Καταδίκη καθ’ υπαγόρευση της εξωτερικής πολιτικής;
Η δίκη διεξήχθη κάτω από απαράδεκτες συνθήκες στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν αναδειχθεί σε κυρίαρχους της διαδικασίας (με ευθύνη της Προέδρου και του Δικαστηρίου, που απεμπόλησαν το δικαίωμα τους διεύθυνσης της διαδικασίας και επιβολής της τάξης) και επιτέθηκαν με βία σε διακοπή της δίκης στους κατηγορούμενους, την ώρα, που αυτοί συνομιλούσαν με τους δικηγόρους τους.
Το δικαστήριο απέρριψε όλες τις ενστάσεις, αυτοτελείς ισχυρισμούς και ελαφρυντικά, που πρότεινε η υπεράσπιση, ακόμα και αυτό της μετεφηβικής ηλικίας, και συλλήβδην καταδίκασε σε 537 χρόνια κάθειρξης, συνολικά, τους κατηγορούμενους, αποδίδοντας σε όλους τις ίδιες ακριβώς κατηγορίες - ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, παρά το γεγονός, ότι ένας εκ των κατηγορουμένων, είχε αναλάβει αποκλειστικά την ευθύνη της μεταφοράς προς φύλαξη μιας τσάντας με όπλα, που βρέθηκε στον πάτο ενός βόθρου της κατοικίας στα Σεπόλια.
Ίδιες ακριβώς καταδίκες, για όλους τους κατηγορούμενους, με τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία. Όλοι για όλα. Μία καταδίκη για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, σε χρόνο όμως, που οι κατηγορούμενοι ήταν προφυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές! Μία καταδίκη για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, το DHKP-C, που όμως δρα σε άλλη χώρα, όπως παραδέχθηκε και ο μάρτυρας κατηγορίας αξιωματικός της αντιτρομοκρατικής. Μία καταδίκη σε ποινές κατά πολύ μεγαλύτερες, απ΄ ότι επιβλήθηκαν στον Μιχαλολιάκο, ως διευθύνοντα της ΧΑ και των υπολοίπων χρυσαυγιτών ως μελών. Μία καταδίκη στη βάση της συλλογικής ευθύνης, που εναρμονίσθηκε πλήρως με τη δίωξη, που εξυπηρέτησε πολιτικές σκοπιμότητες της τότε συγκυρίας, σε αντίθεση με όλες τις άλλες προηγούμενες αποφάσεις. Μία καταδίκη, που σηματοδοτεί πλέον, και σε επίπεδο εφαρμοσμένης απονομής δικαίου, την πλήρη και ολοσχερή μεταστροφή του ελληνικού κράτους, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και τις σχέσεις με την Τουρκία, παρά τις προσχηματικές κορώνες, που εξαπολύονται εκατέρωθεν.
Η μάχη θα συνεχισθεί στο Εφετείο. Είναι ένας αγώνας αντοχών, αλλά και ευπρέπειας. Όχι μόνον για τους κατηγορούμενους και τους υπερασπιστές τους, αλλά και για το σύνολο του αλληλέγγυου κινήματος. Γιατί τέτοιες και τέτοιου τύπου καταδίκες στόχο πάντα έχουν το ίδιο το κίνημα και όλες/όλους όσους αντιστέκονται.