Macro

Αννέτα Καββαδία: Αδιέξοδη επιλογή της αντιπολίτευσης η ακραία πόλωση

“Περνάμε από την εποχή της διακυβέρνησης μέσα από κλειστές ελίτ και πολιτικές-επιχειρηματικές οικογένειες, στην εποχή της απλής αναλογικής. Απαλλασσόμαστε σταδιακά, και καθόλου εύκολα, από τα κυκλώματα της διαπλοκής και της διαφθοράς επιδιώκοντας έναν κόσμο με λιγότερες οικονομικές και γενικότερα λιγότερες ταξικές ανισότητες.
Υπάρχει βέβαια και η απέναντι πλευρά που συνασπίζεται εναντίον του νέου πολιτικού τοπίου που δημιουργείται. Όλοι αυτοί που βλέπουν ότι χάνουν για άλλη μια φορά τις κάποτε συνήθεις τους προσβάσεις στο δημόσιο χρήμα, όλοι αυτοί που το πελατειακό τους σύστημα καταρρέει, όλοι αυτοί που οι ακροδεξιές, φασίζουσες ιδεοληψίες τους δείχνουν τα δόντια τους επειδή ακριβώς δεν αντέχουν άλλο να κρυφτούν. Νεοφιλελεύθεροι τεχνοκράτες των κλειστών γραφείων που μια ζωή είχαν εξασφαλισμένη μια ακριβοπληρωμένη δουλειά στη επιχείρηση του μπαμπά, στην τράπεζα του φίλου του μπαμπά ή στον τελευταίο όροφο του υπουργείου χάρη στον πολιτικό σπόνσορα του μπαμπά. Καλοταϊσμένοι χρυσοκάνθαροι της διαπλοκής και των πάντοτε κατάλληλων γνωριμιών, δήθεν ευρωπαϊστές μόνο εφόσον η Ευρώπη εγγυάται και δεν θίγει τα προνόμιά τους, εμφανίζονται τώρα σφιχταγκαλιασμένοι, χωρίς ενδοιασμούς με ό,τι πιο συντηρητικό, αντιδραστικό, εθνικιστικό και εν τέλει φασιστικό έχει στα σκοτεινά σπλάχνα της η ελληνική κοινωνία.
Τι συνδέει αυτή την φαιά ετερόκλητη συμμαχία; Μα η διακαής επιθυμία να ξαναβρεθούν στην εξουσία που θεωρούν ότι τους ανήκει δικαιωματικά. Μπροστά σε αυτόν τον ιερό – γι΄αυτούς – στόχο δεν θα διστάσουν σε τίποτα: επιστρατεύουν όλο τον κίτρινο τύπο στις πλέον εξευτελιστικές του εκδοχές, επιτίθενται στη δικαιοσύνη γιατί ερευνά τα σκάνδαλά τους, απειλούν με τηλεφωνήματα, μηνύματα και αφίσες βουλευτές- το θεωρούν μάλιστα και επιβεβλημένη πολιτική πράξη, υποχρέωση σύμφωνα με τον αναπληρωτή εκπρόσωπο της ΝΔ.
Την ίδια ώρα, με αφορμή την ιστορική συμφωνία των Πρεσπών – με την οποία κλείνει ένα χρονίζον εθνικό θέμα πάνω στο οποίο χτίστηκαν πολιτικές και θρησκευτικές καριέρες – επενδύουν σε όλους τους τόνους στην πατριδοκαπηλία ως ύστατό τους καταφύγιο, κλείνοντας παράλληλα το μάτι στους ξένους πως.. εντάξει δεν τα εννοούν κιόλας αυτά που λένε. Και ξεκαθαρίζουν πως μόλις καταφέρουν να παλινορθωθούν, σκοπεύουν – όπως είπε από το βήμα του συνεδρίου της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης – να τελειώσουν όχι μόνο με όσα κάνει η Αριστερά αλλά και με όσα πιστεύει. Aκριβώς δηλαδή ό,τι διακήρυσσαν οι ταγματασφαλίτες και μαυραγορίτες πολιτικοί τους πρόγονοι που κυβέρνησαν μετά τον εμφύλιο. Αυτήν την Ελλάδα ονειρεύονται να επανασυστήσουν : την Ελλάδα του ιδεολογικού μίσους και της μίζας, όπως τα παλιά καλά τους χρόνια.
Θυμίζω, στο σημείο αυτό, ότι στην Πολωνία ακροδεξιός δολοφόνησε τον δήμαρχο του Γκντανσκ ο οποίος είχε δεχθεί απειλές εναντίον της ζωής του επειδή – μεταξύ άλλων – στήριξε το gay pride στην πόλη του . Θυμίζω ότι πριν από λίγα χρόνια ακροδεξιός δολοφόνησε βρετανίδα βουλευτή των Εργατικών, στέλεχος της καμπάνιας ενάντια στο Brexit. Ας αναλογιστούν, λοιπόν, οι συνοδοιπόροι του Ορμπαν και του Σαλβίνι, οι θαυμαστές του Μπολσονάρου και της Λεπέν, τις ευθύνες τους όταν παραμένουν σιωπηλοί ή ακόμα και όταν ενθαρρύνουν πρακτικές εκβιασμών και απειλών εναντίον εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού.

Έγραφε η Κατερίνα Γώγου το μακρινό 1981 :
«Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος. Το νου σου, εεε;;;»

Να είστε σίγουροι, λοιπόν, πως ο λαός έχει το νου του. Και εσείς υπολογίζετε χωρίς τον ξενοδόχο. Δεν έχετε αντιληφθεί όχι μόνο τη δυναμική της συμμαχίας που συγκροτείται με άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό επίπεδο αλλά ούτε και αντιλαμβάνεστε τις διεργασίες που συμβαίνουν στο κοινωνικό πεδίο, στη νεολαία, στον κόσμο της εργασίας και στα κινήματα. Το παλιό και φθαρμένο πολιτικό κουστούμι της δεκαετίας του 1950, παρά τις δήθεν μοντέρνες ραφές, μυρίζει τόσο έντονα ακροδεξιά ναφθαλίνη και είναι τόσο γεμάτο από οικονομικές “λαδιές” ώστε να μην μπορεί να συγκινήσει κανέναν. Και αυτό θα το διαπιστώσουν τους επόμενους μήνες οι εμπνευστές της αντιπολιτευόμενης στρατηγικής καθώς θα ξεδιπλώνονται τα δικά μας αξιακά προτάγματα και σχέδια και θα στρέφεται όλο και περισσότερο ο κόσμος στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ, ως τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2019. Αν και μάλλον έχετε ήδη αρχίσει να καταλαβαίνετε τα αδιέξοδά σας όσοι επιλέξατε να επενδύσετε στην ακραία κοινωνική πόλωση. Είναι από χθες φανερή η ανησυχία στις φωνές σας. Και δεν είναι μόνο φανερή η ανησυχία σας, είναι και απολύτως δικαιολογημένη”…