The Press Project

“Πρώτον η τεχνολογία δεν είναι ουδέτερη. Η τεχνολογία έχει πάντα μία πολιτική κατεύθυνση, είτε αυτό διατυπώνεται ξεκάθαρα στον κώδικα της τεχνολογίας ή στα συμφέροντα που χρηματοδοτούν την ανάπτυξη ενός τεχνολογικού προϊόντος, είτε αυτά είναι υπόρρητα. Δηλαδή δεν το ξέρουμε όμως συνειδητά ή όχι αυτοί που σχεδίασαν, χρηματοδότησαν ένα συγκεκριμένο τεχνολογικό εργαλείο είχαν κάποιους σκοπούς. Λοιπόν είναι βασικό να καταλάβουμε ότι οποιοδήποτε ατζέντα πολιτική είτε είναι αριστερή δεξιά ή κάτι ενδιάμεσο, πρέπει να έχει μία αντίληψη και ένα σύνολο προτάσεων για το ποια τεχνολογική ανάπτυξη θέλουμε”. Για παράδειγμα το διαδίκτυο και ο παγκόσμιος ιστός. Αυτό δεν είναι μία τεχνολογία, είναι ένα άθροισμα πολλών τεχνολογιών και καινοτομιών που έχουν λάβει όλα τα χρόνια, χρηματοδοτήθηκε αρχικά από ένα ίδρυμα του στρατού των ηνωμένων πολιτειών, στη συνέχεια πήραν την τεχνολογία αυτή γιατί δεν ήτανε πατενταρισμένη, ήταν ανοιχτή και την αξιοποίησαν οι επιστήμονες, για να μοιράζονται γνώσεις ανά τον κόσμο, στη συνέχεια μπήκαν οι χακεράδες μέσα, και έκαναν τα δικά τους ωραία, στη συνέχεια μπήκαν οι εταιρείες οι οποίες αξιοποίησαν την τεχνολογία αυτή για κερδοσκοπικούς σκοπούς κλπ. Συνεπώς αυτό το άθροισμα των τεχνολογιών που ονομάζουμε σήμερα διαδίκτυο, ήταν ένα πεδίο αγώνα να επηρεάσουν διάφορες ομάδες αυτή τη συγκεκριμένη τεχνολογία. Και έτσι είχαμε ως αποτέλεσμα παραδείγματος χάρη το Facebook από τη μία, και από την άλλη έχουμε τη wikipedia. Το Facebook είναι αυτό που ξέρετε και όλες, όπου ευνοεί την αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων, με μία ομότιμη σχέση, ένα peer to peer δίκτυο, όπου ο καθένας και η καθεμία συνεισφέρει ό,τι θέλει, πάνω σε μία παγκόσμια πλατφόρμα ταινία και ο καθένας και η καθεμία καταναλώνει ό,τι θέλει. Βίντεο φωτογραφίες σχόλιο κλπ. Και έτσι δημιουργείται μία αξία την οποία την καρπώνεται αυτή η εταιρική ιεραρχία του Facebook. Αλλάζει όποτε θέλει τους όρους. Από την άλλη πλευρά έχεις τη wikipedia. Που είναι μία εγκυκλοπαίδεια η οποία παράγεται από τα κάτω, από τον καθένα και την καθεμία που συνεισφέρει αυτό που θέλει και αυτό που ξέρει, και όποιος ή όποια θέλει διαβάζει ένα λήμμα που υπάρχει στη wikipedia. Ποιος θα μας το έλεγε το 2001 που ξεκίνησε η wikipedia ότι θα κατάφερνε να βγάλει εκτός αγοράς την αντίστοιχη εγκυκλοπαίδεια της microsoft, που υπήρχε από το 1993, και μετά από λίγα χρόνια θα έβγαζε εκτός τυπογραφείου την εγκυκλοπαίδεια μπριτάνικα, μετά από 250 χρόνια”. Που είναι ένα εγχείρημα που δεν οργανώνεται με σκοπό τη μεγιστοποίηση του χρηματικού κέρδους, στο Facebook έχουμε μεγιστοποίηση χρηματικού κέρδους, για τους μετόχους της εταιρείας, στη wikipedia δεν το έχουμε.

«Ανήκω σε ένα κόμμα που χρόνια, από το ’40, στηρίζει την λύση των δυο κρατών. Κανείς μας δεν απορρίπτει την λύση του ενός κράτους, αλλά πιστεύουμε ότι δεν είναι πολιτικά ρεαλιστικό. Πρώτα και κύρια, οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν ποτέ ζήσει την αυτοδιάθεση, ακόμη περισσότερο δεν υπήρξαν ποτέ ανεξάρτητο κράτος. Ζουν τον Ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία. Και έχουν το δικαίωμα πλήρους αυτοδιάθεσης. Άρα χρειάζεται να έχουν μια ανεξαρτητη, αυτόνομη, ελεύθερη Παλαιστίνη. Ξέρεις ότι είμαι μαρξιστής λενινιστής. Ο Λένιν είπε, και το είπε πολλές φορές και το έγραψε πολλές φορές, πόσο σημαντικό είναι το θέμα της αυτοδιάθεσης των λαών. Εξηγεί ότι για να καταφέρουμε το σοσιαλισμό πρέπει να μειωθεί η εχθρότητα, κι η εχθρότητα δεν μπορεί να μειωθεί με κατεχόμενο τον ένα λαό. Όχι ό,τι δεν υπήρξαν διαφωνίες ως προς αυτό μες στους μπολσεβίκους… υπήρξαν. Όμως εκείνος είχε επιμείνει στην αυτοδιάθεση – το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση είναι θεμελιώδες ζήτημα. Η εθνική απελευθέρωση είναι βήμα προς το σοσιαλισμό. Κι έτσι το βλέπω. Πιστεύω ότι η απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι, πέρα από αυτό και’ αυτό το  δίκαιο αίτημα, και ο δρόμος για το σοσιαλισμό, γιατί θα μειώσει την εχθρότητα μεταξύ των λαών της περιοχής. Τώρα, αν υπάρξει κάποτε μια ομοσπονδία ή συνομοσπονδία, ίσως και με την Ιορδανία μέσα… Η λύση των δύο κρατών, δηλαδή, δεν σημαίνει άρνηση μιας κοινής πολιτικής οντότητας».

Για πρώτη φορά στο ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο, προκύπτει η πτώχευση ενός φυσικού προσώπου. Δηλαδή ένας ιδιώτης, ένας εργαζόμενος, ένας έμπορος θα πτωχεύει κανονικά, όπως πτωχεύει μία επιχείρηση. Τι σημαίνει αυτό; Θα ρευστοποιείται το σύνολο της περιουσίας του, μαζί και η πρώτη κατοικία. Και όχι μόνο θα ρευστοποιείται το σύνολο της περιουσίας, αλλά και για τα επόμενα τρία χρόνια θα είσαι σε μία διαδικασία στην οποία θα συνεχίζεις να χρωστάς ακόμα κι αν έχεις χάσει τα πάντα. Επί ΣΥΡΙΖΑ, σε κάθε περίπτωση υπήρχε νομοθετικό πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας. Όταν έληξε ο νόμος Σταθάκη – Κατσέλη, αντικαταστάθηκε από έναν συγκεκριμένο νόμο. Χαρακτηριστικά μπορώ να σας πω ότι, αν κάποιος έμπαινε και πήγαινε στην ιστοσελίδα της ειδικής γραμματείας διαχείρισης ιδιωτικού χρέους, που είναι δημόσιος κρατικός φορέας, διαβάζω ότι μέχρι τις 31 Ιουλίου του 2020 οι πολίτες μπορούσαν να προστατεύσουν την πρώτη κατοικία, υποβάλλοντας ηλεκτρονικά αίτηση και κάνει αναφορά στο συγκεκριμένο νόμο του 2019. Γ Ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων, που νομίζω ότι δεν μπορεί κάποιος να τους κατηγορήσει ότι δε γνωρίζουνε καλά το νομοθετικό πλαίσιο ή διότι έχουνε κάποιο άγχος να υπερασπιστούνε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το οποίο είπε, είναι ότι καταργείται κάθε πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Καθώς τα ζητήματα αυτά μπορεί να τα αναζητήσει κανείς με λεπτομερή τεκμηρίωση στο βιβλίο για…