Από τη μάνα του αντάρτη που τον ξεπροβοδίζει καθώς φεύγει στο βουνό, μέχρι τη στρατιωτική σχολή Σαράφη και την πρώτη γραμμή με το όπλο στο χέρι. Από την κουζίνα και την υπακοή στον άντρα του σπιτιού μέχρι το δικαίωμα ψήφου για πρώτη φορά, στην Ελεύθερη Ελλάδα.
«Αν για όλη την Ελλάδα η έκρηξη αλλαγών που έφερε η Αντίσταση ήταν δέκα τόνων, για τις γυναίκες ήταν εκατό μεγατόνων, μου είπε κάποτε η Μαρία Καραγιώργη», τόνισε η Τασούλα Βερβενιώτη, που το βιβλίο της «Η Γυναίκα της Αντίστασης» είναι η πρώτη ιστορική μελέτη και καταγραφή του καθοριστικού ρόλου που διαδραμάτισαν οι Ελληνίδες στην Εθνική Αντίσταση.
«Η μαζική τους συμμετοχή, η ευρηματικότητα, το πάθος και η αντοχή τους, με οδηγούν να υποστηρίζω ότι χωρίς τις γυναίκες δεν θα μπορούσε να υπάρξει ο ΕΛΑΣ. Ηταν νοσοκόμες, ήταν διαβιβαστές, ήταν προμηθευτές και τροφοί, ήταν φρουροί, ήταν μαχήτριες. Στη Μακρόνησο οι γυναίκες που έκαναν δήλωση ήταν πολύ λιγότερες από τους άνδρες. Και καμιά τους δεν φόρεσε μαύρα, όσο βαρύ πένθος και νά ‘χε. Για να κρατήσουν ψηλά το ηθικό του στρατοπέδου, να μην ξεχαστεί η ομορφιά της ζωής».