ΕΥΡΩΠΗ: Καλές προθέσεις στα χαρτιά, στοχοποίηση στην πράξη
Το δικαίωμα στη ζωή, στη στέγη, στην περίθαλψη και οι θεμελιώδεις ελευθερίες –τα στοιχειώδη για τα οποία παλεύουν εκατομμύρια Ρομά– δεν παραχωρούνται, αλλά διεκδικούνται. Διεκδικούνται όχι μόνο μέσα από διεθνή λόμπι, αλλά και από την αυτοοργάνωση, το αντίδοτο στην χειραγώγηση και τον πατερναλισμό των διεθνών οργανισμών. Οι Ρομά χρειάζεται να πολιτικοποιήσουν το ζήτημά τους, να αναδείξουν αδιάφθορους πολιτικούς σε υπερεθνικό και τοπικό επίπεδο, να δημιουργήσουν μέσω της εκπαίδευσης, τη δική τους «μαγιά» που θα σηκώσει αύριο την υπόθεση στα χέρια τους, Η κινητοποίηση των ίδιων των Ρομά και η έμπρακτη αλληλεγγύη όλων μας είναι το κλειδί για να βελτιωθεί η κατάστασή τους, ιδιαίτερα σε καιρούς προϊόντος εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας. Η πολιτεία θα αναγκαστεί να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες μόνο όταν υπάρξει πίεση από κάτω. Οπωσδήποτε τούτη θα είναι μια επίπονη και μακρά διαδικασία, η οποία έχει καθυστερήσει και στην καλύτερη περίπτωση θα χρειαστεί αρκετά χρόνια για να καρποφορήσει. Είναι όμως μονόδρομος η συνειδητοποίηση και η ανάλυση της κατάστασης από τους ίδιους τους Ρομά, καθώς και η εξεύρεση των όρων και των μέσων με τα οποία θα την άρουν.
Ποτέ να μην λησμονιέται η αρχή, σύμφωνα με την οποία η μεταχείριση των μειονοτήτων και των αδυνάτων της κοινωνίας είναι το μέτρο με το οποίο μετρώνται οι δημοκρατίες. Όχι με σφαίρες.