάς απειλής και συντηρητικής αναδίπλωσης είναι πιο εμφανής από ποτέ.
Εξάλλου, για τις απειλές που δέχονται βουλευτές ενόψει της ψηφοφορίας για την Συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Παπαδόπουλος σημείωσε ότι «όταν οι ομιλίες, οι ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης είναι εμπρηστικές, πυροδοτούν και συμπεριφορές στα όρια της παραβατικότητας. Υπάρχουν ατομικές περιπτώσεις, υπάρχουν γκανγκστερικού τύπου ενέργειες, αλλά τις ευθύνες να τις αναζητήσουμε σε εκείνους κι εκείνες που πυροδοτούν το κλίμα και υποθάλπτουν ή και ενθαρρύνουν τέτοιου τύπου ενέργειες. Είναι σαφέστατη η πολιτική ευθύνη σε αυτές τις ατομικές ενέργειες».
Πηγή: Στο Κόκκινο
